🚩Completed Story
🚩Sequel of Love of need
🚩Don't copy my story
Μετά από πέντε χρόνια όλα και όλοι έχουν αλλάξει.
Ειδικά η Ειρήνη, η οποία παρ'όλο που έχει προχωρήσει στη ζωή της, σκέφτεται ακόμα εκείνον και εκείνη την ημέρα.
Τι γίνεται όταν μετά...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Πλευρά Ειρήνης
Άνοιξα σιγά σιγά τα μάτια μου και παρατήρησα το περιβάλλον γύρω μου. Υπήρχαν άσπροι τοίχοι και το δωμάτιο θύμιζε αρκετά ένα καλό νοσοκομείο. Προσπάθησα να θυμηθώ τι μου συνέβη και βρέθηκα σε αυτή τη κατάσταση αλλά το μόνο που θυμήθηκα είναι μια στιγμή αδυναμίας και έπειτα όλα να έχουν μαυρίσει.
Αποφάσισα να μείνω σιωπηλή και να μην φωνάξω κάποιον. Έτσι και αλλιώς όλο και κάποιος θα με αναζητούσε.
Βρισκόμουν χαμένη στις σκέψεις μου ώσπου είδα το χερούλι της ασπρης πόρτας να κατεβαίνει. Πίσω απο την πόρτα ξεπρόβαλε ένας γιατρός, ο οποίος δεν πρέπει να ήταν πάνω από 50 χρόνων.
Γιατρός: "Καλημέρα. Πως αισθάνεσαι;" ρώτησε και περίμενε υπομονετικά την απάντηση μου για να την καταγράψει στο ντοσιέ που κρατούσε .
Ειρήνη: "Καλύτερα . Μόνο κάτι ζαλάδες έχω αλλά κατά τα άλλα νιώθω πολύ καλά."
Γιατρός: "Αυτό οφείλεται στην κατάσταση σας. Είναι κρίσιμη η περίοδος αυτή και πρέπει να είστε ήρεμη. Να τρώτε καλά και να ξεκουράζεστε. Το άγχος και η ταραχή θα προκαλέσουν πρόβλημα σε εσάς αλλα και στο παιδί."
Say whatttt???
Ειρήνη: "Συγγνώμη γιατρέ αλλά κάποιο λάθος έχει γίνει. Δεν είμαι έγκυος." είπα και ήλπιζα έστω και λίγο να έχει γίνει κάποιο λάθος.
Γιατρός:"Τα αποτελέσματα των εξετάσεων έδειξαν ότι είστε έγκυος. Συγχαρητήρια και με το καλό σας περιμένω στο γραφείο μου για λεπτομέρειες. "είπε και με άφησε παγωτό.
Ήρθε την πιο ακατάλληλη στιγμή το παιδί αυτό στις ζωές μας. Δεν ξερω την αντίδραση του Άλεξ. Σε άλλες περιπτώσεις θα πέταγε και τη σκούφια του αλλά τώρα δεν μπορω να το προβλέψω.
