Kapıdan çıktıktan sonra Jin hyung ve ben arabaya binmiştik ama bir eksik vardı Jungkook."HYUNG! Bekle Jungkook yok."
Yarım ağız gülümsedi."Biliyorum Taetae burda bir arkadaşıyla karşılaştı.Onunla gideceğini söyledi."
Ne arkadaşı? Hala sevgili olsaydık hesap sorma yetkim vardı ama o gece herşey mahvolmuştu.Bu konuya karışmamam gerekirdi ama burnumu sokmadan duramadım.
"Hyung! Benim miğdem bulandı bir lavaboya gitsem olur mu?"
Endişeli bakışlarıyla beni süzdü."Tabiki de Taetae yeter ki iyi ol." Teşekkür edip arabadan uzaklaştım.Marketin her yerine bakmıştım ama Jungkook yoktu.Sanırım gerçekten girmişti.Tam marketten çıkmak için adımımı atmıştım ki kasada korkuyla bana doğru bakan kasiyerle adımlarımı durdurdum.Yanına adımladığım daha çok korktuğunu hissettim ama neden ki?
Adımlarımı tam önünde durdurdum."Şey bir soru soracaktımda.Burda böyle yakışıklı koyu kahverengi saçlı kaslı uzun boylu biri gördünüz mü?"
"D-daha demin ş-şu merdivenlerden aşağı indi." Hızlıca teşekkür edip aşağıya gidecektim ki kasiyer Hızla beni kendine çevirdi.
"G-gitmeyin! Bu çok tehlikeli hem Zaten tam şu an burayı kapatmam lazım."
"Ama onlar içerde kilitleyeceksen benide kilitle o zaman." Bana şaşkınca baktı.Neden bu kadar korkuluğunu anlamış değildim.
"Bakın bu cesareti nerden kaptınız bilmiyorum ama inmeyin bu tehlikeli."
Ama Jungkook oradaydı.Neden tehlikeli olacakmış ki?"Bildiğin bir şey var değil mi? O herkesin bildiği şey sende biliyorsun."
Asılmış suratıyla bana bakıyordu."O çocuğu neden arıyorsunuz bilmiyorum ama ondan uzak durun ben onun abisiyim ve size bunları söylüyorum geç olmadan gidin burdan."Jungkook'un abisi mi vardı? O zaman Jungkook siyah melekse abisi de böyle bişey olmalıydı değil mi?
"O zaman sizde mi siyah meleksiniz?" Biranda bana doğru döndü."Sen nasıl biliyorsun? Ben değilim tamam mı? Ben onun gibi değilim.Hiçbir zaman olmadım."
Şimdi tam sorma zamanıydı."Peki Jungkook neden garip davranıyor? İlk tanıştığımız gibi değil." Alaycı bir gülüş attı."Çünkü sen sırrı öğrenmişsin ve bu iyi birşey değil Taehyung ya babamız senin öğrendiğini öğrenirse seni 10000 parçaya bölüp kurtlara atar."
Adımı söylememiştim ki nasıl bildi.Demek ki babaları yüzünden böyle davranıyordu Yani ben öyle düşünüyordum.
Abisi farketmeden Jungkook'un orda olduğunu bildiğim merdivenlerden aşağıya indim.Arkamdan abisinin bağırış seslerini duyabiliyordum.Ama bu bitmiyordu.Merdivenler sonunda bitti derken uzun bir koridorla karşılaştım.
Arkamda ki merdiven seslerini umursamadan devam ettim.Abisi beni takip ediyordu.Ve bu da demekti ki burda önemli bir şey vardı.Sherlock Holmes Tae is back.Yol gittikçe uzuyordu.Bu yolda hüsrana uğramak istemiyordum.Hedeflerim vardı.Jungkook'u bulmak Ve ona cevaplamayacağını bildiğim soruları tekrardan sorucaktım.Biliyorum bu biraz garip ama artık kendimi tehlikede hissediyordum.
Neden mi? Arkamda ki merdiven sesleri kaybolmuştu.Artık arkamda da biri yoktu.Bu demekti ki şu an burda bana bir şey olsa bunu göze almak zorundayım tabi eğer ilerlemek istiyorsam.
Uzun koridorda ilerlerdikçe koridor daralıyor,bir ışık koridora yayılıyordu.Bir gülüş sesiyle olduğum yerde kaldım.O gülüş sesleri tam önümde ki kapının ardından geliyordu.Arkama baktığımda kimse yoktu tahmin ettiğim gibi.
Herkes gibi Jungkook'un abisi de beni yarı yolda bırakmıştı gerçi ne bekliyordun ki Taehyung herkes senin peşimden koşucak değil ya! Birden Yanımda ki iki meşalenin yanmasıyla ürktüm.Burası normal değildi.Işığın geldiği yöne doğru koşar adım atmaya başladım.Burda biraz daha kalsaydım kafayı yerdim.
En sonunda koridorun sonuna vardım ama bir kapı vardı.Tahtadan kilit yerinden ışık içeriye süzülüyordu.Arkama bakmaya korkuyordum çünkü çok karanlıktı.
Kapının tam önüne geçip elimle kolunu çevirdim.Hayır! Çok fazla gıcırtı çıkmıştı ama önümde ki manzarayla gıcırtı umrumda bile olmadı.
Merhaba YİNE BEN yeni bir bölümle daha karşınızda bulunmaktayım.Haber spikerleri gibi konuştuğumun şimdi farkına vardım ☺️
Bölüm nasıldı?
Sizce artık bölümlerin sonuna bir hedef koymalı mıyım?
[+10 ya da +8 gibi]İyi günler minik kuşlarım 😉
ŞİMDİ OKUDUĞUN
my angel ✘ vkook
Fanfic"O kendinden kaçmak için koşardı hep, ben ise nefesim kesilene kadar ona koşardım."