Μάλλον είναι αλήθεια ότι οι άνθρωποι δεν αλλάζουν,
Έχει περάσει μία ολόκληρη εβδομάδα από τότε που ήρθε στο λύκειο ως καθηγητής και το μόνο που έχει αλλάξει είναι ότι σταμάτησα να τον αποκαλώ Harold στις σκέψεις μου, αλλά Harry. Αυτός με αγνοεί τελείως, ακόμη και τις φορές που σηκώνω το χέρι μου για να δώσω απάντηση σε αυτά που ρωτάει... Ακόμη και τότε με αγνοεί.
Για ποιο λόγο; Επειδή την πρώτη μέρα ήμουν λίγο, τόσο δα λιγάκι δηλαδή, αναιδής;
Μου την δίνει η νέα τάξη πραγμάτων. Μακάρι να μπορούσα να τον εξαφανίσω με ένα κουμπάκι! Βασικά, ναι. Είμαι σίγουρη πλέον... Τον αντιπαθώ περισσότερο απ' ό,τι αντιπαθώ τον πατριό μου. Καλά, okay, όχι και τόσο πολύ... Αλλά σίγουρα τον αντιπαθώ λιγάκι και όταν επιστρέψω σπίτι τότε θα πετάξω το χαζό του φούτερ στα σκουπίδια.
«Aye! Που ταξιδεύεις πάλι;» η Ruth κουνάει το χέρι της μπροστά από το πρόσωπό μου.
«Πουθενά» της λέω ψέματα.
Δεν πρόκειται να συζητήσω μαζί της για το θέμα του Harry. Όχι επειδή δεν την εμπιστεύομαι, αλλά επειδή είναι το μυστικό μου.
«Τώρα τελευταία είσαι συνεχώς αλλού» λέει. «Μήπως τρέχει κάτι;»
«Τι δηλαδή;» πίνω λίγο νερό από το πλαστικό ποτηράκι.
Το φαγητό του σχολείο είναι χάλια, μα όχι τόσο όσο αυτές οι αηδίες που μαγειρεύει η μαμά μου. Αυτά ούτε οι σκύλοι δε τα τρώνε! Συνεχίζω να μασάω αργά και με κλειστό το στόμα όσο ένα πονηρό χαμόγελο εμφανίζεται στο πρόσωπο της φίλης μου. Η Ruth είναι η μοναδική φίλη που έχω.
«Μήπως είσαι τσιμπημένη με κανέναν;» σηκώνει το φρύδι της.
Πνίγομαι με την τροφή μου, «Ew! Όχι. Ποτέ, ew» απαντάω κατηγορηματικά.
Ευτυχώς το κουδούνι χτυπάει και η Ruth ξεχνάει αμέσως την συζήτηση που είχαμε.
«Yes! Βιολογία με τον πιο κούκλο καθηγητή όλων των εποχών» αναφωνεί όλο ενθουσιασμό.
Γελάω μαζί της παρόλο που έχω και μία μικρή επιθυμία να της βγάλω τα μαλλιά. Αλλά είναι φίλη μου και δεν πρόκειται να της κάνω κακό, εξάλλου δεν υπάρχει λόγος, σωστά;
Αφήνουμε τους άδειους δίσκους στη θέση τους και προχωράμε στον διάδρομο για να πάρουμε τα πράγματα της βιολογίας από τα ντουλαπάκια.
Όταν μπαίνουμε στην αίθουσα ο Harry βρίσκεται ήδη εδώ και κάτι γράφει στον πίνακα οπότε δεν με βλέπει. Εγώ, για άγνωστο λόγο, παρατηρώ την κάθε λεπτομέρεια επάνω του. Τα σηκωμένα, ως τον αγκώνα, μανίκια του μαύρου πουκαμίσου τού αφήνουν μερικά τατουάζ φανερά προς εμένα.
Έχει τόσο ωραία χέρια! σκέφτομαι ενώ συνεχίζω να προχωράω χωρίς να βλέπω μπροστά μου. Έτσι πέφτω πάνω στον Niall και εκείνος γυρίζει και μου λέει, «Πρόσεχε που πατάς ρε Noora».
«Εσύ να προσέχεις» στροβιλίζω τα μάτια μου και κάθομαι στο θρανίο μου.
«Λοιπόν, παιδιά... Έτοιμοι;» ο Harry γυρίζει το σώμα του κανονικά προς εμάς.
Όλα τα κορίτσια της τάξης απαντάνε «Ναι, κ.Styles» με μία φωνή και εγώ είμαι έτοιμη να σκάσω από τον θυμό μου. Γιατί πρέπει να είναι όλες έτσι; Πρώτη φορά βλέπουν ωραίο καθηγητή στη ζωή τους; Εγώ τον γνώρισα πρώτη στην τελική!
Κάπως έτσι το μάθημα αρχίζει, αλλά η πόρτα μετά από περίπου ένα τέταρτο χτυπάει. Η dr.Moretz μπαίνει μέσα.
«Συγγνώμη που διακόπτω το μάθημα, αλλά Noora... Μήπως μπορείς να έρθεις για λίγο μαζί μου;» με κοιτάζει.
«Εγώ; Γιατί;» αναρωτιέμαι.
«Πήγαινε χωρίς ερωτήσεις, Lane!» ο Harry πετάγεται.
Σηκώνομαι με νεύρα από το θρανίο μου και ακολουθώ αμίλητη την dr.Moretz στο γραφείο της. Δεν έχω βρεθεί ποτέ ξανά εδώ πέρα. Ο χώρος είναι μικρός, με μία τεράστια βιβλιοθήκη γεμάτη χοντρά βιβλία, ένα ξύλινο γραφείο, δύο καρέκλες και ένα κρεβάτι ασθενούς.
Σταυρώνω τα χέρια στο στήθος μου, «Θα μου πείτε τι συμβαίνει;» ρωτάω τελικά.
«Noora, το ξέρεις ότι αν υπάρχει κάποιο πρόβλημα μπορείς να με βρεις και να μου μιλήσεις, έτσι;» φοράει τα γυαλιά της.
«Τι;» ρωτάω. «Σαν τι πρόβλημα δηλαδή;»
«Οτιδήποτε! Με την οικογένειά σου, το αγόρι σου—»
Πετάγομαι αμέσως, «Δεν έχω αγόρι, ποιος τα λέει αυτά;»
«Ο κ.Styles! Δηλαδή δεν μου είπε ότι έχεις αγόρι, μου είπε ότι έχει παρατηρήσει κάποια ξεσπάσματα που καλό θα ήταν να λύσουμ—»
Θα τον σκοτώσω. Δεν προλαβαίνω να ακούσω τα υπόλοιπα λόγια της dr.Moretz και σίγουρα δεν είναι αυτή που μου φταίει τώρα. Τι βλακείες πάει και λέει ο τύπος; Επειδή είναι καθηγητής νομίζει ότι είναι κάποιος. Δεν έχει κανένα δικαίωμα να μπλέκεται στην ζωή μου!
Ευχαριστώ όσες σχολιάζετε (και ψηφίζετε)! :')
YOU ARE READING
𝐎𝐡, 𝐭𝐞𝐚𝐜𝐡𝐞𝐫
Fanfiction[A teacher/student story] Warning: Υπάρχει αναφορά απόπειρας αυτοκτονίας στο 1ο κεφάλαιο του βιβλίου.
