Lights down low

Κεφαλαιο 30ο

Ανέβηκα πάνω στον όροφο και τακτοποίησα τα τελευταία για τη σύσκεψη. Όταν άρχισαν έκλεισα την πόρτα και ανέβηκα ξανά στο γραφείο μου. Έπρεπε να σκεφτώ. Αυτό που έγινε χθες δεν θα περάσει έτσι. Θα τον κάνω να πονέσει όπως με πόνεσε. Τέλος τα ψέματα. Θα πάρει αυτό που του αξίζει. Θα τον εξευτέλισω. Θα τον κάνω να νιώσει λίγος. Ένα σκουπίδι! Άρχισα να ετοιμάζω κάποιες προσκλήσεις για μια εκδήλωση της οποίας τα έσοδα θα πήγαιναν σε φιλανθρωπικά ιδρύματα. Και οχι ο Χρήστος ποτε δεν θα διοργάνωνε κάτι τέτοιο επιθυμία του πατέρα του ήταν! Ή μαλλον κάτι σαν καθιερωμένο έθιμο. Απ ότι έμαθα το έκαναν κάθε χρόνο όμως δεν ξέρω το λόγο. Καθησα και ασχολήθηκα προσεκτικά με το θεμα διότι ήταν κάτι το οποίο μου το ζήτησε ο κυρίως Αντώνης αλλιώς θα το αναλάμβανε κάποιος άλλος. Αυτόν τον άνθρωπο τον συμπάθησα από την πρώτη στιγμή. Και τι δε θα έδινα να μην είχε φύγει και να μην γνώριζα το τέρας τον γιο του γιατί αυτό είναι για μένα ο Χρήστος ένα άκαρδο τέρας! Δεν ξέρει να αγαπά... από τις σκέψεις μου με έβγαλε η παρουσία του αλεξ στον όροφο. Αυτό μου έλειπε τωρα! Και αλλά μπλεξίματα...

Α:Καλημέρα μικρή....είπε και κάθησε απέναντι μου...Ο Χρήστος;...συμπλήρωσε και με κοίταξε στα μάτια

Ε:Καλημέρα...είπα λίγο μαζεμένη χωρίς να πάρω τα μάτια μου από τον υπολογιστή... είναι κάτω έχουν σύσκεψη...είπα και γύρισα το βλέμμα μου σε εκείνον

Α:Είναι ωρα μέσα;...ρώτησε και κάθησε πιο άνετα στην καρέκλα του

Ε:Σχεδόν μια ωρα αλλά όπου να ναι θα τελειώνουν....είπα και άρχισα να πατάω τα πλήκτρα για να συντάξω από την αρχή την πρόσκληση διότι δεν είχα συγκεντρωμένο μυαλό πριν...

Α:Έχεις κάτι;....είπε και γύρισα να τον κοιτάξω... φαίνεσαι κάπως....συμπλήρωσα και τότε γύρισα ολοκληρωτικά σε εκείνον

Ε:Η αλήθεια είναι πως προσπαθώ να συντάξω μια πρόσκληση που μου ανέθεσε ο κύριος Αντώνης ρήγας....είπα ψέματα οχι ότι αυτό δεν με απασχολούσε αλλά οχι όσο ο Χρήστος

Α:Θα σε βοηθήσω εγώ....είπε και με πλησίασε. Ξανά γύρισα στην οθόνη του υπολογιστή και εκείνος ήρθε δίπλα μου. Με το ένα χέρι στηρίχτηκε στο γραφείο και με το άλλο στην καρέκλα μου ενώ το κεφάλι του ήταν κοντά στο λαιμο μου

Ε:Με δυσκολεύει πολύ το πως θα πρέπει να συντάξω την πρόσκληση για τους χορηγούς. Φοβάμαι μην χρησιμοποιήσω κάποια λέξη που μπορεί να τους «προσβάλει».... ομολόγησα και εκείνος ξεκίνησε να διαβάζει αυτό που μέχρι τωρα είχα γράψει. Η ανάσα του χτυπούσε στα μαλλιά μου και στο λαιμο μου.