O an dünyada yaşadığım en güzel an olmuştu.Sadece O ve Ben.Gözlerimiz sanki herşeyi anlatıyormuş gibi farklı dünyalara götürüyordu bizi.Biz kelimesinin anlamını belkide ilk defa bu kadar kesin söyleyebilmiştim.
Biz diyebiliyorum çünkü sana sırılsıklam aşığım.Biz diyebiliyorum çünkü her gün tatmadığım duyguları uyandırıyorsun zihnimde.Ne zaman adım atsam senin peşinde buluyorum kendimi.Nasıl bir şeysin sen ?
Durun ben söylemek istiyorum Melek.Benim meleğim.Ve onu bırakmaya da hiç niyetim yoktu.
"Jungkook bir sorun mu var?" Kısık,ince sesli sese Kafamı döndürdüğümde Kraliçeyi gördüm.
"Hayır Efendim sadece bugün biraz fazla yorgun düştüm o kadar." Kraliçe ortaya hafif bir kıkırtı bıraktı."İyi o zaman neden gidip dinlenmiyorsun?"
Senin sormana kalmadı Kraliçe bozuntusu.Yine aynı şeyi yaptım.Ne zaman kıskansam çok hırçın olurdum.
Gözleriyle yukarı işaret etti.Bunun anlamı sen yukarıya çık seninle uzun bir konuşma yapacağızdı.En azından ben böyle anlamıştım.
Merdivenlerden yukarı çıkmaya başladıktan 2 adım sonra arkamdan gelen adımlarla hiç durmayan kalbim modern dans yapmayı bırakmış horon tepiyordu.
Koridora vardığımızda o kadar çok odayla karşılaştım ki seçim yapmakta zorlanmıştım.Bir kol beni çekerek siyah kapıyı araladı.
İçeri girdiğimiz an koluma baskı uygulayarak beni yere fırlattı.Yerle birleşmemle kolumun masaya çarpması bir olurken gözlerimden yaş akmaya başladı.
Bu yaşlar ne yere atılmanın,ne kolumu çarpmamın ne de kıskançlığımdandı.
Özlemdendi.Kokusuna yeterince içime çekememektendi.Kalbimin onun özlemiyle hayal kurmasındandı.
Sadece özlemek...
Değil...
Yanımda ki sandalye yardımıyla kalktığımda ona doğru dönmüştüm.Hiç birşey demeden sadece gözlerine bakıyordum.
Kafamı eğdiğimde özlediğim o sesi tekrar duydum.
"Bana bak Taehyung!" Boynum sanki kilitlenmiş gibi kalkmıyordu.Yanıma adımlayıp elini çeneme koydu.Yavaşça yukarı çıkardığında ağzımdan bir hıçkırık koptu.Hayır Taehyung! Ağlama sadece güçlü ol!
Belkide buraya kadardı.Tüm duygularımız belkide mutluluklarımız.Kafasını boynuma gömmesiyle Kafamı geri çekmem bir oldu.
Kalbimi acıtacak cümleleri duymak aklımda yoktu. "Yapma! Hayalini kurduğum kokunu benden esirgeme Taehyung."
Yere eğdiğim Kafamı tekrar onun yüzüne çıkardım.Ani bir hazla dudaklarımızı birleştirdiğinde gelen kuvvet yüzünden gerilemiştim.Çünkü F=M.A her derde deva.
Fizik bir yerde işimize yaradı.Yavaş hareket ettirdiği dudaklarına bide elleri eklenmişti.Bir eli belimi kavramış, bir eli boynumu yakalamıştı.
Nefessiz kaldığımızda dudaklarımızı ayırmıştı.Söze başladı;
"Burda olduğuna göre buranın nasıl bir yer olduğunu anlamışsındır umarım Taehyung.Sen aslında bir gün geçirirken ben burda iki hafta geçiriyordum ve her sensiz günümde uyuyamadım.Sensiz olamadım ben.Şimdi herşeyden önce senin kokunla uzun bir uyku çekmek istiyorum."
Ona uyarak beni yönlendirmesine izin verdim.Rahat olabilmemiz için Kanatlarını yok edip,zırhını çıkartmıştı.Yatağa uzandığında koluyla beni kendine çekmiş anında yüzünü boynuma gömmüştü.Diğer elim saçlarını bulmadan yorganı üstümüze çekmiştim.
Elim saçına gittiğinde o yumuşacık tutamları okşamıştım.Benim onu düşündüğüm Belkide üç gün o beni altı hafta düşünüyordu.
Karşı tarafın nefesinin düzgün ritme gelmesiyle uyumuş olduğunu anlamıştım.Bir elim saçlarını okşarken öbür elim sırtını okşuyordu.
Karşıdan Ne kadar sert biri olarak gözüksede içinde ki özlem duymuş çocuğu görebiliyordum.
Sonsuza kadar böyle kalabilirdim.Dudaklarımı yanağına getirip oraya bir öpücük kondurmuştum.Koynumda minicik kalmıştı.Kazağımın kol kısmında kırmızılık görünce yavaş hareketlerle kazağı kırmızılığın geldiği yere kadar çekmiştim.
Çarpmamın etkisiyle kanamış etrafı hafif morarmıştı.Umursamayarak bileğime kadar geri çektiğimde eski pozisyonuma geri geldim.
Uzun zamandır uyuyamadığını kızarmış göz altlarından anlayabilirdiniz.Belkide beni buraya sürüklememek içindi o kötü davranışları.Peki ya şu an o Kraliçe gelirse derken kapı Hızla açılmış Ve kapanmıştı.
CANIM AJUMMAM gülümseyerek yanımıza gelip Jungkook'un halini görerek fısıldayarak konuşmuştu.
"Kraliçe konusu tamamdır.Daha demin önemli bir iş için gitti ve sanırsam bir kaç güne anca döner."
Ajumma'nın ağzından çıkan kelimelerle mutluluğum katlanmıştı.Kraliçenin geç gelmesi bizim rahat olabilmemiz anlamına geliyordu.
"Kaç haftadır gözüne uyku girmedi.Ne kadar uyumaya çalışsada olmadı Taehyung.Senin koynunda huzuru buldu baksana haline minik bir bebek gibi."
Ajumma'nın sözleriyle koynumda küçülmüş Jungkook'a bakıp alnına küçük bir öpücük kondurup geri çekildim.
"Bir ihtiyacınız olursa bana seslenmen yeterli sende rahat rahat uyuyabilirsin.Evde ki diğerlerini bir süreliğine göndermeyi başardım."
Sen yaşa AJUMMA! Sessizce "Teşekkür ederim" diye fısıldadıktan sonra odayı terk etmiş beni koynumda uyuyan Jungkook la yalnız başıma bırakmıştı.
Bende rahat bir nefes verip kendimi uykuya teslim ettim.
Merhaba YİNE BEN sıkıldınız benden değil mi?
Bölüm nasıldı sizce?
Bu AJUMMA modeli adı AJUMMA olan bir şarkıyı dinledikten sonra aklıma gelmişti.Yaşasın Ajumma 🤩
İlk bölümlere daha fazla oy gelince Fic'i batırdığımı düşünmeye başladım Ve giderekte azalıyorlar bu durum beni üzüyor 😣
İyi günler sevgili okul müdürüm,sevgili arkadaşlarım ve sevg..
Neyse iyi günler 😅
ŞİMDİ OKUDUĞUN
my angel ✘ vkook
Fanfic"O kendinden kaçmak için koşardı hep, ben ise nefesim kesilene kadar ona koşardım."
