Emilia Parker ma 16 lat. Pali papierosy, imprezuje i tak dalej. Nie nawidzi swojej matki, która zdradziła jej ojca. Od tamtej pory go nie widziały. Pewnego dnia mama Emilii zapisuje ją do szkoły prywatnej. Co tam się stanie? Czy Emilia się zmieni?
K...
Rozdziały będą się pojawiały w: Poniedziałek, Środa, Piątek i Niedziela!!!
-Poka go-podałam jej telefon.
Na pierwszym zdjęciu jestem ja z Zack'iem:
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
A na drugim z Michael'em:
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
-No nieźle lecisz na dwa fronty-zaśmiała się moja współlokatorka.-Jest coś pomiędzy wami? W sensie z tym brunetem z 1 zdjęcia i tobą? Bo wiesz według mnie przyjaciele się nie całują.-powiedziała poważnie.
-Ten na 1 zdjęciu to Zack, a na drugim Mike. Kiedyś Mike mi powiedział, że Zack się we mnie zakochał, a moja przyjaciółka powiedziała, że obaj się we mnie zakochali. Szczerze to nie wiem co o tym myśleć. Zack jest przeuroczy, kochany, troskliwy i bardzo zazdrosny w stosunku do mnie...A Mike...traktuje go jak brata. Nie dałabym ich nigdy przenigdy skrzywdzić nikomu. Nawet kurwa tępym nożem...Nie wiem. Dobra chodźmy na kolacje bo, aż zgłodniałam od tego myślenia.-zaśmiałam się i poszłyśmy w kierunku stołówki.
Weszłyśmy do pomieszczenia. Wszystkie dziewczyny nam ustępowały drogi i kuliły się pod naszym spojrzeniem. To ja rozumiem. Szcuneczek do tej osoby, która powiedziała im co nieco o mnie.
Wzięłam sałatkę i butelkę wody. Wole słodycze, ale tu ich nie ma. Muszę przywieźć w przyszłym tygodniu troche tego.
Abb wzięła to co ja i poszłyśmy w kierunku stolika na samym środku pomieszczenia. Oczywiście był wolny.
Po 20 minutach ruszyłyśmy w drogę powrotną do pokoju.
-Ej gdzie tu jest jakiś sklep?-spytałam.
-Jak się zejdzie z górki, idziesz w prawo i odrazu jest miasteczko. Idziemy?
-Jasne-wzięłam telefon i portfel. Dziewczyna zabrała to co ja i ruszyłyśmy w kierunku sklepu.
Musiałyśmy wyjść przez okno, bo nie można opuszczać akademika bez powiedzenia tego dyrektorce, a w związku z tym, że nie chce nam się jej szukać właśnie wychodzimy przez okno na dach, aby zejść schodami pożarowymi.
Po 5 minutach wychodziłyśmy poza teren szkoły. Odrazu ruszyłyśmy w stronę miasteczka. Dojście do sklepiku zajęło nam 10 minut, bo trzeba iść lasem.
Kupiłam coca-colę, 3 paczki chipsów, 2 paczki żelków i paluszki. Po zapłaceniu ruszyłyśmy w drogę powrotną.
Niestety nie dane było nam dojść w spokoju.
Szłyśmy właśnie lasem i po chwili usłyszałyśmy....
