𝐎𝐡, 𝐭𝐞𝐚𝐜𝐡𝐞𝐫

21: όπου βγάλει

noora's pov

Μερικές φορές γίνεσαι ευτυχισμένος μόνο όταν αφήνεις τα πράγματα να κυλήσουν όπως έχουν,

Διαβάζω ξανά και ξανά το μήνυμα του Harry ενώ ταυτόχρονα ακούω μουσική από το κινητό μου. Κάθομαι στην άκρη του κρεβατιού και είμαι σίγουρη πως αν δεν είχα το πόδι μου στον γύψο αυτή τη στιγμή θα χοροπηδούσα στο στρώμα σαν παλαβή. Αντ' αυτού περιμένω ήσυχη να περάσουν τα λεπτά και να έρθει...

Η καρδιά μου κοντεύει να βγει από την θέση της· τόσο πολύ ανυπομονώ να τον δω. Και να μιλήσουμε. Σαν δύο φυσιολογικοί άνθρωποι.

Με το μυαλό μου πλάθω διάφορα σενάρια και όνειρα μέχρι που η δόνηση του κινητού μου με κάνει να ξυπνήσω και να κοιτάξω την οθόνη. Ειδοποίηση από το Messenger αναβοσβήνει κάνοντας το στομάχι μου να δένεται κόμπος καθώς τα μάτια μου επεξεργάζονται το νέο μήνυμα. Ένα πλατύ χαμόγελο εμφανίζεται στα χείλη μου.

Harry Styles: Είμαι ακριβώς από κάτω
Harry Styles: Έλα να φύγουμε

Noora Lane: Δεν μπορώ.
Noora Lane: Προσπαθώ να γίνω η κόρη υπόδειγμα 😋

Harry Styles: Τότε ανεβαίνω εγώ

Το χαμόγελό μου μεγαλώνει το δευτερόλεπτο που διαβάζω το τελευταίο μήνυμα. Τραβάω τα ακουστικά μου και παρατάω το κινητό πιο δίπλα στην προσπάθειά μου να βιαστώ να ανοίξω το παράθυρο. Όπως σπρώχνω την κουρτίνα και σκύβω πιο μπροστά βλέπω τον Harry να στέκεται στον κήπο του σπιτιού μου. Ο ώμος του έχει γύρει στο δέντρο και τα πράσινα μάτια του φωτίζουν εξαιτίας της λάμπας.

«Τι περιμένεις, Ρωμαίο;» τον πειράζω υψώνοντας το φρύδι μου.

Σηκώνει τους ώμους του, «Είναι σωστό αυτό;»

«Δεν ξέρω» κρατιέμαι από το περβάζι. «Στ' αλήθεια σε νοιάζει τι είναι σωστό και τι λάθος;» θέλω να μάθω.

«Όχι» απαντάει απλά. «Το μόνο που με νοιάζει αυτή τη στιγμή είναι το πως θα έρθω πιο κοντά σου».

Του κάνω νόημα με ένα χαμόγελο, «Έλα».

Χρειάζονται μερικά λεπτά για να καταφέρει να ανέβει στο δωμάτιό μου χωρίς να σπάσει το οτιδήποτε.

Τελικά όταν πατάει τα πόδια του στο χαλάκι του υπνοδωματίου, πλησιάζει με φόρα κοντά μου και με φιλάει λες και έχει να με δει κάτι αιώνες. Κλείνω τα μάτια μου αυτόματα και τον φιλάω χωρίς κανέναν απολύτως δισταγμό. Νιώθω ότι δεν θέλω να τον αφήσω να φύγει ποτέ, ότι θέλω αυτή η στιγμή - που με φιλάει τόσο υπέροχα - να κρατήσει για πάντα. Όσο πολύ και να φαίνεται κάτι τέτοιο...