Çıldırtan Aşk 2-(Harry Styles)

-18-

Hey! Yorumlar bu bölüm artmıştı çok mutlu oldum. Hepinize çok teşekkür ederim bebişler ;)

İTHAFENLER;

SelenatorAndHunter-yavuzkan16-RuffRyders-NazOzgoz-Demmree-HaroldsLovelyCat-ZeynepSudeKarakas-jbiebsude-BlackStarMelekx-eylulackles-Hannah_izabel-hyasa_-lola5498-merve_bozkurt-directioner6135-kediseverr-dxblue-ceylagunel-Sezen_Ylmz-catsforkylie-xkamilerboy

Yorum atanlara özellikle teşekkür ederim. Yalnız olmadığımı hissediyorum =)

SINIR;+125 VOTE-ÇOKÇA YORUM

İYİ OKUMALAAAR

Çekmecelerim acayip derece karışıktı. İç çamaşırlarımın arasından şarj aletim çıktığında bunu anlamalıydım ama onun yerine Harry başımda ona kıyafetlerini bulmam için umutsuzca beklerken bende umutsuzca çekmecenin içinde kaybolmuştum. Onun kıyafetleri buradaydı çünkü atmaya kıyamayacağımı biliyordum.  Ondan olan hiçbir şeyi atamazdım. Kavga edip tartışmamız önemli değildi. Onu hala seviyordum sadece dile getirmiyordum ve dile getirmeye pek gerek görmüyordum.

“Belki de atmışsındır.” Dedi sıkkın sesi moralimi bozuyordu. Adımlayıp yatağa oturdu.

“Hayır, atmadım yani atmam.”

Üstündeki tişörtü çıkartıp katladı ve dolabın üstüne bıraktı. Aslında ben pantolonunu da çıkarmasını bekliyordum çünkü biliyorsunuz üstsüz gövdesi hep gördüğüm şeydi. Görmekten sıkıldığımdan değil sadece söylüyorum. O çoraplarını çıkartırken onu izledim. Ayakları çok büyüktü ama güzellerdi. Yatakta ayaklarımızın birbirine dolandığı sahneler zihnimden kayıp gitmeye başlamıştı.

“El bana bakmaktan vazgeçip tişört arasan.” Dedi ona baktığımın bile farkında değildim. Gözlerimi devirdim ve sessiz kalıp dolabı yine aramaya başladım. O arkamda üstsüz dururken bu oldukça zordu.

“Belki de buraya birkaç eşya getirmeliyim.”

Sessiz kaldım. Bunu hazır mıydım? Yani tekrar birlikte mi olacaktık? Birbirimizde kalma fikri iyi hoştu ama onla aynı evde kalmak zihnimi kurcalıyordu. Zor dönemler atlatmıştık ve bir şekilde toparlanacaktık ama bu yine de eş olacağımız anlamına mı geliyordu? Belki de boşanmalıydık arkadaş olarak devam eden onca insandan biri olabilirdik.

Omzumdu hissettiğim soğuk ellerle zıpladım. “Ne düşünüyorsun yine?”

Elleri çok soğuktu. “Üşümüşsün.”

Beni kendine çevirdi ve gözlerini yüzümde geçirdi. Hangi ruh halimde olduğumu çözmeye çalışıyordu.

“Bak gerçekten bunu zorla yapıyorsan gidebilirim.”

Başımı iki yana salladım. Gitmesini istemiyordum ve istemeyecektim de. Bu ev o varken daha dolu gözüküyordu sanki. Tek yaşamak gerçekten kötüydü. Evde bir boşluk oluşuyordu. Hayaletlerden korktuğumdan falan değil de kendimi yalnız hissediyordum.

Başparmağı yanağımı okşadı sakinleşmeye çalışıyordum. 

“Sorun değil, sen rahatsız hissetmezsen boxer ile yatabilirim.”

Sırıttım. Tabii ki de rahatsız hissetmezdim. Tanrım! Ona bana ellememesini söylemiştim ama sanırım bu kural benim için geçerli değildi. Yani en azından ben öyle düşünüyordum. Oda bana sırıtırken biranda beni kendine çekti ve sıkıca sardı. Ona karşılık vermedim ama başımı göğsüne koyup dinlendirdim. Kokusunu ciğerlerime depolamak için harika bir zamandı.