Hikayeye yeni varlıklar koymayı düşünüyorum asfha :D Yani mesela konu şeytanlar ve Alice'e yönelik gidiyordu. Siz ne dersiniz? Yeni varlıklar gelsin mi yoksa böyle devam mı edelim? Lütfen yorum yapın.
Bu arada Kadir Gecemiz mübarek olsun arkadaşlar..
Aşağı inip birkaç bişeyler atıştırdım. Ciddi anlamda garip hissediyordum. Annem evde yoktu. Lennia ise evine, yani cehenneme dönmüştür. Ashley'i bilmiyorum ama dışarı çıksam iyi olacak. Kaç gündür evin içindeyim. Ama bu hayal oldu çünkü ayağa kalkar kalkmaz yere düştüm. Yığıldım desem daha iyi olur. Gözlerim kapanmak üzeriydi. Birkaç defa kalkmaya çalıştım ama başaramadım. En son kendimi garip bir boşluğun içinde buldum. Göremiyordum ama yine ve yine ve yine o fısıltıyı duydum. Yeter! Bu fısıltıdan bıktım! Biraz daha devam etti ve sonra yine o kalın sesi duydum.
- Alice. diyordu. Gerçekleri, öğren. dedi
- Ne, ne demeye çalışıyorsun? Kimsin?
- Babanım. Gerçekler, Alice.
Babam? Tabi ya Lucifer! Artık o benim babamdı değil mi? Bundan kaçamazdım. Beni seçmişti. Şuan biraz korkuyordum (3,5 atıyorum burda biraz dediğime bakmayın) o yüzden bozmadım. Hayatımda bir ilk olarak Lucifer'a baba diyecektim. Şeytana baba diyecektim!
- B-baba, ne gerçeğinden bahsediyorsun?
- Annen ve baban, kızım. dedi kalın sesiyle. Bir an kendimi yatağımda yatarken buldum. Nasıl gelmiştim buraya? Ashley yanımda duruyordu.
- Sana ne dedi?
- Anlamadım? dedim
- Lucifer, onunla konuşabiliyorsun değil mi?
- E-evet. Bana gerçekleri öğrenmemi söyledi. Daha sonra annem ve babamdan bahsetti.
- Tanrım, demek ki zamanı geldi.
- Neyin zamanı geldi Ashley?
- Gerçeklerin zamanı geldi, Alice. Hazır mısın?
Bu bölüm biraz kısa oldu ama sanırım ama yani zaten yorum yok, vote yok daha ne yapmamı bekliyorsunuz? Okuyup vote vermeyenler beni çok üzüyor çünkü bu hikaye için çok uğraşıyorum. Aklımda çok iyi kurgular var ama böyle olunca yazasım gelmiyor. Emeğe karşı saygı alamıyorum. Lütfen, arkadaşlar okuyorsanız vote verin.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Lucifer'ın Seçtiği
Horror"Sevgili Alice; Eğer bu mektubu okuyorsan ben çoktan öldüm. Sana doğmadan önce benim küçük meleğim diye hitap ederdim. Sen ne yazık ki melek değilsin. Bunun için çok üzgünüm. Ama sana harika bir güç verildi. Bu sıradan bir güç değil. Sen bir efsane...
