BÖLÜM 6 "KRİZ"

111 12 0
                                    

Pek memnun görünmüyorlardı bizi
gördüklerine.Hafif bir sesle "Ne yaptığını sanıyorsun yeraltı?" Dedim
"Güzel espri hatırlat bir ara not ederim"dedi sinir edici gülüşüyle.Barlas yanımıza gelerek "Noluyor ?" Dedi Uluya. Sanki ben or da hiç yokmuşum gibi sadece kardeşine odaklıydı duygusuz herif.Ulu kahkaha atarak:"Olan bir şey yok, Aden le ormanda karşılaştık"dedi Barlas:"İyi" diyip evine doğru yöneldi.Bu kadar çıkılabilirdi egonun zirvesine. Uluya bakarak "Sende beni bırak istersen"dedim. Beni bırakıp cevap vermeden o da evine doğru yöneldi.Tam bir manyaktı.Bende kapının önünde bekleyen Benan'ın yanına olabildiğince hızlı adımlarla gittim. Benan:"Ee Adenciğim nasıldı günün?" Deyip o soğuk gözleriyle gözlerime baktı.
"Ne hayal ettiysen o oldu Benan"Deyip eve girdim.Midemden sesler gelmeye başladı normal olarak.Sabahtan beri hiçbir şey yememiştim.Bu yüzden mutfağa doğru yöneldim ve içeri girdiğimde Arın'ın mutfağın camından bahçeye bakıyordu kıpırdamadan."Ablacım?"dedim ama ses yoktu.Zaten ne zaman konuşup iletişime geçmişti ki? Yanına gidip elimi omzuna götürdüğümde öyle korktu ki beni alıp dolaba yapıştırdı.Ve "Hayırrr!"demeye başladı.O an ne yapacağımı şaşırdım ve neden bunu yaptığına mı yoksa konuştuğuna mı şaşırayım?Bilemiyorum...Bi an kendini öyle kaybetti ki dolapların içinde ne varsa yere atmaya başladı. Sonra Yere düşen bardakların parçalarını alıp kendine batırmaya başladı.Öylece donup kaldım.Sonra Benan gelerek:"Noluyor burda?Arın dur ne yapıyorsun!" Dedi. Arın onuda alıp yapıştırdı yere.Kendini iyice kaybetmişti. Agresifleşince kimse durduramıyordu annemden başka."Anneee! Anneee!!!!" Diye bağırmaya başladım.Bir daha seslendim:"Allah'ın belası kadın neredesin!!!!"
Oradan annemin kapıdan gelişini gördüğü dakika elinde ne varsa bırakıp "Ben yapmadım...ben yapmadım!" Dedi ve tekrarladı defalarca.Annemden korkmuş gibiydi.Oysa annem otoriter biri değildi,aksine umursamazın tekiydi.Annemin suratıma baktığımda surat ifadesi çok garipti,gülmekle gülmemek arasında gibi duruyordu."Komik bir şey mi var?Hey sana soruyorum!" Onu kollarından tuttum ve "Şu yerdekilerin ketçap olduğunu falan söyle mesela!"dememe kalmadan kahkahayı patlattı. Benan'a dönerek:"Ambulansı ara.  Her yerine batırmış cam parçalarını"dedim.   Annem hemen oradan:"Hayır arama. Ben götürürüm.Siz burayı temizleyin."dedi.Daha sonra Arın anneme yaklaşarak "Annecim ben yapmadım...görmedim" dedi.   Bende:"Nee!...ne diyor bu?" 
"Korkudan ne dediğini bilmiyor,hadi biz gidiyoruz" deyip çıktılar evden.

PERİHAN
"Sus artık Arın!Sana sus dedim!" Tekrar tekrar "Görmedim..." diye ağzında gevelemeye başladı.Kolundan tutup kulağına kısık sesle "Artık şu salak korkundan kurtul ve gördün...görmemen gereken şeyi!"

Merhabalar :) Nasıl gidiyor? İyi veya kötü yorumlarınızı bekliyorum. Sevgilerimle💓

HÜKÜMSÜZHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin