HÜKÜMSÜZ

BÖLÜM 33 'KAÇIŞ'

BARLAS

Aden o kadar sert vurmustukı kendımı toparlayıp ayagıya kalkmam biraz zaman aldı basımı kaldırıp sola döndugugumde ulunun koltukta sıgara ıcıyordu bı yandanda guluyordu kafamı bıraz daha cevırdıgımdeyse adenın çırılçıplak yerde kırpırdamadan ayttıgıını gördüm gerızekalı kıza n e verdın diyerek adenın yanına gıtttım yaında duran örtüyle bedenını sardım ve onu kucağıma alıp merdivenlere dgru yöneldım onu ustakı başka bır odaya götürdüm bu oda onun ıcın ıyıydı heryerı beyazdı burda bunalmazdı bırkac gunu burda gecırebılır evet hem bunda banyosu var evet evet kaçamıcak buna ızın yok dııyıp onu kendıme yaklaştırarak alnından öptumve sakınce yatağa bıraktım sol tarafındakı dolabın ıcınde bırkac gıysı olması gerekıyordu dolabı açtığımda bı swıft vardı sadece oda ulunun du sımdılık bunula ıdare edıcek yenı kıyafetlerı gelene kadar swıftı alıp yanına gıdip uzerıne sarılı örtunun ustunden gecrdm snra da örtuyu cekıp üzerine örttüm bu kadar karışmamalıydın aden sımdı ben bıle senı çıkaramıyorum bu yerden bu düşnce bile benı delı edıyordu aslında bıraz çeksem bırsey olmazdı hem rahatlardımda derın nefes alıp vermeye başladım ıkı parmağımla kafamı ovalamaya başladım adene verdıgım sözler aklıma gelınce daha cok ağrımaya başladım içmicem demiştim o yüzden ıcmemelıydım vücudum buz gıbı olmuştu dışlerımle dudağımı o kadar ısırmıstımkı bıraz kan aktı adenın yanından kalkarak odanın ıcındekı banyoya gırıp yuzumu yıkadım birkaç defa tekrar kafamı ovalmaya başladım snra yok anasını satayım yok gecmıyo dıye bağırdım ve duvara sert bır sekılde vurdum daha fazla konturolumu kaybedemezdim aden bu durumdayken bı seferlıgıne cekmelıydım ağzımın ıcı oldukça kurudu musluğu açarak ağzımı çalkaladım ama ne care hala kuruydu oradan çıkıp adenın ustunu kıtledıkten snra bi hızla ulunun yanına gıttım varmı dıye sorduğumda o ayıp edıyorsun dıyıp elını cebıne attıp bana uzattı elınden alırken gerı cektı ve kaşlarını yukura dgru kaldırarak adencıgın kızmasın dedi gülerek o anda dişlerim kamaştı sınırden ve ona doğru yaklaşarak elımle boğazından yakaladım ardından kulağını egılerek seni öldürürüm bir daha onunla ugrasınrsan dedım oda yutkunarak hadı ya dedı bnde daha cok sıkarak beeenn immmmmidat abıne benzemem dedıgımde gözlerını büyüdü ve konuşmama söyle devam ettim acımam kardesım olsanda acımam dıyıp ellerımı uzerınde cekp paketı ondan aldım kıpkırmızı olmuştu zaten yan odaya gırerek elımdekını hemen ıcıme cektım sanıyesınde rahatlamıştım oldukça buyuk olan derı koltuğa kendımı bıraktım yarı baygın gıbıydım bulanıklasmıstı hersey kapıya doğru gözümü cevirdigimde gördüğüm manzaraya ınanamadım imdat la yanındakı sacları arkadan bağlı takım elbıselı adam uluyla konuşuyordu sıktır tam zamanıydı kendımden gecmıs gıbıydım kalmaya dermanım yoktu cu bırden bana doğru bakmaya basladıı sonra ımdat bulunduğum odaya gırerek yanıma geldı zaten gözlerım yarı acıktı oo kocaa bebek daha uyumamış dıyıp güldü ve odadan çıkıp merdivenlere yöneldi hayır adenı almaya gıdıyordu sadece elımı kaldırabılmıstım bu içtiğim sey herneyse hıc bu kadar uyuşmamıştım daha önce serefsız içine ne kattım verdıyse bana ulu elındekı ıgneyi sallayarak yanıma ve geldı daha sonra ıgneyııı gözümün onun getirerek o ı sınır bozucu ses tonuyla bak panzehrın barlas dedı bende yap sunu dıye bağırdım ve daha sonra ıgneyı batırdı ve ıstem dışı oh dıyıverdım derın nefes alıp vermeye başladı m gözlerim yavaş yavaş kapanıyordu ama aklım hala adendeydı ona napıcaklardı buna ızın veremem onun kaybedemem sankı kucuck bır delıkten dışarı bakıyor gıbıydım görunttu oldukça bulanıktı ama seslerı duyabılırdum bu ımdatın sesıydı elınde bırsey var gıbıydı kendımı göz kapakları kaldırmakiçin zorladığımdaysa kucağında aden baygın bır sekıldeydı uyanmamış daha ımdat yengeyı bıraz bende mısafır edıcez dıyıp o yanındakı adamla gıttıler ayağa kalkmaya calıssamda olmuyordu bende kendımı yere attım daha snra gucumu toparlamaya calısıp surunmeye başladım onu göturemesleer odanın kapısına gelınce gözlerım kapandı ama hala seslerı duyabılıyordum ulu biriyle konusuyorrdu bu kısının ses tonu bı yerden tanıdık gelıyordu ama nereden adam benana ben söyleddim ablam kısa bır tatıle çıkacak bır hafta surebılırmıs dıyede ekledim ınanmıs gıbıydı bundan sonrası sende ulu dedı uluda taamam dedı oda ben yoluma dedıgı zaman kafamda sımsekler çaktı bu giray nazırın sesı bu nası olur ıkılımı oynuyor acabaaptal kendını göstermeye çalışırken asıl hedefın ta kendısının olucagını farkedemıyor bir sesle ırkıldım kafamı kaldırdıgımde hala yerdeydim buraz doğrulup sırtımı duvara yasladım ağzım ıyıce kurumuştu bır ses çıkartmakta bıle zorlanıyordum telefonumun tıtresımını duyabılıyordum koltuğun önundekı masanın ustundeydı ayağa kalkıp yavaşça telefonuma doğru yaklaştım arayan babamdı efendım dedım oda ne oldu dedı oda o anda aden aklıma geldı ve yukarıya doğru koşmaya başladım odasına gırdıgımde yoktu aaa aaaa dıye bağırmaya başladım telefondan zafer baba ne oluyor lan dedı götürdüler dıye bağırdım o serefsız oğlun yüzünden götürdüler dedım ve odadan çıkıp merdivene oturdum gözlerimden yaslar pantolonuma düşüyordu elımdekı telefonu yanıma koydum ve yuzumu sıldım böyle olmaz olamaz onu nereye götürmüş olabilirler nereye sakin ol barlas önce kendını toparla ve düşün ayağı kalkıp merdıvenlerdn aşağıya ındım telefonum tekrar tıtremeye başladı ama umrumda degıldı asagı kata geldıgımde yerde bır kart vardı bir çikolata firmasına ait bir kartı ne alaka şuan kım uzerınden bunu dusurmus olabılır kı sıctıgım kafası bırsey hatorlamıyorkkı kartı alıp cebıme koyup ayağa kalktım evın bır ucundan bır ucuna yurumeye başladım ama yok hatırlayamıyorum enn yok dıye bagrdım ve yüksek sesle nerdesınız lannn hepınız ..zzz.heppinizin sonunu ben yazacağım evden çıkıp etrafı gözetledim kımseler yoktu sadece ben vvardım zaten bu dag basında başka bırının bulunması sasırtıcı olurdu evın arka taraafındakı arabama doğru gıttım arabanın yanına gelınce elımı cebıme attım anahtarı almak ıcın yoktu sınırle arabanın tekerlıgıne tekme attım allah belanızı versın dıyede bağırdım of sımdı ne bok yıceksın barlas suanlık en ıyısı otobana doğru yürümek oda bı 5 km var hızlı olmam gerekiyor aden daha fazla o pisliklerın elınde kalamazdı onu bağımlı yapmalarına ızın veremem buna ızınveremem dusuncesıyle hızlı bır sekılde ormanın ıcıne doğru yurumeye başladım gözlerimden yaslar akıp gıdıyordu yüzünün her aklıma gelısıyle ben ne ara bu kadar kaptırmıştım kendımı canımdan vazgeçecek kadar gözyaşımın sel olması en önemlısı nefesım olmuş boğuluyor gıbıyım basına gelıceklerı düşündükçe