HÜKÜMSÜZ

BÖLÜM 2 "BAHÇE"

Dersim 14.00 daydı.Hemen üstümü giyip
koşarak evden çıkarken Benan kolumdan tutarak:"Aferin iyi işti"
"Anlamadım?"
"İlgiyi diyorum üstüne çekmeyi başardın"
"Tamam sen buna inanmaya devam et.Ben çok geç kaldım"
"Üzerine damga olmuş Aden.Normal olmayı dene"
"Bu evde normal bulursan banada bi ara uğrayıp anlatırsın, Hem çok ayıp ablanın canını acıtıyorsun " diyip kahkahayı bastım ve derin bir nefes alarak evden çıktım. Ve Otoparka doğru  yürümeye başladım ve çantamdan arabanın anahtarını bulmaya çalışırken bir an irkildim.Yine o sesti!
Yok ben kesin delirdim evdekiler yüzünden. Sinirden sesler duyuyorum herhalde.İçimden "Acaba gidip baksammı? Diye düşünürken telefonum çalmaya başladı ve arayan annemdi.Kesin beni çok özlemiş olmalıydı.Kahkaha atarak açtım telefonu:
"Evet dinliyorum.Ne var?"
"İşin bitince Arını okuldan sen al."
"Anne iyi misin?"
"Evet iyiyim Aden.Neden sordun?"
"Bak gerçekten iyi misin?Neden diye de soruyorsun."
"Saçmalamayı kes.Kardeşini al bugün"diyip kapattı suratıma.Koskoca adam olmuş ne okuldan alması diye söylenerek anahtarı çantamdan çıkarttım.Ve biraz daha hızlı yürümeye başladım.Her yer ev olduğu için baykuşlarımız sayıca çoklar.Üstüne biraz ıssız ve sessiz olunca ufak bir ses bile dikkat çekiyor.En sonunda otoparka gelmiştim ve arabamın yanına giderek bindim,otoparktan çıktım.Sitenin çıkışına gelince araba yoğunluğu daha da artmıştı.Bir an arabanın camı tıklandı,aklım çıkmıştı.Cama doğru baktığımda karşımda duran yine o çocuktu.Barlas:"Bakıyorumda biraz korkağız"
Derin bir nefes alıp "Evet...Yani ne vardı?"
Barlas:"Sitenin güvenlik sistemi bozulmuş.Bu yüzden de arabalar geçemiyor.Yani burda boşu boşuna bekleme." Bir şey demeden camı kapatıp arabayı geri geri sürmeye başladım. "Acaba ayıpmı oldu çocuğa?"Diye düşünürken,ne çocuğu en az 24 vardı. Ahahahah işin garibi farkında olmadan incelemiştim onu.Evin önüne gelince arabayı oraya parkettim.Zaten acele edilecek bir dersim de kalmamıştı.Ders çoktan bitmişti.Artık ağır ağır gidebilirdim ama nasıl?Site ormanın içinde olduğu için otobana kadar yürümek pek tekin değildi.En iyisi depoya gidip sessizce Benan'ın bisikletini almaktı.Arabadan inip depoya doğru giderken yine o ses! Başlarım çığlığına gidip bakıcam.
Arkamı döndüğümde ise o motorbisikletiyle tam karşı villada durdu.Kesin oydu.En iyisi ona sormaktı.Meraktan ne zarar gelirki? "Heyyy!" Diye seslendim o tam motordan inerken.Büyük ihtimalle duymadı.Bir daha seslendim:"Baran Beyy" diye.Doğruca eve yöneldi ona seslendiğimiz halde.Kaskını çıkarmadıki o mu değil mi? göreyim Allah'ın kirpisini.Ona doğru yürümeye başladım.O ise evlerinin bahçesine çoktan girmişti.Eve yaklaştıkça ses daha çok gelmeye başladı."Bunu bir tek benmi duyuyorum gerçekten?"Diye düşünmeye başladım.Bu kadar sessiz bir sitede yankı gibi yayılıyordu bu ses ürkütücü bir şekilde. Evin kapısından içeriye girdim.Tekrar "Baran Beyyy" diye seslenirken arkadan bir el ağzımı kapatıp beni geriye doğru çekiştirmeye başladı.