Meeting You (COMPLETED)

Kabanata 38

Lemuel

*Shey's P.O.V*

Wala siyang nasabi. Nakatingin lang siya saakin ng diretso sa aking mga mata. I smiled

"So please watch me face it. I want you to be there. I want you to see me fight",sabi ko at tumalikod na at lumabas sa hotel para hanapin si Clyde, wala namang malisya to, kailangan ko lang siyang hanapin para malaman niyang kailangan niya ng magpraktis para sa intermition nila

Hinanap ko yung Manager ng event nato at di naman ako natagalan sa paghanap dahil nailala ko kaagad siya dahil nay silver pin siyang nakalagay may bandang dibdib niya na nagsasabing siya ang manager

"Ahmm. Excuse me?",tawag ko, bumungad saakin ang isang napakagandang babae. Di naman siya gaanong katanda tingnan, siguro mga nasa 20s pa lang siya, humarap siya saakin habang nakangiti, ang ganda ng ngiti niya at ang puti pa mga ngipin niya

"Yes? How may i help you?",she asked formally, just what you expect from a hotel like this, parang trained na trained talaga ang mga empleyado dito

"Kilala mo po ba si Christian Clyde Jancaster? Siya po yung anak ng may ari ng hotel nato",tanong ko sakaniya, tinatanong ko muna siya kung kilala niya ba si Clyde bago ko tanungin kung nakita niya ba ito dahil baka mapahiya lang ako dito

"Ofcourse Maam, ano po ba ang kailangan mo kay Mr. Jancaster?",tanong niya saakin

"Ahmm.. May sasabihin lang po sana ako sakaniya, importante po kasi, nakita niyo po ba kung saan siya pumunta? Hinahanap na po raw kasi siya ng mga kasama niya",magalang kong sabi, she let out a little smile

"Pwede ko bang malaman kung kaano ano mo siya?",she asked. Ka ano-ano niya ba ako?kaibigan ? No. Nagmula na yun direkta sakaniya. Walang nabuo sa pagsasama namin ng tatlong buwan, kahit pagiging magkaibigan man lang ay walang nabuo, hindi kami naging magkaibigan. Halos di niya nga ako tinuring na kakilala eh, yun ang pinakamasakit na parte sa deal nato. Kahit sa pagsasama man lang ng tatlong buwan ay di man lamang niya akong tinuring na kaibigan

"Maam?",nabalik ako sa wisyo dahil sa boses ng manager na nasa harap ko ngayon na may pagtataka na nakaguhit sa kaniyang mga mata

"Di ko po alam kung ano ako sa buhay niya, di ko alam kung kahit ni kaunti man lang ay mahalaga ako para sakaniya, di ko po alam kung tinuturing niya ako kahit ni kaibigan man lang. Ang alam ko lang po ay mahalaga siya para saakin, kahit na saktan at itaboy niya ako ng ilang beses, di mababago nun ang parte na mahalaga siya para saakin",i said

"Ay WTF! Sorry po, kung ano-ano na ang pinagsasabi ko. Sige po,hahanapin ko na lang siya, pasensya po sa abala, sige po aalis na po ako",sabi ko sakaniya, aalis na sana ako pero naramdaman ko ang kamay niya sa balikat ko, nilingon ko siya at nakita kong nakatingin siya ng diretso sa mga mata ko, with sincerety in her eyes. May mga ngiti rin sakaniyang mga labi, bakit ganito siya makatingin? Parang alam na alam niya kung ano ang nararamdaman ko. Parang alam na alam niya kung ano ang nangyayari saamin

"What's your name?",she asked, may mga ngiti parin na nakakurba sa mga labi niya. Sana makangiti rin ako ng ganiyan, sana palagi na lang masaya ang buhay. Sana wala na lang nasasamran. Im freaking tired from all these shits

"Ako po si Sheyrylle Jean Gajardo, pero Shey na lang po",sabi ko, her smile grew wider. Inalis niya naman ang kamay niya sa balikat ko

"Nice to meet you Shey, nasa may mga kubo siya, medyo malayo yun dito. It should be 10 minutes by walk",sabi niya, napangiti naman ako

"Salamat po. Ay teka- ano po ba ang pangalan mo?",tanong ko sakaniya

"You can call me Tita Cerene",she said

"Thank you po tita Cerene",i thanked her. Nagsimula na akong tumakbo papunta sa sinasabi ni Tita Cerene. Im tired but why am i doing this? Why am i still going this far for him?

*Icia's P.O.V*

"Haist. Im tired Icia. Pagod na akong magpanggap na di ako nasasaktan sa harap ninyo, nut i guess i dont have any other choice but to face it",she said calmly. I was caught off guard. Nasasaktan siya? What a stupid question Icia. Ofcourse she is. At alam mo kung bakit. Alam mo rin kung sino. Gusto ko siyang kausapin, gusto kong sabihin sakaniya ang lahat-lahat. Gusto kong sabihin sakaniya na tiwalaan niya lang akk dahil alam ko kung ano ang ginagawa ko, pero hindi pwede.

Magsasalita pa sana ako pero tumalikod na siya at kumakad na palayo. Parang pakiramdam ko ang layo-layo na ng loob niya saakin,parang pakiramdam ko ang sama-sama kong tao. Pakiramdam ko wala akong kwentang kaibigan.

"Icia. Tara na. Andun sina Alex sa labas. Puntahan na natin sila para pag usapan narin natin ang dapat na pagusapan",tawag saakin ni Azu, nilingon ko siya

"Tungkol saan naman ang pag-uusapan natin Azu? Sasabihin ninyo na kasalanan ko talaga ang lahat ng to? Na hindi talaga ako dapat pagkatiwalaan? Alam ko na yan",sabi ko, di ko alam kung ano ang nangyayari pero gusto ko rin ipaalam sakanila na hindi lang sila ang nahihirapan dito dahil nahihirapan rin ako, hindi porket nagmukha kang kontrabida sa estorya ay hindi ka na nahihiraoan. Lagat ng tao ay nahihirapan, including me

Napatigil ako nang maramdaman kong yinakap ako ni Azu

"Huwag kang magsalita ng ganiyan Icia, pareho ko kayong kaibigan kaya dapat ko kayong intindihin pareho",narinig kong sabi niya

Napangiti ako pero may mga luhang tumutulo galing sa mga mata ko. Kumalas si Azu sa yakap at pinunaaab ko naman kaagad ang luha ko

"Oy! Tara na! Magsisimula na yung program!",sigaw ni Jas, tumakbo naman kami papunta sakaniya at kumaway nang makita namin sina Alex at ibang Aces

"Hoy! Ba't kayo nandiyan?! Iniwan niyo lang kaming tatlo dun sa restaurant. Wala kayong kwenta! Nga ilutin! Suntukin ko kayo diyan eh",sigaw ni Azu, napangiti naman kaming lahat at ang iba ay napatawa na lang dahil sa inasta niya. Lumapit naman saamin ang Aces at umakbay saakin si Nian

"Ikaw ha. Wala ka man lang sinasabi saakin. Pinaasa mo lang ako",nakangiting bulong saakin ni Nian. Lumayo ako sakaniya at naging dahilan yun para mawala ang pagkaakbay niya saakin. Tiningnan ko siya diretso sa kaniyang mga mata

"Nian. Alam ko naman na iba ang laman niyang puso mo eh. Huwag ka ng magmaangmaangan pa. Ok lang yan, tutulungan kita",sabi ko sakaniya, mukhang nabigla naman siya dahil sa sinabi ko peri ngumiti naman siya pakatapos

"Salamat",yan ang tanging sinabi niya saakin bago kami nagsimulang lumakad

*Shey's P.O.V*

Nakita ko yung kubo na sinasabi ni Tita Cerene. Nakita ko sa loob nito si Clyde. Mukhang malalim ang iniisip niya, mahirap basahin kung ano ang iniisip niya, parang wala man lang kahit ni isang emosyon ang makikita mo sakaniyang mga mata.

Lalapit na sana ako sakaniya pero may biglang tumakip sa bibig ko at hinawakan ako sa mga braso ko. Dinala niya ako sa likod ng isa pang kubo. Pinilit kong alisin ang kamay niya sa bibig ko pero di ko ito magawa

"Shh. Huwag ka ng pumiglas. Hindi ka na dapat madamay dito, huwag kang maingay",teka, parang kilala ko to, namilog ang mata ko nang maalala ko kung kaninong boses yun, kinuha ko yung kamay niya at inalis yun sa bibig ko

"Kuya?! A-",sigaw ko, tinakpan niya nanaman ang bibig ko at sinabihan ako na huwag mag ingay. Tumango naman ako at inalis niya uli yung kamay niya sa bibig ko

"Anong ginagawa mo dito kuya?",pabulong kong tanong, hindi naman siya sumagot at tinuro na lang ang kubo kung nasaan si Clyde

"Bakit nandito si Lemuel?"

End of Chapter 38

Author's Note:

Sorry for the very slow update. Naging busy na kasi ako sa school these days. Pero ginagawa ko naman ang lahat para makapagupdate. Salamat sa pag intindi. PjGavs out