UMUDUN MELODİSİ (ARA VERİLDİ)

~21. Bölüm: Anlamsız Kavga.~

Multimedya~ Jungkook Lost Star Cover

Evettt, ben geldim!!

Lafı uzatmadan sizleri bölümle baş başa bırakıp keyifli okumalar diliyorum.

~21.BÖLÜM: ANLAMSIZ KAVGA.~

"Kalbe konulan kurallar bile kifayetsiz kaldı o an. Sanki onlarda hissetmişti, kalbin yıkılışını anbean."
-Vıldar

Eksik hissettiğiniz oldu mu hiç? Gülerken bile bir tarafınızın buruk olduğunu hissedersiniz hani. Sanki bir şey vardır da bunu bilmiyor yalnızca hissedebiliyorsunuzdur. O an güldüğünüzde dudak kıvrımlarınızda saklanan eksiklikten belki siz bile bi habersinizdir ama o tüm gerçekçiliğiyle oradadır. Burdayım dercesine, geldim dercesine.

Dün Pars'la geçirdiğimiz o garip dakikalar üzerine uzun süre uyuyamamış, düşünüp durmuştum ama bir sonuca varabildiğim söylenemezdi. Değişik hissetmiştim. Böyle uzun zamandır varlığını hissettiğim eksiklik hissinin dün kısa bir an kaybolduğunu hissetmiştim.

Kısa bir an, kısacık bir an, çok kısacık bir an. Birazcık kelimesinin çok az ilerisinde bir zaman diliminde.

Bana neler olduğu konusunda hiçbir fikrim yoktu ve artık düşünmek istemiyordum.

Alarmın sesi odaya dolduğunda boş bulunup bir an irkildim ardından yüzümü buruşturdum. Hangi aklı selim insan alarm sesini davullu zurnalı halay sesi yapar ki?

Evet, o çılgın benim.

Homurdana homurdana saati kapatıp gözlerimi ovuşturdum. En fazla iki veya iki buçuk saat uyumuştum ve normalde on iki saat falan uyuyan biriydim. Durumum gözümde içler acısı bir konuma düşmeden ayağıma panduflarımı geçirdim. Kışa girmek üzereydik. Yani bunları giymekte hiçbir sakınca yoktu.

Banyoya ayaklarımı sürüyerek gidip işlerimi hallettikten sonra odama yeniden dönerek formalarımı üzerime geçirdim. Saçımı her zaman ki gibi sıkı bir at kuyruğu yapıp yüzüme bir şey sürmeden spor ayakkabılarımı giyip anahtarları aldım ve evden çıktım.

Neredeyse bir haftadır arabamı göremememin hüznüyle okula vardığımda gözüme ilk çarpan şey, uzun zamandır uğramadığım gizli yerimdi. Daha doğrusu Pars'ın benden önce, onun olduğunu iddia ettiği gizli yerimdi. Anlaşmayı bozduğumuza göre ben neden hala anlaşmaya uyuyormuş gibi görünüyordum ki sanki? Bugün öğle teneffüsünde buraya gelmeyi aklımın bir köşesine not alarak sınıfıma doğru yol aldım.

Sınıfın kapısını açtığımda fazla kişi olmaması rahatlamama neden oldu. AMP grubu da yoktu ve Pars'la o olaydan sonra karşılaşabilecek miydim bilmiyordum.

Yapılacaklar basitti. Kaçabildiğim yere kaçacak, Pars'la karşılaşmamaya özen gösterecektim.

Ben bunları düşünüp sırama oturmuşken sınıfın kapısı yeniden açıldı. Gelene göz attığımda yutkundum.

Pars, Alaz ve Miran gelmişti.

Pars sanki hissetmiş gibi gözleri bana kaydığında göz göze geldik. Bana bakıp sırıttığında gözlerimi kaçırdım. Evet, kaç kızım kaçabildiğin yere kadar.