𝐎𝐡, 𝐭𝐞𝐚𝐜𝐡𝐞𝐫

08: φιλιά στο χάος

Θεωρώ ότι οι άνθρωποι που δεν ακολουθούν με την δική τους θέληση κάτι είναι δειλοί επειδή φοβούνται να πουν "Όχι",

Συνεχίζω να βάζω αναψυκτικά και ποπ κορν στους υπόλοιπους πελάτες που περιμένουν στην ουρά. Βαθιά μέσα μου με τρώει όλη η ιστορία που συνέβη πριν λίγο. Ο Harry και η δική του είναι ακόμη έξω από το σινεμά και λογικά τσακώνονται. Είχαν και οι δύο πολλά νεύρα. Για μία στιγμή, νιώθω τύψεις να με κατακλύζουν... Φταίω εγώ που τσακώνονται;

"Εμ... Συγγνώμη;!" κάποιος μιλάει. Σηκώνω το κεφάλι μου και βλέπω ένα ξανθό αγόρι. "Παρήγγειλα σόδα, όχι πορτοκαλάδα".

Η πορτοκαλάδα είναι καλύτερη όμως. Ζητάω αμέσως συγγνώμη και του δίνω το αναψυκτικό του χωρίς να το χρεώσω. Εκείνος φεύγει και τώρα μένω ολομόναχη. Όλοι έχουν μπει στις αίθουσες γιατί οι περισσότερες προβολές έχουν ξεκινήσει ήδη. Παίρνω μία ανάσα και κάθομαι στο σκαμπό δαγκώνοντας λιγάκι τις άκρες των νυχιών μου.

Μετά από λίγο ο Harry σπρώχνει την πόρτα και περπατάει φουριόζος ως το μέρος μου. Χτυπάει το χέρι του με δύναμη στον πάγκο και ανασηκώνομαι νιώθοντας την επιθυμία να τον χαστουκίσω που φέρεται σαν απολίτιστος.

«Τι ακριβώς κάνεις;» ψιθυρίζει ανάμεσα από τα δόντια του. «Τι προσπαθείς να κάνεις; Μου βιδώνεις τα νεύρα άσχημα».

Σταυρώνω τα χέρια στο στήθος μου, «Γιατί; Επειδή είπα την αλήθεια;»

«Γι' αυτό; Νομίζεις ότι γι' αυτό είμαι έτσι; Από την ώρα που σε γνώρισα, ανάθεμα, κάνεις του κεφαλιού σου. Μου σπας τα νεύρα! Τι λες να ασχοληθείς με τη ζωή σου και να σταματήσεις να μπλέκεσαι ανάμεσα στα πόδια μου;» λέει σκληρά.

Συνοφρυώνω. Τα λόγια του μού κάθονται πολύ βαριά στο στομάχι. Βασικά, χωρίς να ξέρω τον λόγο, αισθάνομαι αυτό το περίεργο αίσθημα που νιώθουν οι άνθρωποι λίγο πριν βάλουν τα κλάματα. Το στέρνο μου πονάει και κρατιέμαι με νύχια και με δόντια να μην κλάψω μπροστά του. Εξάλλου γιατί να επηρεαστώ από τα λόγια του; Δεν είναι ότι νιώθω κάτι γι' αυτόν κιόλας.

«Μπορείς να μη φωνάζεις; Δουλεύω εδώ» σφίγγω τα δόντια μου.

Παλεύω τόσο πολύ να μην βάλω τα κλάματα αυτή τη στιγμή...

«Ξέρεις κάτι; Άντε και γαμήσου, Noora. Άντε γαμήσου» ρίχνει μία κλωτσιά στον πάγκο και απομακρύνεται χώνοντας τα χέρια ανάμεσα από τα μαλλιά του.