HÜKÜMSÜZ

BÖLÜM 4 "ANSIZIN"

Hayırr...ya biraz iletişimi kötü bir aile olabiliriz
ama bu kadarda kötü olamazdı,yani sebebi olacak kadar.Kafamı sallayıp bu şüpheci tavırdan kurtulmaya çalıştım bir iç çekerek."Ee bugünde çok güleryüzlüsünüz...Canım ailem." Ben bunu derken bile zahmet edip kafasını önünden kaldırmadı.Hepsi duygu yoksunu gibi tepkisizdi . "Neyse size afiyet bal şeker olsun ben dışarı çıkıyorum.He sen sormadan anneciğim anahtarım var" dedim gülerek.Çünkü sormazdı daha doğrusu hiçbir şey sormazdı.Sadece babamı yani ölmüş kocasını sorardı boş bulunduğu zamanlar.İşte öyle,bazen insanlığı tutardı.Sanırım benimde tek eksiğim çok düşünmekti.Odama gitmek için merdivenlere doğru yöneldim.Odamdan içeri girdiğimde ise balkonun kapısı açıktı.Ama ben açmamıştımki yada açmışmıydım?Neyse açılmış işte.Dolaptan ceketimi alıp balkonun kapısını kapatırken yine o ses! Bir türlü adlandıramadığım,çığlığa benzer bu ses nereden geliyorki?Balkondan aşağıya baktığımda herhangi biri görünmüyordu.
"Of anasını satayım ne evhamlı çıktım" diyip balkonun kapasını kapattım ve çıktım odadan.Merdivenlerden inerken evin kapısının kapandığını duydum.Bu saatte kim gelirki? İç çekerek kapıya doğru koştum.Yoksa...Arın mıydı? O kadar hızlı indimki neredeyse yuvarlanacaktım merdivenlerden. Kapıya doğru yöneldiğimde nefes nefese kalmıştım ve sevgili karşı komşularımızın geldiğini gördüm.Yine bir iç çekerek hafif bir sesle:"Kirpiymiş" dedim.Hemen o da "Bakıyorum sende heyecan yaratıyorum"dedi o buz gibi sesiyle.Yüzüne bakarak tepkisiz kaldım.Arkasından annesi elini uzatarak: "Merhaba ben Aysu"
"Bende Aden memnun oldum"
"Bende" dedi. Oldukça sıcaktı oğluna göre. Bir nevi erimiş buz kıvamında diyebiliriz.
"Demek iki kişisiniz" diyerek gülümsedim. Benan:  "Bize oğlunuz yeterdi aslında" diyip güldü. Benana dönerek:
"Sırayla vermişler sizi bana" dedim. Önüme döndüğümde suratında hafif bir tebessüm vardı.Herneyse beni ilgilendirmez.Annem:
"Hadi ayakta kaldınız buyrun salona doğru"
"Neyse bende tam gidiyordum iyi akşamlar"
Diyip evdem çıktım.Kulaklığımı cebimden çıkarıp kulağıma taktım. No.1-Hiç Işık Yok ft. Melek Mosso'nun şarkısını açıp yürümeye başladım. Dışarısı soğuktu ama iyi gelmişti. Müziğe o kadar bırakmıştımki kendimi başka bir dünyada gibiydim.Hiç gitmek istemeyeceğim bir dünya,hissiyatın kaybolup ruhunla başbaşa kaldığın tek yer belkide.Şarkı dinlerken şarkının bana söylendiğine kendimi inandırdığım için şarkı bittiğinde farkına vardım ki siteden bayağı uzaklaşmışım.Zaten ne zaman doğru gitmiştiki bir işim.Arkamı dönüp siteye doğru yürümeye başladım.İçimden "Neden dönüyorumki ?" Diye düşünmeye başladım.Benim için bu bir fırsattı,sessizlik istiyordum.Bunu 1 saatlikte olsa sağlayabilirdim. "1 saatten bir şey olmaz sonuçta" diyerek arkamı dönüp siteden daha da uzağa yürümeye başladım.Kulaklığı çıkarıp cebime koydum.Herhangi kötü bir ses duyunca geri dönecektim.Derin nefes alarak yürümeye devam ettim.Etrafa baktığımda sadece uzaklarda bir yerde ışık vardı.Oda büyük ihtimal sitenin ışığıydı.Burda pek ışık yoktu.Bu yüzden durup telefonum flaşını açtım ve yürümeye devam ettim.Biraz daha yürüdükten sonra araba sesleri gelmeye başladı.Bu demek oluyorki arabayla 15 dakika olan otobana yaklaşmıştım.Baya yürümüşüm, saat de 23.30 olmuştu.Bu yolu geri yürümek zorundaydım.En iyisi daha geç olmadan geri dönüp yürümeye başladım.Şarjım da iyice azalmıştı. Eve gidene kadar dayansa yeterdi bana. Ama yürürken arkamdan biri geliyormuş gibi hissettim ama geri dönmedim.Adımlarımı daha da hızlandırıp yürümeye başladım.Offf Lanet olsun şarjımda bitti.Öylece karanlıkta kaldım.Artık arkamdan biri geldiğine emindim. Işık gidince daha çok tereddüte düşer oldum.En iyisi sakin olmaktı ama daha çok yaklaşmıştı.Hızımı arttırdım daha doğrusu koşmaya başladım.Ses daha da yakından gelmeye başladı.Kalbim artık o kadar hızlı atmaya başladı ki ağzımdan çıkacak gibiydi.Zaten hangi akılla çıktıysam dışarı.Arkama bakmaya cesaret bile edemiyordum.Bi an durup arkamı döndüm.Yoksa kalp krizi geçirecektim bu ıssız yerde.Kimselerde yoktu.Derin bir Offf çektim. Sesli bir şekilde "Ah Aptal Aden " diyip önüme döndüm ve burun buruna geldik.