MELEZ İKİZLER LANETİ

11

Uyandığımda sanki günlerdir uyuyormuş gibi hissettim. Bordo ipek çarşaflı bir yatakta uyandım. Neresi lduğumu bilmediğim yerlerde uyanmaktan artık sıkılmaya başlıyordum. Oda baktığımda ful siyah ve bordo renklerinden oluşuyordu. Kendimi eski  1500 lerin sonundaki İngiltere de pis işlerden çok para kazanan bir adamın evindeymiş gibi hissediyordum. Çarşafın altındaki vücuduma baktığımda belimdeki eteğin, jartiyerin ve büstiyerin çıkmış olduğunu gördüm. Sadece sutyen ve kilodumla kimin olduğunu bilmediğim bir yatakta uzanıyordum. Yine de üzerimdeki uyku hali o kadar yoğundu ki bunun için telaşlanıcak durumda değildim.

Üzerimdeki örtüyü yana attıktan sonra ayaklarımın soğuk taş zemine bastım.

"Bütün fazlalıklarından kurtulduğunda ve özüne döndüğünde yine bir alaca kuşsun."

Dedi arkamdan yaklaştığını sırf adım seslerinden ayrımsayabildiğim Plemana Smitri  . Demek oluyordu ki burası onun bir yerlerde gizli kalmış odasıydı. Plemana sözleriyle sinirimi bozma konusunda fazlasıyla iyiydi çünkü bana iyilerin dünyasında yeterince iyi, kötülerin dünyasında ise yeterince kötü olmadığım için uyum sağlayamayacağımı bu şekilde yüzüme vuran tek kişiydi. Sonunda yatak onun üzerinde olduğunun habercisi olarak merkeze doğru küçük bir ivme aldı.

"Dün gece ile ilgili neler hatırlıyorsun alaca kuş."

dedi sırtımı tek parmağı ile okşayarak. Hızlıca arkama dönüp kolunu tuttup yatağa bastırdım ondan güçlü olduğumu bilmek benim için bir hazdı.

Sorduğu sorunun cevabını düşündüm. Sigara elime tutuşturulan bardak vücudumu dolduran inanılmaz bir enerji ve kestik.

Ben bunu düşünürken boşta kalan kolu ile saçımdan tutup beni yatağa mıhladı. Şimdi o benim üzerimde duruyordu.

"Tahmin edeyim küçük alaca kuş. Hiç bir şey. Burada yaşadığın anılar artık bana ait. Şimdi oyun vakti. Şimdi sorularının cevabını alıp gidebilirsin ya da dün geceyi ve burada yaşayacağın her geceyi. Sorularının cevabını aldığında buradan çıkıp gidebilirsin yine de kendi ayaklarınla geri döndüğün hiç bir geceyi hatırlamayacaksın. Burada olmuş hiç bir şeyi bir daha hatırlayamayacaksın küçük kuş. Şimdi seçim senin."

Dedi. Son kelimleri kulağıma fısıldamıştı. Buraya bir daha asla gelmeyecektim ve dün gece zaten yaşamayı planlamadığım bir geceydi. Bana hiç bir katkısı olmayacaktı bu yüzden sorularımın cevabını almayı tercih ediyordum.

" Cevaplarımı istiyorum."
"Güzel bu gece geldiğinde sana her şeyi anlatacağım o zaman alaca kuş. Umarım aklında tutmakta zorlanmazsın."

Dedi ve üzerimden hızlıca kalkı. Hatırlayamayacağım yanıtlarını bana ne gibi bir faydası olabilirdi ki ? Üçkağıtçı bir pislikten başka bir şey değildi. Dün geceki kıyafetlerimi tekrar giydikten sonra yukarı çıkan dev merdivenlere yöneldim. Buradan başka bir çıkış varmış gibi görünmüyordu...