Lights down low

Κεφάλαιο 1ο

Τον κρατάω στην αγκαλιά μου. Είμαστε κάτω στο κρύο πάτωμα του γραφείου του. Δεν περίμενα να τον βρω σε τέτοια κατάσταση. Έχει πιει πολύ είναι λιώμα. Δεν αντέχω να τον βλέπω έτσι. Κάθεται στην αγκαλιά μου και δεν λέει τίποτα δεν μιλάει δεν κουνιέται. Έχει τοποθετήσει το κεφάλι του πάνω στο στήθος μου και στο χέρι του κρατάει ακόμα το μπουκάλι με το ουίσκι. Ποναω. Πονάω και γω μαζί του. Μπορώ να φανταστώ Γιατί είναι έτσι. Του στοίχισε πολύ ο θάνατος του πατέρα του Παρ όλο που δεν το έδειχνε ποτέ παρά έξω αλλα εγώ τον καταλαβαίνω. Μ πορω να τον νιώσω. Από την πρώτη στιγμή που τον είδα και μετά αφότου δούλευα στο πλάι του κατάλαβα πως μπορώ να τον διαβάσω σαν ανοιχτό βιβλίο. Και εκείνος το ειχ ε καταλάβει και πολλές φορές ένοιωθε περίεργα. Δεν μπορώ να τον βλέπω έτσι. Το χέρι μου πάει στο μπουκάλι που κρατούσε. Ακουμπάω το χέρι μου πάνω στο δικό του και επί τα στο μπουκάλι. Εκείνος τινάζεται και πετάγεται από πάνω μου. Με κοιτάει με νεύρα και πόνο. Δεν ξέρω τι να κάνω πως να τον βοηθήσω. Έχουμε μείνει ακίνητοι. Τα βλέμματα μας καρφωμενα το ενα με το άλλο. Αυτό με κάνει να νιώθω άβολα. Πολύ άβολα. Ξέρω δεν είναι η κατάλληλη στιγμή αλλά.... Δεν αντέχω να το πολεμάω άλλο. Φοβάμαι να το βγάλω από μέσα μου. Νιώθω το χέρι του να ακουμπάει το μάγουλο μου απαλά. Απομακρινω το βλέμμα μου από το δικό του και κλείνω τα μάτια απολαμβάνοντας το χάδι του. Είναι λάθος...το ξέρω μα Δεν  μπορώ να αντισταθώ μάλλον! Δεν μπορώ να ΤΟΥ αντισταθώ. Νιώθω τις άμυνες μου να υποχωρούν μαζί με τις φοβίες μου. Ανοίγω τα μάτια μου και τον βλέπω ακριβώς μπροστά μου σε απόσταση αναπνοής να με κοιτάει βαθιά μέσα στα μάτια μου. Η ανάσα του βαριά. Μυριζα το αλκοόλ το ένιωθα να με καίει τόσο πολύ που θα μπορούσα να χάσω τις αισθήσεις μου. Το άρωμα του τόσο μεθυστικό....

Ε:Χρη...δεν πρόλαβα να ολοκληρώσω και εκείνος α μεσως ένωσε τα χείλη μας...ενιωθα τόσο ωραία το ήθελα αυτό το φιλί όσο τίποτα άλλο. Ήθελα τον ίδιο...δεν μπορούσα να το κρύβω άλλο. Δεν άντεχα... αφέθηκα στο φιλι του το οποίο έβγαζε τόσο πάθος. Η γλώσσα του με τη γλώσσα μου ταίριαζαν σαν αρμονία...
Αλλά... ας τα πάρουμε όλα από την αρχή τους....

Ονομάζομαι Εβελίνα Φωτίου και έχω τελειώσει οικονομικά στην Ελλάδα. Τα πράγματα δεν ήρθαν και πολύ ευνοϊκά στη ζωή μου καθώς οι συνθήκες στη χώρα μου ήταν δύσκολες με αποτελεσμα να αναγκαστώ κα φύγω από εκει και να έρθω να δουλέψω στη Νορβηγία. Μ αλλον να ψάξω να βρω να δουλέψω στη Νορβηγία. Η αλήθεια είναι πως επέλεξα αυτή τη χώρα διότι εκεί θα είμαι μια στους χίλιους. Δεν θα με ξέρει κανείς και δεν θα ξέρω κανέναν. Μοναχικό αλλα έτσι είναι το καλύτερο. Δεν είμαι και πολύ ανοιχτεί στους ανθρώπους Γιατί οι περισσότεροι είναι υποκριτές και κοιτάνε πως θα σε πατήσουν κάτω για να ανέβουν εκείνοι. Κάπως έτσι φέρθηκαν σε εμενα και τους δικούς μου. Απείλησαν τον πατέρα μου από την θέση του υποδιευθυντή και στη θέση του μπήκε ένας άλλος με μέσο. Κράτος σου λέει μετά. Τέλος πάντων. Για αυτό έφυγα. Για να βρω δουλειά και να καταφέρω να τους στέλνω ενα καλο ποσ ο μέχρι να βρει ο μπαμπάς μου μια νέα δουλειά. Δεν θέλω να είμαι απαισιόδοξη αλλά δεν μπορώ να το αποφύγω και ολας. Είμαι στο νέο μου σπίτι κοντά δύο μερες τώρα και ακόμα να προσαρμοστώ στις νέες καιρικές συνθήκες. Ευτυχως σε 2 μέρες θα έρθουν και τα πράγματα μου από την Αθήνα οπότε θα μπορέσω να τακτοποιηθω κάπως. Το διαμέρισμα είναι σχετικά μικρό έχει ενα υπνοδωμάτιο ένα μπάνιο και μια κουζίνα ενωμένη με το σαλόνι. Κάπως έτσι το φανταζόμουν. Κάθομαι σε ένα σκαμπό και σκέφτομαι πως να το βάψω. Λέω τι σαλονι να το κανω ένα σκούρο γκρι μαζί και την κουζίνα για να ταιριάζουν. Το δωμάτιο το σκέφτομαι κα πως στο σκούρο κόκκινο Μπορντό και το μπάνιο λευκό. Χμ.. άρχισε να μου αρέσει η ιδέα. Παίρνω τηλέφωνο το μπαμπά μου να κανονίσω για τις μπογιές Γιατί εχει ενα φιλο και μπορεί να μας τις δώσει σε καλή τιμή και έτσι θα γλυτώσουμε πολλά. Απ ότι κατάλαβα εδώ δεν έχουν και πολύ θεμα με το σπίτι και το ενοίκιο. Εννοώ πως η ιδιοκτήτρια με άφησε να το βάψω. Δεν ξέρω αν έπεσα στην εξαίρεση αλλά μάλλον συμφώνησε Γιατί το σπίτι ειναι σε άθλια κατάσταση. Αφο υ συννενοηθηκα με το μπαμπά ακούω το κουδούνι να χτυπάει.
Ανοίγω την πόρτα και μένω άναυδη...

Ε:ΜΑΜΑΑΑ.. Λέω όλο χαρά και την αγκαλιάζω και εκείνη κάνει το ίδιο.... Πώς.. Γιατί...απο τον ενθουσιασμό μου δεν μπορούσα να σταυρωσω λέξη

Κ:Ήρθα να σε βοηθήσω τι μαμα θα ειμουν αν δεν βοηθούσα το παιδάκι μου στο ξεκίνημα της ζωής του;;... ειπ ε και μου χαμογέλασε. Την αγαπώ τόσο μα τόσο πολύ Παν τα είναι εκεί για μένα και εκείνη και ο μπαμπάς

Ε:Χαίρομαι τόσο πολύ που ήρθες...της ειπα και πήρα τη βαλίτσα της ενω πέρασε μέσα και έκλεισα την πόρτα... Ξέρω έχει παρα πολυ δουλειά το σπίτι. Της είπα καθώς την έβλεπα να το κοιτάει άναυδη

Κ:Χαίρομαι που ήρθα Γιατί Εσύ δεν πρόκειται ποτέ να μας έλεγες πως χρειάζεσαι βοήθεια. Ίδιο ο μπαμπάς σου θες όλα να τα κάνεις μόνη σου! Για αυτό είσαι παιδί μας.. ειπ ε και μου εκαν ε μια μεγάλη αγκαλιά

Ε:Λοιπόν Πότε ξεκινάμε;...την ρωτάω όλο χαρά και δεν βλέπω την ώρα να ξεκινήσω να φτιάχνω το νέο μου σπίτι και τη νέα μου ζωή.. ...

ΓΕΙΑ ΣΑΣΣΣΣΣΣΣ ΝΈΟ ΒΙΒΛΙΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟ ΚΑΛΆ ΚΑΤΑΛΑΒΑΤΕΕΕΕΕΕ I'M BACKKKKKKKKKKK αυτό ήταν ένα πρώτο κα πως εισαγωγικό κα πως ιστορική αναδρομή μπορεί να μην είναι και τόσο μπαμμμ αλλά τα καλύτερα έρχονται στα επόμενα κεφάλαια...😏😏😏οποτεεεεεεεε
Τα λέμε πολύ σύντομα ❤❤❤❤
Αν είστε καινούριοι αναγνώστες έχω γράψει και μια ολοκληρωμένη ιστορία  Wild Conflict ονομάζεται να πατε να τη τσεκάρετε❤❤❤