Hoofdstuk 27

398 25 2
                                    

Ik loop met Harry naar een restaurantje in het dorp waar we nu zijn. Het is al bijna middag en voor we naar het eerste huis gaan wil ik nog wat eten. 'Dus heb je al bedacht wat je gaat zeggen als je iemands huis binnen gaat lopen?' Vraagt Harry als we aan een tafeltje gaan zitten. 

Ik kijk hem geschrokken aan en er komt een zachte 'ehh' uit mijn mond. 'Zeg me niet dat je daar niet één keer over na hebt gedacht.' 

'Ik was het gewoon vergeten daar kan ik ook niet veel aan doen.' Zeg ik terwijl Harry zijn hoofd in zijn handen legt.

'Hallo wat mag het zijn?' Vraagt een meisje rond de 17. Ze draagt een schort met het teken van het restaurant erop en kijkt ons ongeduldig aan. 'Ik wil wel een cola en een broodje kroket.' Zegt Harry die opkijkt uit zijn handen. Het meisje veranderd haar blik en lacht flirterig naar Harry. 'Ik wil graag ijsthee en een broodje gezond.' Zeg ik snel. Het meisje kijkt meteen weer chagarijnig en schrijft het op voordat ze weg loopt.

'Oke ik speel daar iemand in het huis en jij belt aan.' Zegt Harry.  'nu?' Harry knikt. 'Okee ik doe de deur open en jij begint het gesprek.'  

'Okee, ehh hallo meneer.' Zeg ik twijfelend. 'Hallo jongedame wat kan ik voor je doen.' Zegt Harry terwijl ik heel hard moet lachen. 'Je moet wel serieus zijn Tess anders gooit hij meteen de deur weer dicht.' 

Ik stop met lachen en ga rechter op zitten. 'ja, nog een keer dan.' 

'Hallo meneer, ik ben op zoek naar mijn vader en u bent dat misschien wel.' Nu schiet Harry in de lach. 'Wat is er. Dat was serieus toch?' 

'Ja maar misschien moet je straks niet meteen met de deur in huis vallen en hem eerst wat meer uitleg geven voordat je echt zegt dat hij je vader kan zijn. Misschien staat zijn vrouw wel achter hem, die schrikt zich dan rot.' Lacht Harry. 'Oke nog één keer.'

---

Harry en ik lopen richting het eerste huis en ik probeer mijn zweet handen af te vegen aan mijn broek. 'Harry ik moet naar de wc.' Zeg ik terwijl ik stop met lopen.

'Je bent net geweest.' Ik zucht en loop weer verder. Waarom wou ik dit ook al weer. Dit is een stom idee, hij heeft ons niet voor niets verlaten. 

We lopen een wijk binnen met allemaal 2-onder-1-kap huizen en Harry pakt voor de laatste keer het briefje waar precies het adres opstaat. 'We moeten naar nummer 32.' Zegt Harry en we lopen naar het huis toe. 'Ben je er klaar voor?' 

Ik schud mijn hoofd en Harry lacht. 'Kom, ik blijf bij je.' Zegt Harry terwijl hij me mee trekt. 

We komen aan bij de deur en ik doe mijn arm omhoog om op de bel te drukken. Net voordat mijn vinger de knop raakt trek ik hem terug. 'Ik kan dit echt niet Harry.'

'Jawel je kan het wel. Misschien is hij het niet eens en dan was je zenuwachtig voor niks.' 

'Maar dat is het juist. Als dit het niet is moeten we straks weer naar een ander huis en we blijven zo doorgaan. En trouwens hoe gaan we eigenlijk zien of het wel mijn vader is. Hij kan ook gaan liegen.'

'Ik hoopt eigenlijk dat jij daar achter zou komen. Misschien kan je iets herkennen, ogen ofzo.' Zegt Harry. Ik zucht en druk zachtjes op de bel. Het geluid vult het huis en ik hoor allemaal voetstappen door het huis gaan. 

Harry pakt mijn hand vast als de deur open wordt gemaakt. Een vrouw rond de 40 staat in de deur opening en kijkt ons verbaasd aan. 'Oh Hallo wat kan ik voor jullie doen?' Ik kijk haar aan en versteen. Ik had er niet op gerekend dat er ook een vrouw open kan doen. 'eh ik, wij...' 

'Klopt het dat hier iemand woont die Niels heet?' Begint Harry. Ik kijk hem aan en hij lacht naar me terwijl hij zachtjes in mijn hand knijpt. 'Ja dat klopt zal ik hem halen?' 

My lifesaver (ft. Harry Styles dutch)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu