ΟΛΑ ΤΑ ΛΕΦΤΑ

28. Το παραδέχτηκε, το παραδέχτηκα

"Θα σε ρωτήσω κάτι και θέλω να μου απαντήσεις ειλικρινά."

"Εντάξει."

"Μου είπες να έρθω για να την σπάσεις στην Μπάρμπι;"

"Ποια Μπάρμπι;"

Προσπαθούσα να εστιάσω στο πρόσωπό του ζαλισμένη. Βλακεία είπα. "Στην Έλενα."

Τα φρύδια του έσμιξαν και τα γαλάζια του μάτια με κοιτούσαν προβληματισμένα. Τα δευτερόλεπτα σιωπής εκείνη τη στιγμή έμοιαζαν ώρες ολόκληρες. Ζαλιζόμουν... χωρίς να το καταλάβω, το κεφάλι μου άρχισε να γέρνει προς τα πίσω.

"Κατερίνα!" έσκουξε και με ταρακούνησε. "Πρέπει να βγούμε απ'τον νερό."

Το ξυπνητήρι μου χτύπησε στις δέκα ακριβώς και τα μάτια μου άνοιξαν απότομα. Το έκλεισα προσπαθώντας να διώξω το όνειρο -που ήταν μάλλον περισσότερο ανάμνηση παρά όνειρο- από το μυαλό μου και ανασηκώθηκα.
Ο Στέφανος δεν ήταν δίπλα μου. Ήμουν σκεπασμένη με ένα γαλάζιο σεντόνι, ενώ ο ήλιος έμπαινε άπλετος από την μικρή μπαλκονόπορτα που δεν είχα παρατηρήσει χθες. Τα έργα τέχνης φάνταζαν ακόμη πιο όμορφα στο φως της ημέρας.

Βγήκα στο μπαλκόνι τεντώνοντας τα χέρια μου και τον είδα να κατευθύνεται προς την πισίνα. Αμέσως ένιωσα να αναψοκοκκινίζω στην σκέψη της χθεσινής βραδιάς. Δεν το ονειρεύτηκα κι αυτό έτσι;

Μπήκα μέσα και πλησίασα την πόρτα προσέχοντας ότι το κλειδί ήταν στην κλειδαρότρυπα. Το πήρα μαζί μου και διπλοκλείδωσα φεύγοντας, ήξερα πόσο σημαντικό ήταν για εκείνον να μείνει αυτό το δωμάτιο μυστικό.

Αφού πλύθηκα, βγήκα από το σπίτι με προορισμό την πισίνα για να του το δώσω... και για να τον δω.

Κι εκεί που δεν μπορούσα να σταματήσω να χαμογελάω, όταν πλησίασα αρκετά, ένιωσα το πρόσωπό μου να μυρμιγκιάζει και να χαλαρώνει σε μια κενή έκφραση.

Είδα τη πλάτη του βουτυρόπαιδου δίπλα σ'αυτήν της Μπάρμπι, κάθονταν σε ένα από τα ξύλινα τραπεζάκια που ήταν τοποθετημένα κοντά στην πισίνα... κι εγώ βρισκόμουν λίγα μέτρα μακριά τους. Σαν το σκιάχτρο έστεκα εκεί να τους κοιτάω. Άπλωσε το χέρι του και τη χάιδεψε στον ώμο.

Είχα προσπαθήσει με νύχια και με δόντια να μην βγάλω μόνη μου συμπεράσματα για το ότι σταμάτησε χθες... αλλά τώρα μου ήταν αδύνατον. Είχαν μόλις λίγες μέρες που χώρισαν, εννοείται πως δεν ήταν έτοιμος να προχωρήσει παρακάτω. Ένιωσα χαζή, θα του φάνηκα απελπισμένη.