ΟΛΑ ΤΑ ΛΕΦΤΑ

5. Εγώ, η σωτήρας

Τα γαλάζια του μάτια άνοιξαν διάπλατα και φοβήθηκα ότι θα φύγουν απ'την θέση τους. Με ένα τίναγμα, και με κοίταξε συνοφρυωμένος. Η μπάρμπι περπάτησε πάνω στα δωδεκάποντά της σαν να ήταν στο catwalk της Victoria Secret κι όρμηξε στο βουτυρόπαιδο με μια αγκαλιά που τον έκανε παραπατήσει προς τα πίσω. Αυτός ξαφνιασμένος της μάζεψε τα μαλλιά απ'το πρόσωπο και την φίλησε πεταχτά. "Χρόνια πολλά!"

Ένιωθα σαν το παιδάκι που έχασε την μαμά του και περιπλανιόταν σαν χαμένο. Για ποιο λόγο ήμουν εδώ είπαμε; 

"Με συγχωρείτε!" φώναξα και ξεκόλλησαν. Το βουτυρόπαιδο μου έριξε ένα ενοχλημένο βλέμμα και η μπάρμπι με κοίταξε γδέρνοντας όλη μου την παρουσία με τα μάτια της, από την κορφή ως τα νύχια, κι ύστερα το ύφος της πλημμύρισε από περιφρόνηση. 

Τι έγινε; Δεν είμαστε αρκετά παρουσιάσιμοι για τον πλούσιο κώλο σας;

Σήκωσε το βαμμένο φρύδι της. "Δεν θυμάμαι να σε κάλεσα."

"Δεν το έκανες." λες και θα ερχόμουν... "Οι φίλοι σου ξερνάνε στην αυλή μου." είπα με ένα πλαστικό χαμόγελο. 

Το σκέφτηκε για λίγο. Μάλλον της έδωσα πολλά δεδομένα να επεξεργαστεί. "Θα βάλω αύριο να καθαρίσουνε." απάντησε αδιάφορα. Έστρεψε πάλι την προσοχή της στο βουτυρόπαιδο, ακουμπώντας τα χέρια της στους ώμους του κι άρχισε να του χαζογελάει ναζιάρικα.

Να ξεράσω τώρα ή μετά;

"Τι ώρα περίπου... σκοπεύετε να το διαλύσετε;" ρώτησα όσο πιο συγκρατημένα μπορούσα.

"Ό,τι ώρα μας κάνει κέφι." απάντησε στην θέση της το βουτυρόπαιδο.

Αξίζει να τα βάζεις μ'αυτούς τους ανθρώπους; Όχι... δεν νομίζω πως αξίζουν τον κόπο και τον χρόνο. Κι άλλωστε αν είναι τα γενέθλιά της, ας τα χαρεί. 

Έκανα μεταβολή για την έξοδό μου από την κουζίνα, αλλά ένας ψηλός τυπάς μου έκοψε τον δρόμο. Με προσπέρασε σκουντώντας με ελαφρά και πήγε προς την εορτάζουσα. Τα βήματά του ήταν ακανόνιστα και ατσούμπαλα, περπατούσε γέρνοντας προς όλες τις κατευθύνσεις. 

Η μπάρμπι με το που τον είδε, έκανε ένα ταραγμένο βήμα προς τα πίσω. Το βουτυρόπαιδο μπήκε μπροστά της τάχα προστατευτικά αλλά εγώ το έβλεπα το μάτι του που έτρεμε. Ο ψηλός τον κοίταξε και γέλασε. "Για αυτόν με παράτησες;" τρέκλισε κι αμέσως κατάλαβα πως τα είχε τσούξει για τα καλά.

Δεν σκοτωνόμουν πια να φύγω... είχε δράμα η υπόθεση.

Άρπαξε το βουτυρόπαιδο απ'τον γιακά και τον έδειξε ολόκληρο. "Τι σου κάνουν τα λεφτά..." Εκείνο έμεινε παγερά ανέκφραστο και ακίνητο. Δεν έδειξε την παραμικρή αντίδραση στην κίνηση του ψηλού.