Lights down low

Κεφάλαιο 3ο

Η γραμματέας σηκώνεται απάνω και πάει προς την πόρτα και την ακολουθώ και γω. Χτυπάει δύο φορές και ακούγεται από μεσα Μια αντρική βαριά φωνή να λέει <<περάστε>>. Αμέσως η κυρία α νοιγει τη πόρτα και αφου με αναγγείλει φεύγει κλείνοντας την πόρτα

Α:Καθίστε...μου λέει και μου δείχνει την μαύρη κομψή καρέκλα μπροστά από το μεγάλο του γραφείο. Εγώ πρώτου καθήσω του συστήνομαι απλώνοντας το χέρι

Ε:Εβελίνα Φωτίου...του λέω και περιμένω για χειραψία

Α:Αλέξανδρος Ρήγας...μου λέει και απαντάει στη χειραψία μου. Κάθομαι στη καρέκλα και ψάχνω το φάκελο που μου είχε δώσει ο καθηγητής μου

Ε:Έχω κάτι για εσάς...του λέω και του δίνω το φάκελο ενώ μετά βγάζω το βιογραφικό μου και το ακουμπάω πάνω στο γραφείο του.

Α:Τι είναι αυτό;...και απευθυνόταν στο φάκελο....

Ε:Κύριε Ρήγα ήρθα σε εσάς με συστατική επιστολή από τον καθηγητή του μεταπτυχιακού μου και παλιού σας φίλου. Εκείνος μου πρότεινε να έρθω σε εσάς Γιατί πιστεύει πως από εσάς μπορώ να μάθω πολλά.... του είπα και με κοίταγε με προσήλωση.

Α:Και τι έχετε σπουδάσει δεσποινίς;...με ρωτάει και τινει το χέρι του για να πάρει το βιογραφικό μου

Ε:Οικονομολόγος!... Λέω και του δίνω το φάκελο... Έχω τελειώσει στην Αθήνα και ήρθα εδώ για άσκηση... συμπληρωσα

Α:Ωραία λοιπόν θα τα μελετήσω και θα σας ειδοποιήσει η γραμματέας μου... Και σηκώνεται απάνω και το ίδιο κάνω και εγώ .... Το τηλέφωνο που αναγράφεται εδώ ισχύει;...με ρωτάει αναφερόμενος στο τηλέφωνο που γράφει το βιογραφικό μου

Ε:Ναι ισχύει!...του λέω και αφου καναμε αλλη μια χειραψία έφυγα από το γραφείο του..

[...]
Επιτέλους είμαι σπίτι μου η μαμα μου μου έχει φτιάξει μακαρονάδα και κάθομαι στο καναπέ και βλέπω λίγη τηλεόραση....ουφφφ Ήταν πολυ κουράστηκα η σημερινή μέρα όμως χάρηκα που άλλαξα λίγο περιβάλλον που πήγα και ει δα αλλα μέρη γνώρισα νέους ανθρώπους και... Μόλις θυμήθηκα εκείνον τον άντρα.. στη θύμηση του βλέμματος του η καρδιά μου άρχισε να χτυπάει ξανα...
Αμέσως πετάγομαι από το καναπέ και κλείνω την τηλεόραση και πηγαίνω το πιάτο στο νιπτήρα. Η μαμα μου κοιμόταν μεσα στο δωμάτιο Αύριο θα έφευγε οπότε θα εμένα μόνη. Έπεσα στο καναπέ και σκεπάστηκα με τα ζεστά παπλώματα και α μεσως κοιμήθηκα

Στην εταιρία
Αντώνης POV

Κάθομαι μέχρι αργά στο γραφείο. Κάθε φορά αυτό έκανα. Ειδι κα μετά το θάνατο της. Ξέρω πως δεν θα γυρίσει πίσω πια. Κάθομαι και κοιτάω τα χαρτιά και τις προμηθευτικες. Κουραστικά τόσα χρόνια...θελω να τα παρατήσω ολα να περάσω τα γεράματα μου στο σπίτι μου. Εκεί που έψαχνα τα χαρτιά μου είδα το βιογραφικό και το γράμμα εκείνης της κοπέλας που ήρθε σήμερα. Πήρα το γράμμα και άρχισα να το διαβάζω. Ώστε ο Μάξιμος την έστειλε σε μένα. Αφου διάβασα ρην επιστολή πέρασα στο βιογραφικό. Πράγματι από ότι φαίνεται έχει ικανότητες που χρειαζόμαστε. Ακούω τον ήχο της πόρτας