Şuan karşımda tanımlanmayacak derecede korkunç bişey duruyor. Şizofren olduğumu düşünmeye başladım. Ben ona o bana bakıyorduk. Ama bakışları hiç sevimli değildi. Yüzünün derisi soyulmuş gibiydi. Titriyor ve içimden dua ediyordum. Ne olduğunu çözemediğim varlığın ağzından kanlar akıyordu ve akan kanlar elime damlıyordu. Annemin " Kızım halen uyumadın mı?" demesiyle o şey gitti. "Uyuycam anne." dedim ve odama girdim.
Şuan aynaya bakıyorum. Aynadaki görüntümün gözleri oyulmuş , çıplak ve her tarafından böcekler çıkıyor. Çığlık atamıyorum. Kıpırdayamıyorum. Hiçbişey yapamadan sadece aynaya bakıyorum. Daha sonra evimizin mutfağına gidiyorum, koridorda çarptığım şey beni omuzumdan tutuyor ve bana bir bıçak uzatıyor. O bıçakla etrafımdaki herkesi parçalara ayırıyorum. Hıçkıra hıçkıra ağlayarak kalktım. Kabusmuş ama kabus olmayacak kadar gerçekçiydi. Annem ve babam yanıma geldi. Bir süre daha ağladıktan sonra gerisi karanlık.
Şimdi hastanadeyim. Annemin dediğine göre ağladıktan sonra yatağa yığılıp bayılmışım.
- Neler olduğunu anlatacak mısın kızım? dedi annem.
Cevap vermedim. Anlatamazdım. Sonra içeri bir kız girdi. Tanrım, çok ta güzelmiş lan. Ben kız halimle böyle tepki verdiysem erkekleri düşünemiyorum, herneyse.
- Merhaba, kızınızla konuşmalıyım. dedi sevecen bir tavırla
- Bir sorun mu var? dedi annem.
- Hayır, sadece ruhsal olarak zarar görmüş onunla konuşmak istiyorum dedi ve annem dışarı çıktı.
Kız bana sırıtarak döndü ve bişey daha farkettim, gözleri simsiyahtı. Harika, artık alıştım.
- Ne istiyorsun dedim sakin ve bıkmış bir tavırla.
- Merak etme zarar vermiyeceğim dedi. Evet bunu daha öncede duymuştum.
Kolumdan tuttu ve sürüklemeye başladı. "Ne yapıyorsun hayvan!!" diye kükresemde bir işe yaramadı. Çok güçlüydü, kurtulamadım. Beni morg kapısına getirdi. Öldükten sonra taşımakla uğraşmasın diye morgta öldürecek, çok mantıklı aslında. Tam ağzımı açmış bişey diyecektim ki
- Şhhh.. dedi ve eliyle bir yeri gösterdi. Gösterdiği yere bakarken kanın tüm vücudumdan çekildiğini hissettim..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Lucifer'ın Seçtiği
Terror"Sevgili Alice; Eğer bu mektubu okuyorsan ben çoktan öldüm. Sana doğmadan önce benim küçük meleğim diye hitap ederdim. Sen ne yazık ki melek değilsin. Bunun için çok üzgünüm. Ama sana harika bir güç verildi. Bu sıradan bir güç değil. Sen bir efsane...
