BÖLÜM 5 "İKİ NUMARA"

125 12 0
                                    

O kadar sesli çığlık attım ki eliyle ağzımı
kapattı ve "Gerçekten aptalsın" dedi gözlerimin içine bakarak.Bende elini ağzımdan almak için elimi eline götürdüm ama hemen iki kolumdanda tutarak "Sakin ol"dedi. Korkudan öldüğüm halde sert olmaya çalışıp gözlerine baktım "Evet" dedi.
"Ne Eveti?"
"Aptal oldığunu söylüyordun bu doğru bir tanı"
"Bırak!" Dedim. Gözlerini bile kıpırdatmamıştı.Buz kesilmişti heryerim. "Bırak beni!" Diye bağırmaya başladım. Ellerini kollarımdan çekip: "Merak etme sana bir şey yapmayacağım,bakıyorumda ne kadar korkaksın"
"Korkak mı? Çaki gibi önüme çıkan sensin.Üstelik...." daha sözümü bile biteremeden "Pardon" dedi.Hiçte samimi ve inandırıcı değildi.
"Neyse önümden çıkarsan evime gideceğim."
"Daha tanışmadık ama"
"Gerçekten pisliksin"dedim yüzüne bakarak. Bu kadar yakışabilirdi bu kelime birine.Ardından: "Ben Ulu,karşı komşunuz " dedi. İçimden:"Neee!beni bu kadar korkutan aptal komşum muydu?" Dedim.
"Gerçekten çok akıllıca bir cevap"
"Bir relax küçük. Barlasın kardeşiyim"
"Yani kirpinin kardeşi.....Pardon Barlas"
Kahkaha atarak "Kirpi güzelmiş"diyip elini uzattı. "O zaman memnun oldum" dedi.Bende elimi uzatıp:"Maalesef aynı duygular içinde değilim"dediğimde elindeki yara izine takıldı gözüm.Isırığa benziyordu.Eline baktığımı anlayınca "Köpek ısırığı farketmişsindir,fazlaca köpeğimiz var"
"Hıhı...Hıhı artık gitsem iyi olur"
"Aaa ama tek yürüyemezsin .Biraz yukarıda motorum var ona biner gideriz"
"Sen gerçekten manyaksın" bana aldırmadan "Neyse yürüyelim" dedi. Barlasla tek benzer yanı galiba boyları.İkiside uzun ve iriydi.15 dakika daha yürüyüp motorun olduğu yere geldik.Gerçekten bende büyük sorun var.Peşine takılıp geldim buraya kadar.Cebinden bonibon çıkarttığını görünce oldukça şaşırdım.İki tane ağzına attıktan sonra cebine geri koydu.Oldukça öküz,aman neyse. Motora binip:"Hadi gelmiyor Musun?" Dedi.Galiba onunla gitmekten başka çarem de yoktu.Kapkaranlıktı heryer.Arkasına binip motorundan arkasından tutmaya başladım.Asla belinden tutmam bu çaki bozuntusunun.Motoru çalıştırıp "Bence tutmalısın benden"
"Devam et" dedim soğuk bir sesle.Bir an öyle bir hızla gitmeye başladı ki farkında olmadan yapıştım beline.Kahkaha attığını duyabiliyordum.Daha da hızlanmıştı.Rüzgar artık suratıma tokat gibi çarpıp nefesimi kesiyordu.Kendimi toparlayıp "Biraz yavaşla!.."
Diye seslendim.Aksine beni duymayıp daha da hızlanmıştı.Çığlık çığlığa kalmıştım.Manyak beni duymuyordu.En sonunda belindeki ellerimle karnını sıktım. "Ahh ne yapıyorsun?"
"Ne mi! Çabuk yavaşlat şunu kaza yapacağız"dedim.Biraz yavaşlar gibi oldu zaten sitenin girişinden gelmiştik.Kulağına yaklaşarak:"Beni burda bırak" dedim. O da:"Hayır aynı yerde oturuyoruz saçmalama" dedi. Manyak dememe kalmadan hızını yine arttırdı.Evin önüne gelince öyle bir durdu ki kafasına falan çıktım sandım.Motordan inip "Bugünlük sana bu kadar korku yeter"diyip motordan beni indirdi.Resmen şoka girmişti vücudum.Tepki veremiyordum.Manyak o kadar hızlı sürdüki uyuştu heryerim.Gözlerinin içine bakarak:"İnşallah bir daha karşılaşmayız"
"Hiç sanmıyorum korkak" diyip beni kendine çekerek omzuma elini attı."Napıyorsun?Şşt kime diyorum Ulu..." önüme döndüğümde bizim evden barlasla annesinin çıktığını gördüm ve bize doğru gelmeye başladılar.

HÜKÜMSÜZHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin