35: κι εγώ σ' αγαπώ

3.7K 399 12
                                    

noora's pov (back to normal)

Μερικές φορές νιώθω μόνη. Και αν το καλοσκεφτείς είναι περίεργο· ο πλανήτης έχει 7,5 δισεκατομμύρια πληθυσμό,

Το μικρό ραδιόφωνο στην άκρη του νιπτήρα παίζει ένα απαλό τραγούδι που κάπως με ηρεμεί. Κλείνω αργά τα μάτια μου και αφήνω έναν μικρό αναστεναγμό όσο ο Harry ρίχνει αργά και σταθερό νερό στον ώμο και σε όλο το μήκος της πλάτης μου. Όταν με τραβάει πιο κοντά του απροειδοποίητα για να αφήσει ένα φιλί στον λαιμό μου πιάνω τον εαυτό μου να χαμογελάει ασυναίσθητα.

«Το αγαπημένο μου σε αυτό το σπίτι είναι η μπανιέρα» καταλήγω.

Με τις άκρες των δαχτύλων του σέρνει τα μαλλιά μου στην άκρη και συνεχίζει με τα φιλιά στον λαιμό μου. Μόνο που τώρα γίνονται λίγο πιο έντονα από πριν, καθώς ρουφάει το δέρμα μου ακουμπάω το χέρι του - όχι αυτό που έχει τυλίξει γύρω από την κοιλιά μου - και το σέρνω προς τα κάτω.

«Μμ...» μουρμουρίζει λες και δεν άκουσε καν σε ποιο πράγμα αναφέρθηκα.

«Εσένα;» επιμένω στην συζήτηση.

Έπειτα, παίρνει την κατάσταση στα χέρια του. Παρατηρώ το δεξί του χέρι κάτω από το νερό για τα επόμενα δευτερόλεπτα. Όταν, όμως, αγγίζει την περιοχή μου γέρνω το κεφάλι μου προς τα πίσω μόνο για να στηριχτώ στον ώμο του. Αναζητώ, έτσι, πρόσβαση στα ζεστά του χείλη και ο Harry το καταλαβαίνει μονομιάς.

Τα χείλη μας ακουμπάνε λίγο μετά αφότου έχει ψελλίσει, «Εσύ».

Ασυναίσθητα χαμογελάω έχοντας γύρει το κεφάλι μου ελαφρά προς εκείνον χωρίς να σταματάω να τον φιλάω.

Οι γλώσσες μας έχουν τραβήξει τον δικό τους δρόμο και τα μακριά του δάχτυλα επίσης. Γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο το στομάχι μου δένεται κόμπος. Όσο τρίβει αργά την περιοχή μου με τα δάχτυλά του τόσο νιώθω ακανόνιστη ζεστασιά παρόλο που το νερό στην μπανιέρα πλέον έχει γίνει χλιαρό. Με το ελεύθερό του χέρι αγγίζει το στήθος μου την ίδια χρονική στιγμή που με το άλλο φέρνει τα δύο του δάχτυλα μέσα μου.

«Θεέ μου—» ψιθυρίζω πάνω στα χείλη του. Δεν μπορώ να ολοκληρώσω και σταματάω στην αρχή της πρότασης. «Θεέ μου, H-arry...» συνεχίζω.

Ω, ξέρει πολύ καλά τι κάνει ο άτιμος.

Πλέον δεν μπορώ να ελέγξω ούτε τα ίδια μου τα χείλη. Αποτραβιέμαι από το φιλί μας σφίγγοντας τα πόδια μου στην προσπάθειά μου να μην τελειώσω ακόμη. Η ηδονή φτάνει στα ύψη της· τόσο που η ιδέα του ότι ο Harry θα σταματήσει να με  κάνει να νιώθω καλά σχεδόν με λυπεί.

𝐎𝐡, 𝐭𝐞𝐚𝐜𝐡𝐞𝐫Donde viven las historias. Descúbrelo ahora