Çıldırtan Aşk 2-(Harry Styles)

-6-

Merhaba! Öncellikle geçen bölüm yorumlar vote falan hepsi için teşekkür ederiiiim =) Sizi seviyoruum.
İTHAFENLER;
SelenatorAndHunter-BlackStarMelek-rojdagulsun-amywinehouse3-Stylesra-Hannah_izabel-ZeynepYelegen-reyyanXOharry-directionerzyn-ZMSedef-Broken_Hearted_LoveX-mdnemzlm-ailertek-GaGaTheQueen-ZeynepSudeKarakas

Hepinize yorum yaptığınız için teşekkür ederim.

İYİ OKUMALAR

Kapı dinlemek ayıptı. Biliyordum ama kocamın-şaşırdınız mı? Bende- en yakın arkadaşımı araması beni ilgilendirirdi. Kendimi bunla teselli ediyordum ve dinleme hakkını kendimde buluyordum. İçimdeki gergedan tepiniyordu çünkü benden habersiz bişeyler döndüğü bariz belliydi ama en en en yakın arkadaşım benden bunu saklamayı başarabilmişti. Televizyonun sesini açtığım için küfür etmiştim. Benden FBI falan olmazdı güya Nora ayak seslerimi duymayacaktı. Kendi kurduğum planıma muza basarak düşmüştüm.Plan falan bitmişti anlayacağınız. Ben kulağımı kapıya dayamış. İnandığım varlığa birazcık duyabilmek için dua ediyordum. Hiç duymuyordum değil ama bu beni tatmin etmiyordu.

Bir ara Nora birkaç kez “Hayır” ve “Olmaz” demişti. Ne için olduğunu çözememiştim ama sonra buraya gelmek istediğini anlamıştım. İçimdeki gergedan gelsin diye bir çocukmuş gibi adeta zıplıyordu. Aslında aklımda şeytanca fikirler dönüyordu. Biliyorsunuz kadınların içindeki intikam hırsı asla azalmazdı. Tamam buna inanmadığınızı düşünüyorum çünkü hiçbir kadın sevdiği erkeğe acı falan veremez. Kadınlar bu yüzden salaktırlar. Aklımdaki fikirle hızla odadan içeri girdiğimde Nora bana donmuş bir ifadeyle baktı. Son söylediği cümleyi de duyabilmiştim.

“Onu o yalanları söylemeden önce düşünecektin gerizekalı.”

Bu Nora’nın Harry’le en kibar konuşma stiliydi. Normal de daha ağır kelimler söylediğine şahit olmuştum. Her neyse.
Fısıldayarak “Onunla konuştuğunu biliyorum.” Dedim telefon kulağına yapışmış bir şekilde bana bakıyordu. Harry’nin bişeyler dediğini duyuyordum ama anlayamıyordum.
“Seni affetmemi istiyorsan, buraya gelmesini söyle.” Diye fısıldadım tekrar.

Onu istemeyen bendim değil mi? Biliyorum biliyorum ama ne olursa olsun şeytansı bir fikrim vardı.

Nora telefona “Peki.” Dedi “Gel.”
Sonra ağzımı kıpırdattım “Uyuduğumu söyle.”
Sonra Nora “Ama uyuyor.” Diye devam etti. Ne olursa olsun aptal yunan kabul ettiğinde Nora telefonu kapattı.
Ellerimi belime koydum ve “Seni affedeceğim ama bana yardım etmen şartıyla.”
Başını küçük bir çocuk gibi onaylarcasına salladı. Bense sinsi gülümsememle odadan çıktım.

HARRY

Beyaz duvar, beyaz duvar. Yatağın soluna kolumu bıraktım. Asla sağda yatmayı sevmezdi. Saat 12’ye geliyordu ama bir gıdam uykum yoktu. Birkaç tane uyku hapı almıştım ama uyumak mümkün olmamıştı. Doktoru aramak istemiyordum. O lanet hastaneye daha sık gitmek istemiyordum çünkü işe yaramıyordu. İşe yarayacak şey şuan uzakta bir yerdi uyuyor olabilirdi. Yanında olma isteğim gitmek bilmiyordu. Onsuz yapabileceğimi düşünmek saçmaydı. Yatakta oturur pozisyona geldiğimde gözüm telefonuma çarptı. Onu aramak mantıklı bir seçim olabilirdi ama bana ters cevaplar vermesini duymak istemiyordum. O asla laf söylemekte enerjisini kaybetmiyordu.

Telefonu avucuma hapsettim ve Nora’yı aradım. Birkaç çalıştan sonra sesini duydum. Aksi sesinden ne kadar nefret etsem de ona muhtaç olmuştum bir kere.

“Ne var?” diye sordu kibar olduğun bile söyleyebilirdim.
“Ne yapıyorsunuz?” diye sordum sırıtarak sanki görecekti.
“Sana ne lanet piç.”
“Kibar gününde değilsin galiba.”
“Hayır.”
“Uyuyamadım ve onu görmek istiyorum.” Diye ağzımdaki baklayı çıkardım.

Kendimi sevgilisiyle buluşmak için kız arkadaşının annesinden izin alan çocuk gibi hissediyordum. Anneler her zaman gaddardır.

“Olmaz.”
“Oraya gelmek istiyorum.”
“Olmaz dedim sana.” Sesi gittikçe kızdığını belli ediyor. Beni onun etrafında istemiyor. Haklı.
“Bak onsuz uyuyamıyorum ve onu görmeme izin ver.”
“Onu o yalanları söylemeden önce düşünecektin gerizekalı.”
Her zaman aynı mesele.
“Yapmam gerektiği için yaptım. Biliyorsun.”
Sessizliğe gömüldü. Demek ki düşünüyordu.
“Lütfen Nora.” Dedim yalvarırcasına “Onu görmem için yardımına ihtiyacım var. Ona ihtiyacım var. Saatlerdir yataktayım ama uyuyamıyorum.”
Derin bir nefes verdi.
“Peki, gel.” Bir süre sessizlikten sonra tekrar devam etti “Ama uyuyor.”
“Sorun değil, 15 dakika görsem bile yeterli.” Telefonu kapattım ve arabanın anahtarlarını aldım. Tek sorun evden sorunsuz bir şekilde gizlice çıkabilmekti.