Κεφάλαιο 5ο

10.3K 461 7
                                    

Σήμερα η μέρα Δεν ξεκίνησε καλά. Ειμουν στο γραφείο και έβαζα καφέ και όπως γυρναω για να φύγω και να πάω βιάστηκα πάνω στη Λυδία να συνεχίσω τη δουλειά κουτουλαω με κάποιον και γίνομαι σκατα!πέφτει ολος ο καφές πάνω μου και μένω παγωμένη και κοιτάω το λευκό πουκάμισο μου που είχε μια τεράστια καφέ κηλίδα επάνω του. Γυρνάω το βλέμμα μου σε αυτόν που επεσε πάνω μου και νιώθω το εγκεφαλικό να πλησιάζει... κοίταγε και εκείνος με το ίδιο σοκ το πουκάμισο του. Δεν περίμενα η πρώτη γνωριμία μας να ήταν αυτή! Γυρνάει και με καρφώνει στα μάτια και νιώθω το σώμα μου να παραλύει μόνο με ενα του βλέμμα ωραία ξεκινήσαμε....

Χ:Ποσο αποδεκτή πρέπει να είσαι πια; κοίτα πως με έκανες...λεει με θράσος και αρπάζει κάτι χαρτοπετσέτες από το πάγκο πίσω μου και ακουμπάει το σώμα του πάνω μου για να τις πάρει... Δεν είμαι καλά...μου έρχεται το έμφραγμα μετά από λίγο καταφέρνω νσ του απαντήσω

Ε:Γιατί Εσύ πως περπατάς έτσι λες και είσαι μονπ εσύ εδώ μέσα; και μη μου ζητάς και τα ρέστα Γιατί στην τελική Εσύ έπεσες πανω μου... του λέω και πάω να φύγω αλλά το κράτημα του με σταματάει και γυρνάω και τον κοιτάω στα μάτια

Χ:Αυτό δεν θα μείνει έτσι...ειπε και εξαφανίστηκε από μπροστά μου. Καιρός ήταν! Ο μαλακας κοίτα πως μεκανε.... τα νεύρα μου... τρέχω γρήγορα πάνω στη Λυδία. Όλο αυτό μου προκάλεσε φοβερή αναστάτωση. Και αυτός.....γιατι όλοι οι άντρες πρέπει να ναι γουρούνια; και μετά κατηγορούν της φεμινίστριες! Φτάνω στο γραφείο και πάω μπροστά από το γραφείο που καθόταν η Λυδία. Εκείνη με κοιτάει σοκαρισμένη και α μεσως μρ ρωτάει τι εγινε

Λ: Τι έπαθες κορίτσι μου; Γιατί το πουκάμισο σου έχει λεκέ;...με ρωτάει και εγω της απαντάω με ερώτησή

Ε:που είναι το μπάνιο να πάω να καθαριστω; θα σου εξηγήσω μετά... της λέω και μου δείχνει με το χέρι της μια πόρτα στο βάθος και κατευθύνομαι προς τα εκεί.

Δεν το πιστεύω! Τι νερα τι σαπούνια έβαλα αυτό εξαπλώνεται! Να δεις θα πάει για πέταμα το πουκάμισο και ήταν και το αγαπημένο μουυυ... αν τον πιάσω στα χέρια μου...λεω και κοιτιεμαι στο καθρέπτη. Γυρνάω πλάτη και στηριζομαι στο νιπτήρα ενώ σκέφτομαι ξανά τη σκηνή... χιλιάδες σκέψεις πέρασαν από το μυαλό μου Οπ ως... Αυτή όταν κοίταγα τα χείλια του.. σκέφτηκα αυτά τα σαρκωδη χείλη να ακουμπούν τα δικά μου.... ΤΙ ΛΕΩ;;; είπα στον εαυτό μου και έφυγα γρήγορα από το μπάνιο Δεν άντεχα άλλο εκεί μεσα Γιατί γιατί μετά με έβλεπα να σκεφτόμουν και τίποτα χειρότερο και θα με τρέχανε στα επείγοντα....

Lights down lowWhere stories live. Discover now