My Girlfriend is a BIG PIMPLE

Ikatatlompu't talong Kabanata

Nana’s POV

"Walang mangyayari sa usap na to, kung paligoy-ligoy ka. Uuwi na ko! Wala na kong pakielam sa sasabihin mo. Ayos na kami ng anak mo, tumigil ka na sa mga katangahang ginagawa mo."

Alam na alam ko na, sa simula palang ng usapan na to walang wala na talagang patutunguhan. Nakakabwisit talaga yang Nanay ni Erin! Di naman siya maganda para maginarte siya, they say nga na ‘umarte ayon sa ganda’, lagpas-lagpas sa limits yung kanya eh.

To my inis, I started walking na. Mga nakakatwo steps palang ako bigla nalang siyang nagsalita.

“Aku yong nakasakay sa sasakyang nakabangga sa Koya mu.”

My feet stop and my body’s shaking, really. I don’t know, whether tama yung narinig ko and I’m not having some illusions or dahil lang sa inis and depressions na nafeel ko lately kaya bigla nalang may ganung mga salitang nagappear sa paligid. It’s really unusual because I’ve forbidden talking about Kuya.

To confirm I asked, “Will you repeat what you’ve said?”

“Aku yong nandun sa sasakyan na nakabangga sa Kuya mo.” She said it, like she’s proud of it.

I really can’t believe na ako yung nakatanggap ng lahat ng blames from my family, relatives, friends, neighbors, strangers and most especially kay Dad for 13 year,s dahil sa pagkamatay ni Kuya. Then what? Ito nasa harapan ko lang pala yung talagang dapat sisihin sa nangyari? Wow! Now, I must say that life is so unfair.

“Did you know that we never had justice for him?” I said.

Then, she replied, “Alam ku, kalat sa balita yuong nangyare kay Sir Andre at alam ko dahil nasa bahay ninyu pa ako.”

“Bakit hindi ka sumuko?” I insist to be calm.

“Natakut aku.” The old reason again.

“WHAT?! NATAKOT KA?! COME ON! How funny that reason of yours. The heck?!" I stopped for a while to look at her then say, "ALAM MO BA NA AKO YUNG SUMALO NG LAHAT NG PANINISI NA DAPAT NAMAN AY PARA SAYO?! I almost lost my father, well yeah I did. Wala narin naman siyang pakielam sakin eh and that’s because of YOU! YOU ARE SO UNFAIR!”

“Unfair ba na gawen mu ang makabubute para sa taung minamahal mo? Para sa anak mu-“

I didn’t let her finish, “OO MALI YUN! Bakit? Tingin mo ba, makakabuti yun kay Erin kung malaman niya na yung Nanay niya walang puso, mamatay tao at sinungaling?! Well, alam naman niya na pala na sinungaling ka. Galing mo magpaikot eh, di lang pala Daddy ko yung inaagaw mo, pati-“

Now, siya naman ang di ako pinatapos, “Genawa ku yon lahat para kay Erin! Sabihen na nating sinadya ku yong sa Tatay mo dahel gusto rin niya na makalimut sa nangyare piro yung sa Kuya mo Nene, aksidinte lahat ng yon!”

“Aksidente naman pala eh?! Bakit di ka umamin? Saka WOW HA?! Ang kapal mo din naman! Nagawa mo pang idahilan si Kuya Andre para landiin yung Daddy ko? Ang lakas mo din ‘no?!”

“Natakut akung makulong, paano nalang si Tutoy? Wala na nga siyang Tatay, pati ba naman Nanay? Hindi ku din inamen, dahel masasaktan siya pagnagalit ka at ang pamelya mu sakanya. Mahalaga ka sa anak ku Ne, patawaren mu ako kahet para lang kay Erin, penagsisisihan ku yon lahat. Kung maibabalik ko lang ang oras, hindi ko yun gagawin lahat.”

Hindi na ko sumagot pang muli sakanya. Ayoko na, hindi ko na kayang marinig pa ang mga susunod na sasabihin niya. Masyado ng mabigat dalhin lalo na't tungkol pa kay Kuya.

Tinalikuran ko na siya at nagsimula na ulit maglakad palayo.

Nagtatalo ang puso’t damdamin ko sa nangyayari at sa kanyang sinabi. Alam ko na kailangan ni Kuya ng hustisya, na kailangan ko din ng hustisya. Kaya lang pano si Erin? Masasaktan nanaman siya dahil sa’kin pag nalaman niya ang totoo. Gulong-gulo na ako, Kuya tulungan mo ko.

Tuloy-tuloy lang ako sa paglalakad na parang walang nakikita sa paligid, punong-puno ang isipan ko ng kalungkutan at problema. Bago pa ko tuluyang makalayo kay Aling Dyuni, muli akong napatigil ng isigaw niyang, “Nene, patawad!”

--

(a/n) Okay, dinededicate ko ito kay Karla dahil sobra talaga kong natouch at natuwa sa kanya <3 :"> Harthart ! Thanks friend :)

SALAMAT SA LAHAT NG NAGBABASA <3

KIP IN TATS LANG TAYO ! :)