HÜKÜMSÜZ

BÖLÜM12 "DÜĞÜM"

ADEN

Gözlerini bana çevirerek kafasını salladı ama benim istediğim bu değildi. Yere çömelerek: "Arın bunu sana kim yaptı ya da sebep oldu? Benimle konuşabilirsin. Biliyorum çok konuşkan bir ikili değiliz ama ben senin ablanım. Bu bilmediğim sorununun çözümünü bulabiliriz." Sadece ağlamakla yetinmişti bu sefer. Belkide hayatında ilk defa sessizce ağlamıştı.Ben duymamıştım kardeşimin bu mahvoluşunu.Ellerini kalbinin üstüne götürerek daire çizmeye başladı.Daha sonra bana bakarak: "Boş.." demesiyle mahvolmuştum.Gözyaşlarım canımı acıta acıta akmaya başladı.Off bu kadar kötü olmamalıydı.Gözyaşlarımı sildim ve sonunda kıyafetlerini giydirip onu kendi odama götürdüm.Yatağa yatırıp: "Sen burda biraz dinlen.Ben yiyecek bir şeyler getireyim tamam mı? Hatta dur sana müzikte açıyım,düşünmenide kolaylaştırır."
Radyonun düğmesine basıp odadan çıkarken 'Büklüm Büklüm' şarkısı çalmaya başladı.Şaka gibi bir şarkı durumu bu kadar iyi anlatabilirdi.Evet durumumuzu herkes duysun.Bizim kötü hissettiğimiz gibi onlarında sesle rahatsız olsun nahlet kafaları.Arkamı dönüp radyonun sesini son sese kadar çıkarttım.Büyük ihtimal bütün site bizi dinliyor ancak Arına dönerek: "Biraz tepki vermeyi öğrenmeliler değil mi ? Hep bizmi vereceğiz" diyip odadan çıktım.Aşağı inerken annemin sesini duyuyor gibiydim,"Kapat şunu!" diye ama kimin umurunda.Kapıya doğru giderken hala annemle bir şeyler konuşuyorlardı.Neydi bu konuşma oğlundan daha önemli? Annem: "Yukarı çıkıp müziği kapatabilir misin canım?"
"Sende oğlunun yanına çıkarak ne oldu sana diyebilirsin mesela bu boşvermişlik biraz fazla" dedim. Hafif bir gülümsemeyle: "Hasta olduğunu biliyorsun.Hastaneden kaçmış. Hepsi bu kadar."
"O kadar mı?" Elimi Barlasa doğru yönelterek:"Bu yabancıyla ne konuşuyorsun çok merak ediyorum.He şunu konuşabilirsin.Dün malak gibi yere yapışmasını ama bu bizi ilgilendirmiyor"
Barlas hemen "Evet" dedi o soğuk sesiyle. Bende: "Evet ilgilendirmez o yüzden buradan defol!"
"Biraz kaba bir kızsın" dedi. Benan da oradan:"Evet öyle birazda patavatsız"dedi.
Ona bakarak:"Sen konuşma bence düşün çünkü kardeşin yukarıda perişan halde sen burda..."
"Ne sen burda Aden!" diyip evin içine girdi.Arkasından annemde girdi.Onunla başbaşa kalmıştık.