Lights down low

Κεφαλαιο 42ο

Το επόμενο πρωί κυριολεκτικά πετάχτηκα επάνω μέσα στον ιδρώτα. Μαλλον έβλεπα αφύλακτη αλλά δεν θυμάμαι τίποτα απ όσα ειδα. Έπιασα το κούτελο μου και κοίταξα δίπλα μου. Ο Χρήστος είχε ανασηκωθεί αγουροξυπνημένος και με κοιτούσε.

Χ:Τι έγινε μωρό μου;...με ρώτησε και με έβαλε στην αγκαλιά του. Οι ανάσες μου γρήγορες. Μου έδωσε ένα φιλί στο μέτωπο ξαι κάπως ηρέμησα

Ε:Δεν ξέρω μαλλον ειδα ένα όνειρο αλλά δεν θυμάμαι...του είπα και γύρισα να τον κοιτάξω.

Χ:Και γω ειδα ένα όνειρο από το οποίο με ξύπνησες...είπε και αμέσως σχηματίστηκε ένα πονηρό χαμόγελο στα χείλη του. Το χέρι του άρχισε να κατεβαίνει χαμηλά στην περιοχή μου μέσα από τη μπιζαμα «έβλεπα λέει...» είπε και μου έδωσε ένα φιλί στο λαιμο ενώ τα δάχτυλα του παραμέρισαν το εσώρουχο μου «ότι σε είχα από κάτω μου..» είπε και έβαλε τρια δάχτυλα μέσα μου και γω αναστέναξα. Άρχισα να ανασαίνω όλο και πιο βαριά.. «και σου εκανα..» είπε κοφτά και ανέβηκε από πάνω μου συνεχίζοντας να πιπιλαει το λαιμο μου. Κουνούσε όλο και πιο αργά τα δάχτυλα του κάνοντας το σώμα μου να κουνιέται για να αποκτήσει το ρυθμό που χρειαζόταν «έρωτα...» είπε κοφτά και έβγαλε τα δάχτυλα του ενώ κατέβασε τη μπιζαμα μου μαζί με το εσώρουχο μου. Μπήκε κάτω από τα σκεπάσματα και άρχισε να χαράζει ένα μονοπάτι φιλιών από την κοιλιά μου μέχρι και την περιοχή μου. «Χρήστο...» μουρμούρισα ενώ ένιωσα την καυτή του γλώσσα στην περιοχή μου «θα αργήσουμε στις δουλειές μας» είπα ξεπνοη αλλά δεν έδειχνε να τον νοιάζει. Αμέσως τραβήχτηκα προς τα πάνω όμως εκείνος με τράβηξε ξανά πίσω από τα πόδια και μου τα άνοιξε και άλλο. «Σταματά να μπυ χαλάς το πρωινό..» μουρμούρισε κάτω από τα σκεπάσματα εκνευρισμένος και εγώ αμέσως πέταξα την κουβέρτα που κάλυπτε το πρόσωπο του μακριά. Αυτό που αντίκρυσα με ξάφνιασε. Είχε γίνει κατακόκκινος. Τα μάγουλα του είχαν κοκκινίσει και αμέσως όταν τον κοίταξα πήρε το βλέμμα του και κοίταγε άλλου.

Ε:Τι έπαθες Χρηστάκη;...ρώτησα ειρωνικά και παιχνιδιάρικα..ωω ήξερα πολύ καλα τι είχε πάθει και θα το εκμεταλλευομουν. Εκείνος γύρισε ΞΑΙ με κοίταξε ακλα δεν πρόλαβε να πει τίποτα μια και που τον πηρα ξαι τον έβαλα από πάνω μου. Άρχισα να τον φιλάω στο λαιμο και να του αφήνω τα δικά μου σημάδια για να μην τον αγγίξει καμία άλλη εκτός από μένα. Τα χέρια του βρέθηκαν στη μέση μου και με πίεζε πάνω στον καβάλο του. Άρχισα να τρυβομαι πάνω του μέχρι που μέσα σε κλάσματα δευτερολέπτου είχε μπει μέσα μου. Άνοιξα διάπλατα τα μάτια μοθ την ωρα του Φίλιου μας και το ίδιο έκανε και αυτός. Με κοίταξε με ένα πονηρό βλέμμα ενώ εγώ ήθελα να του βγάλω τα μάτια. Πως γίνεται να έχει παντα το πάνω χέρι;; Άρχισα να κουνιεμαι πάνω του και να αναστενάζω βαριά. Εκείνος χάιδευε την μέση μοθ και με καθοδηγούσε αντίθετα από το ρυθμό του μέχρι που τελειώσαμε ταυτόχρονα. Κατέβηκα από πάνω του και έβγαλα ΞΑΙ τα υπόλοιπα ρούχα μου ενώ πήγα στο μπάνιο να πλυθώ. Λίγο αργότερα όταν βγήκα ο Χρήστος είχα εξαφανιστεί. Μα καλα έφυγε;; Αναρωτήθηκα και κοίταξα την ωρα.. «θα αργήσω...» φώναξα και πέταξα την πετσέτα και άρχισα να ντύνομαι σα τρελή.