26. Σ'ένα αξέχαστο ταξίδι 3

96 22 13
                                    

Άνοιξα τα μάτια μου και το πρώτο πράγμα που αντίκρισα ήταν μια πράσινη πλαστική λεκάνη πάνω στο κομοδίνο, δίπλα στο κεφάλι μου. Ένιωθα νεκρή.

Σάλεψα μουγκρίζοντας στο αναπαυτικό κρεβάτι και γύρισα πλευρό. Είδα ένα ξανθό κεφάλι χωμένο στο διπλανό μαξιλάρι και τινάχτηκα σαν να με τσίμπησε μέλισσα. Ανακάθησα εντελώς φρικαρισμένη και είδα το βουτυρόπαιδο να κοιμάται δίπλα μου. Χωρίς μπλούζα.

Γαμώτο Γαμώτο ΓΑΜΩΤΟ.

Τράβηξα το σεντόνι από πάνω μου όσο πιο αθόρυβα μπορούσα κι αποκαλύφθηκαν τα γυμνά μου ποδαράκια. Α όσο πάει γίνεται και καλύτερο. Φορούσα μόνο μια φαρδιά γκρι μπλούζα -έπιασα για να ελέγξω- κι ούτε σουτιέν, καταπληκτικά!

Έκανα να σηκωθώ και το στρώμα έτριξε. Κοίταξα απότομα το βουτυρόπαιδο δαγκώνοντας τα χείλη μου, αλλά ευτυχώς ήταν ακόμα στην ίδια στάση. Με την γυμνασμένη του πλάτη να ξεπροβάλλει ανάμεσα στα λευκά σεντόνια. Συγκεντρώσου.

Κατάφερα να βγω απ'το κρεβάτι και κοίταξα γύρω μου αλαφιασμένη, αυτό δεν είναι το δωμάτιο μου.

Υπήρχαν δύο καφέ πόρτες, διάλεξα μια τυχαία κι αντί για διάδρομο βρήκα ένα μικρό μπάνιο. Χώθηκα μέσα και κοιτάχτηκα στον καθρέπτη. Το θέαμα ήταν τρομακτικό: τα μαλλιά φριζαρισμένα ως το Θεό, πασαλειμμένες μάσκαρες γύρω απ'τα μάτια και χείλη πιο ξεραμένα απ'την έρημο Σαχάρα.

Άνοιξα την βρύση αμέσως ρίχνοντας άφθονο νερό στα μούτρα μου μπας και συνέλθω. Ύστερα προσπάθησα να ξεμπερδέψω λίγο τα μαλλιά μου μιας και κόντευα να αποκτήσω φυσικές τζίβες.

Στηρίχτηκα στον νιπτήρα προσπαθώντας να συμμαζέψω τις σκέψεις μου. Τι συνέβη χθες;

Τα γεγονότα άρχισαν να επιστρέφουν ένα ένα. Πήγαμε σε ένα πάρτι στην Σέριφο... ανέβηκα στην σκηνή και έπαιξα κιθάρα... ήπια κοκτέιλ με τον Μάρκο... βούτηξα στη θάλασσα...

Κάπου εκεί οι αναμνήσεις γινόταν θολές. Θυμόμουν ότι βούτηξε και το βουτυρόπαιδο μαζί μου. Συγκεντρώθηκα περισσότερο.

"Πρέπει να βγούμε απ'το νερό."

Έσφιξα τα μάτια μου νιώθοντας τα εγκεφαλικά μου κύτταρα να καίγονται ζωντανά. Τζίφος. Τι σκατά;

Πήρα βαθιά ανάσα κι άνοιξα την πόρτα έτοιμη να τρέξω έξω από το δωμάτιο σαν να μην υπάρχει αύριο.

ΟΛΑ ΤΑ ΛΕΦΤΑ Where stories live. Discover now