ΟΛΑ ΤΑ ΛΕΦΤΑ

13. Άμαχη σε διασταυρούμενα πυρά

Για λίγα δευτερόλεπτα, ήταν σαν να είχα αποκοπεί από την πραγματικότητα, όπως στα όνειρα που οι ήχοι βουβαίνουν, οι αισθήσεις μπερδεύονται. Το έκανα στ'αλήθεια αυτό; ή το φανταζόμουν; Αδρεναλίνη, επιπολαιότητα, ίλιγγος... θάρρος.

Απαλά χείλη ακίνητα κάτω απ'τα δικά μου.

Ποιανού χείλη; Του βουτυρόπαιδου; Πρέπει να μου 'χει στρίψει.

Είχε κυριολεκτικά παραλύσει, στεκόταν κάγκελο μπροστά μου και δεν ήθελα να ανοίξω τα μάτια μου γιατί ήξερα πως θα έβρισκα τα δικά του να με κοιτάζουν γουρλωμένα, σοκαρισμένα, αποβλακωμένα και πολύ πιθανόν τρομαγμένα. Τελικά είχε δίκιο, συνέχεια του επιτίθεμαι. Κοκκίνισα στη σκέψη, θα με σκοτώσει. Όχι... θα μου κάνει μήνυση για σεξουαλική παρενόχληση και μετά θα με σκοτώσει. 

Ένα τράνταγμα στο δεξί μου μπράτσο μ'έκανε να ανοίξω τα μάτια μου κι είχα δίκιο. Δυο γαλάζιες βούλες με κοιτούσαν σε απόλυτο σοκ να απομακρύνομαι, όταν ο Στέλιος με άρπαξε από το χέρι κι άρχισε να με τραβολογάει. Πάλεψα να τον διώξω αλλά πριν το καταλάβω βρισκόμασταν έξω από το κτίριο.

Με άφησε απότομα, έπλεξε τα δάχτυλα πίσω από τον αυχένα και κλώτσησε ένα τενεκεδάκι που ήταν παρατημένο στο πεζοδρόμιο. Τον κοιτούσα συνοφρυωμένη, τον είχα εξοργίσει. Δεν με ένοιαζε όμως, είχε ιδέα πώς ένιωθα εγώ από χθες;

Πήρε βαθιές ανάσες και γύρισε προς το μέρος μου. "Τι στο διάολο Κατερίνα;" φώναξε.

"Απ'το στόμα μου το πήρες. Τι σκατά κάνεις εδώ;"

"Σου είπα ότι θα ερχόμουν." είπε σαν να έλεγε το αυτονόητο.

"Κι εγώ σου είπα να μην έρθεις!" 

Έτριψε τα μάτια του. "Αν άκουγες για μια γαμημένη φορά..."

"Μιλάς λες και με κυνηγούσες να μου το πεις... μια φορά προσπάθησες κι εσύ ρε μαλάκα! Έπρεπε να το μάθω έτσι ρε πούστη μου;" φώναξα κι εγώ ξεσπώντας, κι αρκετά βλέμματα γύρισαν προς το μέρος μας. 

Η πόρτα άνοιξε κι η Μελίνα ξεπρόβαλε. Μας κοίταξε και τους δυο εξονυχιστικά. "Είσαι καλά;"

"Ναι... μην ανησυχείς, πήγαινε μέσα." της είπα όσο πιο ήρεμα μπορούσα.  

"Αν χρειαστείς κάτι βάλε μια φωνή." Το βλέμμα της καρφώθηκε απειλητικά στον Στέλιο, πρώτη φορά έβλεπα αυτήν της την πλευρά. Ο Στέλιος κρατήθηκε, δεν ξέρω πώς, και δεν την διαολόστειλε. Αναγνώριζε μάλλον πως θα τα έκανε χειρότερα. Έγνεψα στην Μελίνα και μπήκε πάλι μέσα.