2.GÜN

239 27 0
                                    

Kendi odamda kalamadığım için o akşam Plemana' nın sarayda ki odasında uyudum.  Kraliçeyi tahttan indirmeden kendi bedenime geri dönemezdim. Çünkü yüksek ihtimalle  kendi bedenime girdiğim an bedenim aşk ile mühürlenecekti. Sabah uyandığımızda her şeyi ilmek ilmek işlercesine planlamamız gerekiyordu. Bütün planı hemen yapamazdık ama en azından şimdilik bir şeyler ayarlamamız gerekiyordu.

"Senin adın Myrsky olsun. Bir kurt adamın ve karanlığın koruyucusunun kızı olabilirsin bunun dışında insanların bir şeyler merak edeceklerini sanmıyorum. Ayrıca bu gün seninle birlikte okula geleceğim."

dedi. Odaya gitmek için onu atlatmam gerekebilirdi. Ona hayatım pahasına güvensem de oraya kimseyi götürmemekle ilgili aldığım uyarı içime işlemiş gibiydi. 

"Annen saçlarını görünce delirecek."

"Evet muhtemelen. Bu yüzden sanırım bu gün kahvaltıyı atlatabiliriz."

"Mmm. Bu güzel bir fikir."

"Hadi gidelim."

"Gidelim."

dedim.

Okula geldiğimizde koridorda yürürken kendimi gördüm. Sevgilisi ve en yakın arkadaşı ile bir sene geçirmişti. Kendimi kendim için bir sağlama olarak kullanabilirdim.

"Nocna Mora biraz konuşabilir miyiz ?"

diye seslendim. Kendime seslenmek ve kendimle konuşmak dünyadaki en garip şeydi.

"Tabi ki."

dedim ve yanıma geldim. Etrafta kimse olmadığına emin olduktan sonra ona adımı söyledim. 

"Hey Mjesečev gelsenize sizi birisi ile tanıştıracağım."

dedim araya kaynamanın en iyi yolunu bulmuş gibi görünüyordum. Onlarla tanıştırdıktan sonra koridorda onlara katıldım ve birden aslında ben olmayan ben Mreža' nın elini tuttu ve yanağına ufak bir öpücük kondurdu. Birden kendim suçluluk duygusuyla dolu hissettim. Mreža yı bir klona aşık etmiştim içinde ben olan ama aslında ben olmadığım birine. Ayrıca bedenimi geri aldığımda bu işi nasıl toparlayacağımı da bilmiyordum. Yine de asıl göreve odaklı kalmalıydım. O odaya geri dönmeli ve cevapları aramaya başlamalıydım. Yine de içimden geçen soruyu sormadan edemedim.

"Ne zamandır birliktesiniz ?"

"Bilmem hiç günleri hesaplamadık. Zaten bunun pek bir önemi yok sonuçta yarından sonra ömürlerimizin sonuna kadar birlikte olacağız."

dedi. Kafamdan aşağıya kaynar sular inmişti.

"Nasıl yani ?"

"Nocna ile yakın olduğunuzu sanıyordum. Yarın evleniyoruz."

dedi bir kaç saniye içinde her şey birbirine geçmişti.

"Tabi elbette bunu biliyordum."

dedim.  Kesinlikle bunu bilmiyordum ama klonumun benden izinsiz böyle şeyler yapmaması gerektiği biliyordum. Evlenmek gibi. Bunu bir şekilde halletmek zorundaydım. Bunu çaresi düşünülecek şeyler listesine atıp bundan önceki reankarnasyonumdaki ailemin odasına gidene kadar beynimi yemesine izin verdim. 


MELEZ İKİZLER LANETİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin