10- Sahipsiz kalmış köle

4.7K 415 169
                                    

Ara verdikten sonra votelar yarıya düştü... Bu her ne kadar moralimi bozsa da bu bölümleri hâlâ yanımda olan kişiler için yazıyorum 💕




"Neden buradan çıkmana izin yok?"

Jimin merakla sorduğunda Suga derin bir nefes almıştı.

"Ben bir köleyim Bay Park. Evin önünde onlarca koruma varken bu evden bir adım bile uzaklaşamam."

Jimin mahçup olmuştu. Onunla konuşmak istediği için yanına çağırması bir hataydı.

"Anlıyorum... Seninle konuşmam gereken bazı konular var fakat yalnız kalmamız gerekiyor."

Gözleriyle Suga'nın yanında oturan Seokjin'i işaret etmesi ile Seokjin kaşlarını çatmıştı.

"Sizi bu eve almamam gerekiyordu, bu eve benim sayemde girdiniz."

"Lütfen."

Suga'nın kalın sesi duyulduğunda Seokjin bakışlarını ona çevirmiş ve sinirle derin bir nefes vermişti. Oturduğu yerden kalkarak mutfağa yöneldiğinde Jimin konunun önemli olduğunu ve bunu burada konuşmak yerine daha güvenli bir yerde konuşmak istediğini söylemişti. Suga gözlerini devirmemek için kendini zor tutmuştu ve Jimin'i kendi odasına çıkardı.

Odaya girdiklerinde Suga kollarını göğsünde bağladı ve bakışlarını karşısındakine dikti.

"Sizi dinliyorum."

"Biliyorsun değil mi?"

Suga kaşlarını çatmıştı.

"Neyi?

Jimin alay edercesine gülmüştü.

"Jungkook her seansa geldiğinde farklı şeyler anlatıyor. Ve anlattıklarına göre birlikte romantik şeyler yaşarken aynı zamanda sahip-köle ilişkisi de yaşıyorsunuz. Cidden bu kadar saf mısın Suga?"

Suga yutkundu. Ona bir şey söylerse kendisini tehlikeye atmış olurdu. Aynı zamanda da doktoru olduğu için ondan Jungkook hakkında bilgi de alabilirdi.

"Bilmem veya bilmemem sizi neden ilgilendiriyor?"

"Jungkook için. Onu değiştirebiliriz.

Suga'nın içini istemsizce bir heyecan ve umut kaplamıştı. Değiştirmek? Bir hastalık nasıl değiştirilebilirdi ki?

"Bu hastalığın bir tedavisi olduğunu bilmiyordum?"

Jimin güldü.

"Demek ki hastalığını biliyorsun. Bir tedavisi olduğunu söylemedim, sadece senden bir şeyler öğrenmek ve bu hastalık için doğru bir yol bulmak istiyorum."

"Ne öğrenmek istiyorsunuz?"

Suga odasındaki büyük koltuğa yerleştiğinde Jimin de onun karşısına, yatağın ucuna oturmuştu.

"Ne sıklıkla kişilik değiştiriyor?"

"Bir veya iki gün."

"Peki iki kişiliği arasındaki fark ne?"

"Biri sevgili olduğumuzu düşünerek bana fazlasıyla romantik ve nazik davranıyor, diğeri ise..."

Duraksamıştı. Nasıl diyeceğini bilmiyordu. Jungkook hâlâ sadist biri miydi? Yoksa sadece Suga'ya karşı iyi biri mi olmuştu.

"Diğeri ise?"

Zayıf beden başını önüne eğdi.

"Bana acı çektirmek istiyor, fakat dün gece beni sevdiğini söyledi. Sanırım sadece kölesi olmamı istiyor."

Jimin onaylar şekilde başını sallamıştı. Jungkook'un hayatı onun ilgisini çekiyordu. Küçüklüğü, ve küçüklüğünün bıraktığı travmatik hastalıklar fazlasıyla karmaşıktı.

"Sizden bir şey isteyebilir miyim Bay Park?"

"Tabi."

Suga ince dudaklarını dişlerken gözlerini kapattı ve gerçekten istediği şeyi söyledi.

"Jungkook'un iyi birisi olmasını istemiyorum."

Jungkook'un iyi birisi olması? Suga için fazla sıkıcıydı.

"Sen kafayı mı yedin? Neden bunu istiyorsun? Ciddi değilsin değil mi?"

"Ben gayet ciddiyim Bay Park. Bana ister yardımcı olun, ister olmayın. Jungkook'un iki kişiliğinin de sadist olması için elimden geleni yapacağım. Ne de olsa eskiden de öyleydi değil mi? Fazla zorlanacağımı zannetmiyorum. Ben eski Jungkook'u istiyorum ve istediğimi de alacağım."

Jimin şaşkınlıkla Suga'yı izliyor ve ne diyeceğini bilemiyordu. Kafayı yemiş olmalıydı.

"Sen cidden kafayı yemişsin? Mazoşist falan mısın?"

Sinirle konuşan Jimin Suga'yı güldürmüştü.

"Hayır Bay Park. Ben sadece sahipsiz kalmış bir köleyim."







Canım sıkıldıkça bu ficle oynuyorum aqfjdlxvhjsjdkdrjdos

Fic 36386383 kere tepetaklak oldu, sizi de anlıyorum. Çok üzgünüm :(

Sonraki bölüme çok kötü şeyler yazdım bu arada eheuehuehe (͡° ͜ʖ ͡°)

Anguish² // Yoonkook ✔Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin