𝐎𝐡, 𝐭𝐞𝐚𝐜𝐡𝐞𝐫

30: δεν έχεις ιδέα

Εμείς οι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουμε πόσο γρήγορα κυλάνε οι μέρες. Φρόντιζε να φτιάχνεις όμορφες αναμνήσεις,

Έχουν περάσει δύο βδομάδες και τα πράγματα στην ζωή μου είναι σχεδόν ίδια όπως την τελευταία φορά που είχατε νέα μου. Για παράδειγμα, ας πούμε, ότι στο σπίτι κυριαρχεί ως συνήθως το ίδιο κλίμα μόνο που η μητέρα μου — ω Θεέ, την απεχθάνομαι — είναι λίγο περίεργη ώρες ώρες. Έχω πάψει να δίνω σημασία έτσι κι αλλιώς οπότε δεν έχω ιδέα τι μπορεί να συμβαίνει στην πραγματικότητα.

Στο σχολείο δεν έχει αλλάξει τίποτα απολύτως. Το μόνο συναρπαστικό που συνέβη είναι ότι αποφασίσαμε ότι η φετινή εκδρομή θα γίνει στην Φλωρεντία.

Όσο για την καλύτερή μου φίλη; Ευτυχώς που δάγκωσε την λαμαρίνα με τον Niall Horan και σταμάτησε να ασχολείται με την προσωπική μου ζωή. H Ruth δεν είναι χαζή. Αν έχωνε λίγο παραπάνω την μύτη της θα καταλάβαινε στο πι και φι ότι γυροφέρνω τον καθηγητή της βιολογίας.

Η ώρα είναι περασμένη μεσάνυχτα όταν ο Harry κι εγώ επιστρέφουμε σπίτι· στο δικό μου αυτή τη φορά μιας που οι "δικοί" μου ευτυχώς λείπουν γι' αυτό το Σαββατοκύριακο. Γυρνώντας, λοιπόν, από ένα θορυβώδες club λίγο πιο έξω από την Νέα Υόρκη το κεφάλι μου σχεδόν γυρίζει, αλλά η όρεξή μου παραμένει στα ύψη της εφόσον με φιλάει με κάθε ευκαιρία που βρίσκει.

Νομίζω ότι η τεκίλα ταιριάζει απόλυτα στον Harry...

Με το που κλείνω την πόρτα η ζεστή του γλώσσα βουτάει ανάμεσα από τα δροσερά μου, από το ελαφρύ αεράκι, χείλη. Κι εγώ δεν αντιστέκομαι βέβαια. Ανταποδίδω το φιλί με την πιο θερμή διάθεση που θα μπορούσα να έχω. Κι εντελώς μηχανικά τα χέρια μου καταλήγουν ανάμεσα από τις απαλές τούφες στο κεφάλι του με αποτέλεσμα να τραβάω που και που ελαφρώς τις ρίζες των μαλλιών του.

Για ένα δευτερόλεπτο η σκέψη να του ξεριζώσω το κεφάλι μοιάζει σχεδόν τέλεια...

«Σε είδα πως την κοιτούσες» ψιθυρίζω προσπαθώντας να κρύψω την ζήλεια μου.

Η καρδιά μου χτυπάει γρήγορα με το που αφήνω αυτές τις λέξεις να ξεφύγουν από τα χείλη μου. Νομίζω ότι η τεκίλα ταιριάζει πολύ περισσότερο στον Harry απ' ό,τι σε μένα και δεν έχω άδικο.

Εκείνος χαχανίζει τραβώντας με από την μέση ακόμη πιο κοντά του. Το στήθος μου κολλάει στο δικό του σώμα, με μία κίνηση με τραβάει ξανά και αυτή τη φορά βρίσκομαι στα χέρια του. Ευτυχώς με κρατάει με δύναμη, δεν φοβάμαι ότι θα πέσω δηλαδή, και νιώθοντας αυτή τη σιγουριά είμαι έτοιμη να τυλίξω τα πόδια μου γύρω από την μέση του. Όταν το κάνω αντί να τον φιλήσω δαγκώνω το κάτω χείλος του.