16: τα νεύρα στα ύψη τους

4.9K 563 131
                                    

harry's pov

Κάθομαι στο τραπέζι της κουζίνας και ανοίγω το laptop μου μόνο για να αγνοήσω όλα μου τα emails και να πληκτρολογήσω βιαστικά τον κωδικό στο Facebook. Πίνω μία γουλιά καφέ και απομακρύνω απότομα το ποτήρι από τα χείλη μου. Νομίζω ότι η ιδέα του να μην ρίξω ζάχαρη μόλις αποδεικνύεται ηλίθια.

Άλλη μία ηλίθια ιδέα είναι, γενικά έχω πολλές, που κάθομαι σαν βλάκας και χαζομερώ στο προφίλ της Noora. Δε την έχω καν φίλη στο Facebook κι όμως το να μπαίνω στην εφαρμογή και να κοιτάζω όσες φωτογραφίες έχει ανοιχτές προς όλους με κάνει να νιώθω λίγο πιο ήρεμος. Κι ας ξέρω πως όταν την δω στο σχολείο θα μου σπάσει τα νεύρα... Ξανά.

Στις φωτογραφιές είναι ήσυχη! Δεν διαμαρτύρεται, δεν γκρινιάζει, δεν ωρύεται για το παραμικρό. Υποθέτω ότι αυτό το πλεονέκτημα μπορώ να το βρω μόνο στις φωτογραφίες ή στον ύπνο. Τότε και μόνο μπορείς να πετύχεις την Noora Lane ήσυχη.

Το κινητό μου χτυπάει και τσεκάροντάς το με μία ματιά βλέπω το όνομα της κοπέλας μου να αναβοσβήνει στην οθόνη. Θεέ μου, γιατί πρέπει να είναι τόσο επίμονη στις εφτά το πρωί; Αποφασίζω να το σηκώσω γιατί αν συνεχίσει να χτυπάει σαν τρελό θα καταλήξει σπασμένο.

«Leah...» αναφωνώ όσο πιο πρόσχαρα γίνεται.

«Harry! Αν είναι δυνατόν, τι κάνεις τόση ώρα;» ρωτάει απ' την άλλη γραμμή.

Ίσως δεν έχω όρεξη για τη γαμημένη σου καχυποψία στα χαράματα;

«Έκανα μπάνιο, μωρό μου. Ηρέμησε» ψεύδομαι.

«Τέλος πάντων...» μουρμουρίζει. «Ανυπομονώ για την μετακόμιση».

Παίρνω μία ανάσα, «Ναι. Κι εγώ».

Αποσυνδέομαι από την εφαρμογή και κατεβάζω το καπάκι του laptop. Στα επόμενα λεπτά αλλάζω τις φόρμες μου σε ρούχα και εξακολουθώ να μιλάω στο τηλέφωνο με την Leah, η οποία με ζαλίζει για το ότι καλό θα ήταν να νοικιάσουμε ένα μεγαλύτερο σπίτι τώρα που θα έρθει και αυτή μόνιμα στη Νέα Υόρκη. Το μόνο που σκέφτομαι είναι ότι είμαι ανέτοιμος ακόμη για ένα τέτοιο βήμα και, βαθιά μέσα μου, ευχαριστώ τον Θεό που δε την άφησα έγκυο.

«Μωρό μου» την διακόπτω. Μερικές φορές ξεχνάει να σταματήσει. «Πρέπει να σε κλείσω, είμαι στο δρόμο για τη δουλειά».

𝐎𝐡, 𝐭𝐞𝐚𝐜𝐡𝐞𝐫Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang