19: jason mccann

5K 515 63
                                    

Είναι αποδεκτό να "χτυπηθείς" και να κλάψεις, αλλά όχι να τα παρατήσεις,

Βρίσκομαι σχεδόν δέκα λεπτά στο αυτοκίνητο του Jason και ακόμη κλαίω. Υποθέτω ότι για να έρθει το φως πρέπει πρώτα να τελειώσει η καταιγίδα. Το δικό μου κλάμα όμως, εις υγείαν μόνον του Harry Styles φυσικά, δε λέει να σταματήσει. Ο καημένος ο Jason δε ξέρει τι να πει και απλώς παρκάρει σε μία τυχαία γειτονιά, ανοίγει το ντουλαπάκι και μου προσφέρει ένα χαρτομάντηλο.

«Συ-γγνώμη» τραυλίζω στην προσπάθειά μου να ηρεμήσω.

Κουνάει το κεφάλι του, «Είναι εντάξει! Μπορούμε να μείνουμε εδώ όσο θες».

Χαμογελάω λίγο και τελικά, μερικά δευτερόλεπτα αργότερα, είμαι επιτέλους πιο ήρεμη από πριν. Η αναπνοή μου έχει σταθεροποιηθεί και τα δάκρυα στα μάτια μου έχουν πια στεγνώσει.

Εν τέλει παίρνω μία βαθιά ανάσα και κοιτάζω το πρόσωπο του Jason. Ποτέ άλλοτε δεν είχα προσέξι πόσο βαθιά ήταν η μελί απόχρωση που κρύβουν τα μάτια του. Φρεσκοκουρεμένος και στα καλύτερά του μοιάζει πολύ όμορφος όταν είναι τόσο ήρεμος. Ο Jason έχει τη φήμη του "κακού παιδιού"... Κι όμως κάθε που είμαστε μαζί εγώ δε βλέπω τίποτα τέτοιο.

«Νιώθεις καλύτερα τώρα;» με ρωτάει.

Τα χείλη του μοιάζουν τόσο απαλά, είναι λες και με ικετεύουν να τα φιλήσω. Αυτό κάνω. Σπρώχνω το σώμα μου πιο μπροστά, ακουμπάω απαλά τον λαιμό του κακού αγοριού και τον φιλάω. Το φιλί του είναι διαφορετικό από αυτό του Harry, αλλά ωραίο... Τα δάχτυλά του φτιάχνουν αυτοσχέδιες γραμμές στο μπούτι μου όσο με το άλλο του χέρι αγγίζει το πρόσωπό μου.

«Πολύ καλύτερα» απαντάω με σιγουριά καθώς απομακρύνομαι.

Αν ο Harry θεωρεί πως το να βρω κάποιον της ηλικίας μου φαντάζει η καλύτερη λύση τότε κι εγώ αυτό θα κάνω. Τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο.

«Ω, είσαι τόσο πειραχτήρι, Noora Lane... Δε φαντάζεσαι, μωρό μου» πετάει κάνοντας με να χαχανίσω πνιχτά.

«Ω, ναι» παραδέχομαι. «Μόνο που τώρα πρέπει να με γυρίσεις σπίτι».

Για να αντιμετωπίσω άλλον έναν πιθανό καβγά ή ακόμη μία αδιαφορία! σκέφτομαι.

«Και πότε θα ανακαλύψω περισσότερες πτυχές του εαυτό σου;» ρωτάει.

Σκύβω και αφήνω ένα πεταχτό φιλί στα ροδαλά χείλη του, «Τόσο πολύ ανυπομονείς να με μάθεις, Jason McCann;»

𝐎𝐡, 𝐭𝐞𝐚𝐜𝐡𝐞𝐫Where stories live. Discover now