Arkamı döndüğümde teyzemi görmemle içimi bir nefret kapladı.
- Burada ne işin var? Niye geldin!? dedim bağırarak.
Sinir bozucu bir kahkaha attıktan sonra
- Sence tatlım? dedi alaycı bir şekilde ve devam etti; kitabı buldun değil mi?
Hiçbirşey demedim. Sadece nefretle bakıyordum.
- Belli ki bulmuşsun dedi sırıtarak.
- Ortadaki bebek ben miydim!? diye hızlıca sordum.
- Evet, seçilmiş olan dedi ve iç geçirdi.
- Ne için? dedim
- Kıyamet için dedi tek kaşını kaldırarak.
- Hahaha böyle bişey olmayacak!
- O kadar emin konuşma Alice. Bu senin kanında var.
- Yeter! Bak ben normal bir insan olmak istiyorum! Yeter anladın mı beni kaltak!? Bana ne yaptığınızı bilmiyorum ama çözeceğim. Şimdi defol!
- Hiç bir yere gittiğim yok Alice.
- Sana. defol. dedim.
Tam o sırada ışıklar gidip gelmeye başladı ve komidinimin üzerindeki çerçeve yere düşerek kırıldı. Alona'nın alaycı suratı silinmişti ve korkmuş görünüyordu. Lennia'ya baktığımda endişeli ve sevinen bir hali vardı.
- O sensin Alice dedi Alona. Dediklerini anlamamıştım.
- Kim? dedim.
Cevap vermeden merdivenlere koştu. Lennia'ya döndüm.
- Lennia. Neler oluyor?
Cevap vermedi ve beni odadan çıkardı. Salona indik ve solanda kavga olmuş gibiydi. Peki bunları kim yapmıştı?
- Gitmem gerek dedi Lennia
- Bekle! diye bağırdım ama çoktan gitmişti. Az önceki olanları ben mi yapmıştım? Tanrım neler oluyor bana? Düşünmeye dalmışken biri omuzuma dokundu ve çığlığı bastım. Yanıma baktığımda masmavi gözleri, kırmızı dudakları ve kumral saçları olan muhteşem bir kadın gördüm.
- S-sen kimsin? dedim titrek sesimle.
- Ashley, halan.
Afallamıştım, nasıl buraya gelmişti?
- Üzgünüm Alice. Herşey için dedi sesinde pişmanlık vardı.
- Neler oluyor Ashley. Lütfen artık biri anlatsın.
- Bu büyük birşey, hemde çok büyük. dedi
- Lütfen anlat, öğrenmeye hakkım var.
- Sen onun seçtiklerindensin.
- Kim!?
Evet yine heyacanlı yerde kestim :D Ama ne vote ne de yorum var? Ya cidden böyle olunca acayip üzülüyorum yazasım gelmiyorr!! Lütfen arkadaşlar okuyorsanız emeğe saygı!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Lucifer'ın Seçtiği
Horror"Sevgili Alice; Eğer bu mektubu okuyorsan ben çoktan öldüm. Sana doğmadan önce benim küçük meleğim diye hitap ederdim. Sen ne yazık ki melek değilsin. Bunun için çok üzgünüm. Ama sana harika bir güç verildi. Bu sıradan bir güç değil. Sen bir efsane...
