Quote of the day
Πλευρά Ειρήνης
Το επόμενο πρωί δεν άργησε να έρθει και τα μάτια μου άνοιξαν. Παρατήρησα, αρχικά, τον χώρο μου γύρω και έπειτα στράφηκα στο άτομο το οποίο κοιμόταν πάνω μου.
Χάϊδεψα μερικές τρίχες των μαλλιών του και εκείνος αναδευτηκε στον ύπνο του. Μετά από λίγα λεπτά τα βλέφαρα του άνοιξαν και με κοίταξε προσηλωμένος. Δεν μίλησα. Θεώρησα πως η σιωπή είναι αρκετή για να μιλήσει για εμάς.
Η μέρα μου δεν ήταν και πολύ ενδιαφέρουσα. Ο Αλεξ με τη Γεωργία ερχόντουσαν εναλλάξ και εγώ περίμενα ανυπόμονα να βγω από το νοσοκομείο. Όλοι είχαν μια παράξενη συμπεριφορά και δεν μπορούσα να το δικαιολογήσω. Σήμερα πήρα και εξιτήριο και επιτέλους θα έβλεπα τα παιδιά μου.
Ο Άλεξ δεν μου ανέφερε τίποτα για εκείνα. Ρώτησα πολλες φορές αλλά επέμενε πως δεν έπρεπε να κουράζομαι περαιτέρω. Θα τα έβλεπα όταν θα έβγαινα από το νοσοκομείο, και πράγματι αυτό θα γινόταν.
Αφού ήρθε ο γιατρός για τις καθιερωμένες εξετάσεις,μας είπε ότι θα έπρεπε να μην κουράζομαι και να τρώω καλά. Λογικό μάλλον θα μου βρήκαν υπερκόπωση και ανεπάρκεια βιταμινών. Μετά από κάποια ώρα,φύγαμε από το νοσοκομείο. Μπήκαμε στο αυτοκίνητο και ο Άλεξ είχε ένα τεράστιο χαμόγελο μέχρι τα αυτιά. Ανεξήγητο μεν, πονηρό δε.
Ειρήνη: "Τι χαμόγελο είναι αυτο;"
Άλεξ:"Χαίρομαι που γυρίζει η γυναίκα μου στο σπίτι μου μαζί με το παιδί."
Ώπα ώπα .... Σ'αγαπώ και ας μην σου το 'πα; Τι λέει ο ποιητής;
Ειρήνη: "Ποιο παιδί; " ρώτησα μη ξέροντας την πραγματικότητα
Άλεξ:"Αυτό που βρίσκεται στην κοιλιά σου."είπε και έδειξε την ελαφρά φουσκωμενη κοιλίτσα μου.
Όχι ότι πήγαινε το μυαλό σου ότι θα έμοιαζε κοιλιά με παιδί,αλλά λέμε τώρα..
Αμεσως τα χερια μου περιπλαρνήθηκαν στη κοιλια μου και δεν μπορουσα να το πιστέψω. Βεβαια το ότι το ήξερε ο Άλεξ και δεν ειχα εγω ιδεα,είναι λίγο περίεργο. Την κίνηση αυτή την αντιλήφθηκε ο Άλεξ και το χαμόγελο του είχε φτάσει,κυριολεκτικά, ως τα αυτιά.
Ειρήνη: "Καλά πότε περίμενες να το μάθω; Την ώρα της γέννας; "φώναξα έξαλλη.
Άλεξ:"Αρχικά μην ταράζεσαι. Δεν κάνει καλό στο παιδί."είπε ήρεμα για να ηρεμήσει τα πνεύματα.
Ειρήνη: "Δεν θα μου λες τι θα κάνω.." φώναξα ακόμα περισσότερο
Άλεξ:"Εντάξει. Ανακωχή. Δεν ήξερα απλά πως να σου το πω και ό γιατρος μου έκανε την πάσα." είπε και σήκωσε τα χέρια του ως ενδειξη παράδοσης την στιγμή που βρισκόμασταν σε κόκκινο φανάρι.
Ειρήνη: "Επειδή είμαι μεγάλη καρδιά, σε συγχωρώ. Αλλά μην επαναληφθεί. "
Άλεξ:"Ναι καλέ. Την επόμενη φορά που θα σου κάνω παιδί, θα το φροντίσω "είπε χαμογελώντας, και απο εμένα εισέπραξε ένα περιφρονητικό βλέμμα.
Μετά από μισή ώρα, φτάσαμε στην έπαυλη του Άλεξ. Το αυτοκίνητο το ανέλαβε ο σοφέρ και το οδηγήσε οδήγησε στο τεράστιο γκαράζ στην πίσω αυλή. Εμείς περπατήσαμε στο πλακόστρωτο μονοπάτι και φτάσαμε μπροστά από την πόρτα του σπιτιού.
Ο Άλεξ έβγαλε τα κλειδιά από την τσέπη του και άνοιξε την πόρτα. Έκανα ένα βήμα προς τα μέσα και αμέσως τα μικρά μου αγγελούδια έτρεξαν στην αγκαλιά μου φωνάζοντας και γελώντας.
Άλεξ: "Ήρεμα τη μαμά, παιδάκια. Δεν κάνει να σηκώνει βάρη "
Ειρήνη: "Ακόμα δεν μπήκα στο σπίτι και ανησυχείς. "είπα και κάθισα στον τεράστιο καναπέ του σπιτιού.
Ο Άλεξ μου είπε ότι ήθελε να πάει να ξεκουραστείς στο δωμάτιο και μου πρότεινε να πάω και εγώ εκεί.
Φυσικά και δεν είμαι χαζή.
Τον ακολούθησα ως το υπνοδωμάτιο για να αλλάξω και να βάλω τις πιτζάμες μου. Κατέβηκα στο σαλόνι και πήρα ένα από τα αγαπημένα μου βιβλία. Κάθισα αναπαυτικά στον καναπέ και αφέθηκα στη μαγεία του βιβλίου,όσο τα παιδιά έπαιζαν κάτω στο πάτωμα με τα καινούρια τους παιχνίδια.
Η ώρα περνούσε και εγώ δεν κατάλαβα για πότε άρχισε να σουρουπώνει. Το ενδιαφέρον μου τράβηξε η οικιακή βοηθός, η οποία θέλησε να με ρωτήσει αν μπορούσα να δεχτώ μια γυναίκα. Ήθελε να μου μιλήσει. Για μια στιγμή, σκεφτηκα να απασχόλησω τον Άλεξ αλλά το θεώρησα περιττό. Έδωσα εντολή και μετά από λίγα λεπτά ήταν στην πόρτα μου. Το κουδούνι χτύπησε και αμέσως η οικιακή βοηθός έτρεξε .
Της έκανα νόημα να το αφήσει σε εμένα και έτσι έπραξε. Άνοιξα τη πόρτα και μπροστά μου βρέθηκε η γυναίκα η οποία δεν περίμενα να συναντήσω ποτέ.
Ειρήνη: "Τι κάνετε εσείς εδω;"είπα και έμεινα έκπληκτη
??:"Έτσι θα με υποδεχτείς,νυφούλα μου;"
YOU ARE READING
Alive
Romance🚩Completed Story 🚩Sequel of Love of need 🚩Don't copy my story Μετά από πέντε χρόνια όλα και όλοι έχουν αλλάξει. Ειδικά η Ειρήνη, η οποία παρ'όλο που έχει προχωρήσει στη ζωή της, σκέφτεται ακόμα εκείνον και εκείνη την ημέρα. Τι γίνεται όταν μετά...