𝐎𝐡, 𝐭𝐞𝐚𝐜𝐡𝐞𝐫

37: [για] κλοπή αυτοκινήτου

*Ανεβάζω 2 κεφάλαια μαζί. Διαβάστε και το επόμενο.

harry's pov

Είναι αρχές Δεκέμβρη και τίποτα δεν είναι όπως πριν. Η Noora έχει φύγει. Το μόνο που υπάρχει πίσω εδώ να την θυμίζει είναι μερικά ξεχασμένα ρούχα της στην ντουλάπα και ένα πρόχειρο μήνυμα στον τηλεφωνητή. Ποιος φυσιολογικός άνθρωπος αφήνει μηνύματα στον τηλεφωνητή εν έτη 2018; Κοντεύει αναθεματισμένο 2019, γιατί καν έχω γαμημένο τηλεφωνητή; σκέφτομαι σιωπηλός ενώ πατάω ξανά το κουμπί.

Η οικεία φωνή της Noora ηχεί στ' αυτιά μου για πολλοστή φορά. Νομίζω ότι έχω ακούσει τόσες πολλές φορές το φωνητικό που σχεδόν το έχω μάθει απ' έξω...

«Harold, φεύγω. Μη με ψάξεις. Το ξέρεις ότι σε αγαπάω; Συγγνώμη που φέρομαι εγωιστικά. Υποθέτω ότι ήμουν η ανώριμη της σχέσης αυτής... *παύση* Μπορείς να με συγχωρήσεις; Συγγνώμη. Ξανά».

Σπρώχνω το μηχάνημα με το χέρι μου με αποτέλεσμα να συγκρουστεί στον απέναντι τοίχο. Ρίχνοντας μία ματιά γύρω συνειδητοποιώ ότι το σπίτι είναι ένα μαύρο χάλι. Μηχανικά ανοίγω την τηλεόραση και αλλάζω κανάλια μέχρι να πετύχω κάτι που θα με κάνει να ξεχαστώ. Όταν όμως πετυχαίνω το πρόσωπο της Noora στις ειδήσεις ανακάθομαι προσπαθώντας να συνειδητοποιήσω τι διάολο συμβαίνει εδώ.

«—η κοπέλα της φωτογραφίας, Noora Lane, καταζητείται από τις αρχές για κλοπή αυτοκινήτου» αναφωνεί η ξανθιά δημοσιογράφος.

Για Όνομα, Noora. Τι σκατά έκανες πάλι;