Silent Scream

Scream 10

SILENT SCREAM

---

Regine's POV

Nagising ako nang nakatali ang mga kamay at paa ko sa kama. Wala akong saplot at nagsisitayuan na ang mga balahibo ko dahil sa sobrang lamig. Nahuli ako ng killer sa pinagtataguan ko kanina at tinakpan nya ang bibig ko hanggang sa mawalan ako ng malay at magising dito.

Narinig kong bumukas ang pinto at dahan-dahang naglakad papalapit ang killer sa kinalalagyan ko.

Hindi ako makasigaw dahil may busal ang bibig ko. Pilit kong tinatanggal ang mga nakatali kong kamay at paa ngunit hindi ko 'to matanggal dahil sa higpit ng pagkakatali nito.

'Nang makalapit ang killer sa'kin ay hinimas nya ang hita ko pataas hanggang dibdib. Napailing nalang ako dahil sa ginagawa nya na para 'bang binabastos nya ang pagkatao ko.

'Nang magsawa sya sa ginagawa nya at hinubad nya ang coat na suot nya at tumambad sakin ang hubad nyang katawan. Hindi ko makita ang mukha nya dahil sa maskarang suot nya ngunit pilit kong inaalala kung sinong tao ang may katawan na katulad ng sa kanya.

Tumingin na lamang ako sa kabilang diresyon. Ayokong makita ang kung ano 'mang meron sa kanya. Maya-maya pa ay naramdaman kong pumaibabaw sya sakin kaya't hindi ko maiwasang matakot sa gagawin nya.

Isa akong alagad ng simbahan kaya't sobra ang kaba na nararamdaman ko ngayon. Di bale 'nang patayin nya ko wag nya lang bastusin ang pagkatao ko.

Maya-maya pa ay pinasok nya na ang alaga nya sa loob ko. Tuluyan nakong napaiyak dahil sa ginawa nya. Masakit. At sobra nakong nandidiri sa sarili ko ngayon. Binayo nya ko ng binayo. Halos hindi nako makahinga dahil sa ginagawa nya.

Maawa ka sa'kin! Tama na!

Gusto kong sabihin sa kanya ang mga katagang yan pero hindi ko magawa.

Nagdasal na lamang ako habang binabayo nya ko. Naniniwala ako, may araw rin ang isang katulad nya.

'Nang matapos sya sa pambabastos sa katawan ko ay sinuot nya ulit ang coat nya. Ang kaninang malinis kong katawan ay nabahidan na ngayon ng dumi.

Nakita kong kumuha sya ng blade at tinapat ito sa maselang parte ng katawan ko. Unti-unti nyang shinave ang buhok dito gamit ang blade na hawak nya ngunit sobrang lalim nang pag-kaka-ahit nya na pati ang balat ko ay naaahit na.

Aaaaarrghhhh! Tama na!

Napapaliyad ako dahil sa ginagawa nya at nang hindi pa sya nakuntento ay pina-labas masok nya ang blade sa loob ng pagkakababae ko kaya't lalo akong napaiyak sa sobrang sakit.

Tama na! Maawa ka sa'kin! Patayin mo na'ko! Wag ganito!

Matapos nyang gawin ang pag-torture sa pagkababae ko ay kumuha sya ng isang bote ngunit hindi ko mawari kung anong laman nito. Binuhos nya ang laman nun sa pag-kababae ko kaya't lalo akong napaliyad sa sakit. Naamoy ko ang laman nun at nalaman kong isa pala iyong suka. Sobrang hapdi. Halos hindi nako makahinga.

Maawa ka sa'kin. Wala akong kasalanan sayo. Tama na.

'Nang matapos sya sa ginawa nya ay nakita kong kumuha sya ng peeler at pinakita nya pa ito sa'kin na tila ba nang-aasar.

Tinapat nya iyon sa tyan ko at sinimulan itong balatan.

Arghhhhhh!! Tama na!!

Dahan-dahan pa ang pagbalat nya sa tiyan ko na para 'bang nag-babalat lang ng mangga. Binalatan nya ang buo kong tyan at hindi ko mapigilang mapasigaw ng ipit dahil sa ginagawa nya.

Basang-basa na ng dugo ang kamang kinalalagyan ko at halos magmukha nakong bangkay na ineebalsamo dahil sa tuklap kong balat.

Bakit hindi mo nalang ako patayin?! Bakit kailangan mo pa'kong pahirapan ng ganito?!

Kumuha sya ng alcohol at binuhos ito sa buong katawan ko. Hindi nako makahinga dahil sa pinag-gagawa nya. Tumingin ako sa kanya na para 'bang nagmamakaawa nalang na patayin nya na'ko. Pagod na pagod nako.

Sige na. Patayin mo na'ko. Itigil mo na'to.

Kinuha nya ang palakol na dala-dala nya at tinapat ito sa leeg ko.

Diyos ko, sana mapatawad nyo pa ang taong 'to.

Pumikit ako at saka hinintay ang kamatayan ko.

Shiela's POV

Malapot na dugo, pugot na ulo, kalat-kalat na lamang loob, at ang pinahirapang katawan ni Lexie ang kasama ko dito sa loob ng CR. Amoy na amoy ko rin ang masangsang na amoy ng bangkay nya. Dito ako tumakbo nang magka-hiwa-hiwalay kami ng mga kaklase ko. May mga naririnig akong kaluskos, sigaw o minsan pa ay parang mga boses na nangungusap na itigil na ang pagpapahirap sa kanila. Wala akong magawa kundi ang makinig lang. Magtago. Umiyak. Hindi ko alam kung sino na ang namatay sa mga kaklase ko. Hindi ko na alam.

Maya-maya pa ay may narinig akong boses mula sa labas. Nabuhayan ako ng loob ng marinig ko ang boses nya.

"Marian?! Ar Ar?! Andrei?! Nasan na kayo?!" Narinig kong sigaw ni Aki sa labas.

Sinilip ko mula sa bintana si Aki. Puro dugo ang katawan nya at may sugat din sya sa noo.

Gustuhin ko man lumabas at tulungan sya pero hindi ko yun kayang gawin. Natatakot ako na baka bigla kaming sugudin ng killer.

Naiiyak akong umupo sa isang sulok ng cr. Wala na talaga kong magagawa kundi ang maging mahina nalang. Pasensya na, Aki. Pero mahal ko pa ang buhay ko.

Narinig kong gumalaw ang doorknob at may nag-bbadyang pumasok dito sa loob ng cr. Hindi ko ito nailock dahil sira ang lock nito mula sa labas. Sinimulan akong kabahan.

Ayoko 'pang mamatay.

Kahit nandidiri ay humiga ako sa tabi ng bangkay ni Lexie. Gumulong-gulong pako sa sahig para kahit papano ay mag-ka-bahid ng dugo ang katawan ko. Nilagyan ko rin ng dugo ang mukha ko at saka nagkunwaring patay.

Naramdaman kong may pumasok na sa loob ng CR at may dala-dala pa itong flashlight dahil tumama ang liwanag nito sa mata ko.

Binuksan nya ang bawat pintuan ng cubicle at nang mapagtanto nyang walang tao dito ay lumabas na sya ng pinto.

Killer ba ang pumasok sa loob ng cr na'to?

Nang mapagtanto kong nakalabas na sya ay dinilat ko ang mga mata ko at saka sinara ulit ang pinto. Hindi ko alam pero sobra ang pagpapasalamat ko dahil buhay pako hanggang ngayon.

End of chapter 10