Lights down low

Κεφαλαιο 35ο

Έχει περάσει σχεδόν ένας μήνας ο οποίος μπυ φαίνεται σαν αιώνας. Έχουν αλλάξει τόσα πολλα... ας τα πάρουμε από την αρχή. Την τελευταία φορά ειμουν με το Χρήστο στην αίθουσα συνεδριάσεων και τότε ήταν που τσακωθήκαμε...

Αφού ντύθηκαμε εκείνος γύρισε και ένωσε τα μέτωπα μας κρατώντας με από τα μάγουλα. Με κοίταγε βαθιά στα μάτια. Πρέπει να κάνω το σωστό...

Ε:Ειπες πως μετά από αυτό θα σταματήσουν ολα...είπα και απομάκρυνα αποφασισμένη τα χέρια του. Εκείνος με κοίταξε με βλέμμα φοβισμένο.

Χ:Δεν μπορεί μετά από αυτό που έγινε μεταξύ μας να θες να φύγεις..δεν γίνεται!...είπε σοκαρισμένος και πήγε να με αγγίξει αλλά εγώ αποτραβήχτηκα

Ε:Δεν διορθώνονται ολα με δυο φορές ήρεμου σεξ Χρήστο...του είπα και τον κάρφωσα έντονα στα μάτια. Το βλέμμα του φοβισμένο και γεμάτο αγωνία

Χ:Για μένα δεν ήταν μόνο αυτό...είπε και σχημάτισε δυο γροθιές στα χέρια του ενώ το βλέμμα του άλλαξε και έγινε πιο επιθετικό

Ε:ούτε για μένα...ψέλλισα και ένιωσα το βλέμμα του να με καίει... «σε ερωτεύτηκα και με πόνεσες.. από την πρώτη στιγμή που σε ειδα εδώ μέσα σε ερωτεύτηκα. Με μαγευες, με μαγνήτιζες, κάθε φορά που ειμουν κοντά σου έτρεμα στην ιδέα μην ακούσεις την καρδιά μου να χτυπάει δυνατά για σένα, μην καταλάβεις πως γ φωνή σου με έκανε να ανατριχιάζω ολόκληρη ή η παρουσία σπυ δίπλα μου που με έκανε να μη μπορώ να σταθώ στα πόδια μου. Πάλευα να καταπνίξω τα συναισθήματα μου για να μη πληγωθώ όμως δεν τα κατάφερα. Μέσα μου ποναω η καρδιά μου έχει σπάσει σε χίλια κομμάτια. Επέλεξα την δώσω σε κάποιον για δεύτερη φορά και αποτελιωθηκα. Το βράδυ που μου ειπες πως είμαι μια πουτανα ορκίζομαι πως για λίγα λεπτά ειμουν νεκρή. Η καρδιά μου δεν χτυπούσε. Αφέθηκα στον έρωτα, στο πάθος μου για σένα και έσπασα σε χίλια κομμάτια γιατί ερωτευτηκα κάποιον που δεν ξέρει να αγαπά....» του είπα και πηρα μια κόφτη ανάσα. Ένιωθα να πνίγομαι. Έπρεπε να ξέρει. Έπρεπε να μάθει. Εκείνος δεν με κοιτούσε. Πήρε το βλέμμα του από το δικό μου και κοιτούσε άλλου. Για λίγα λεπτά επικρατούσε ησυχία. Τότε πηρα το θάρρος και του είπα το τελευταίο αντίο «Καλύτερα να ψάξεις για μια πιο ικανή από μένα σε ολα όσα ζητάς»....

Από εκείνη τη μέρα και μετά έφυγα. Δεν κοίταξα πίσω μου. Δεν γύρισα ποτε πίσω. Έφυγα από εκείνον, από κοντά του, από την εταιρία του...πόνεσα και ακόμα ποναω, μόνο και μόνο γιατί τον αγαπώ ακόμα. Έφυγα και του άφησα την καρδιά μου, το είναι μου.... «μου ανήκεις ψυχή τε και σώματι» είπε... και αυτξ έγινε. Του ανήκω... όμως δεν άντεξα άλλο.. έπρεπε να φύγω μακριά του. Θέλει δύναμη και ακόμα δεν τα έχω καταφέρει...
Έχω βρει μια δουλειά σε μια νέα εταιρία ως γραμματέας αλλά αυτή τη φορά το αφεντικό μου είναι γυναίκα. Μετακόμισα σε ένα νέο σπιτι τπ οποίο και αγόρασα. Ευτυχώς με τους γονείς μου ολα καλα. Είναι το μόνο πράγμα για το οποίο θα ευγνομωνω το Χρήστο.. το διαμέρισμα που έχω είναι αρκετά καλό. Δεν ήθελα να τον θυμάμαι. Ήθελα να τα αφήσω ολα πίσω μου.