Lights down low

Κεφάλαιο 4ο

Σήμερα είναι η πρώτη μου μέρα στη δουλειά. Νιώθω τόσο όμορφα και είμαι τόσο χαρούμενη για αυτό. Πιστεύω πως θα καταφέρω να ανταπεξελθω σε όποιο πόστο και να με βάλουν. Αποφάσισα να φορέσω ένα άσπρο παντελόνι με ενα σκούρο πράσινο πουκάμισο και το άσπρο σακάκι μου με άσπρες γόβες και μια μαύρη καμπαρντίνα. Πρέπει να προσέχω την εμφάνιση μου. Επιβλητική αλλά και σέξυ. Σοβαρή αλλα και χαλαρή. Τι λεω; λες και θέλω να κάνω σχέση και ψάχνομαι ακούγομαι. Όχι Όχι Όχι! Κουνάω το κεφάλι μου δεξιά και αριστερά για να μου φύγει αυτή η σκέψη. Κοιτάω και φτιάχνω λίγο το κότσο μου στο καθρέπτη παίρνω τη τσάντα μου και φεύγω από το σπίτι. Δεν ήξερα τι ώρα έπρεπε να είμαι εκεί οπότε αποφάσισα να από από τις 8:00 για να είμαι στο χρονο μου. Φτάνω έξω από την εταιρία και παίρνω μια βαθιά ανασα. Μπαίνω μέσα και Οπ ως την προηγούμενη φορά βλέπω αυτή τη κοπέλα στην υποδοχή να κοιτάει κάτι στον υπολογιστή της. Μπαίνω μέσα και κατευθύνομαι προς εκείνη

Ε:Καλή σας μέρα. Μήπως με περιμένει η γραμματεας του κυρίου Ρήγα;..την ρώτησα ευγενικά και περίμενα να μου απαντήσει

Γ:Μισό λεπτό παρακαλώ...λεει και σηκώνει το ακουστικό και κάποιον καλεί... Ναι στον 8ο μπορείτε να περάσετε... μου λέει και εγω κατευθύνομαι προς το ασανσέρ περιμένοντας το να κατέβει...

Μετά από λίγο ανοίγει η πόρτα και βγαίνει εκείνος ο άντρας που είχα δει την πρώτη μέρα που είχα έρθει εδώ. Από κοντά είναι πιο όμορφος. Αυτά τα μάτια του έχουν ενα υπέροχο χρώμα και αυτό το σωμα του... πάλι τα μάτια μου δεν μπορούν να ξεκολλήσουν από πάνω του. Με το που βγαίνει μπαινω γρήγορα μέσα στο ασανσέρ και τον βλέπω να προχωράει προς την έξοδο. Είναι τόσο ωραίος και από πίσω..... Εβελίνα μαζεψου! Λέω στον εαυτό μου και πατάω το κουμπί για τον 8ο...

Όταν ανοίγουν οι πορτες εξακολουθεί να υπαρ χει εκείνη η ησυχία που υπήρχε και τότε. Βλέπω την γραμματέα του κυρίου ρηγα να κάθεται στο γραφείο της και να κοιτάει ένα πάγκο χαρτιά. Βγαίνω απο το ασανσέρ και την πλησιάζω.

Ε:Καλημέρα!...λεω όλο χαρά και εκείνη σηκώνεται από τη θέση της

Λ:Καλημέρα δεσποινίς Φωτίου εγώ είμαι η Λυδία απ όσο ξέρεις γραμματέα του κυρίου Ρήγα θα συνεργαστούμε για λίγο μαζί αλλά θα στα πει καλύτερα ο κύριος Ρήγας.... μου λέει και μετά τη χειραψία μας πάει προς την πόρτα και χτυπάει. Όταν ακούει την λέξη περάστε περνάει πρώτη και μετα εγω και κλείνει ρην πόρτα

Α: Καλημέρα δεσποινίς Φωτίου καθίστε.... μου λέει και κάθομαι σε μια από τις δύο καρέκλες και δίπλα μου στεκόταν η κυρία Λυδία... Απ όσο σας ενημέρωσε η γραμματέας μου προσληφθηκατε. Κοίταξα το βιογραφικό σας και έμεινα αρκετά ικανοποιημένος και για την θέση της γραμματέας του διευθυντή είναι αρκετό και πολύ αξιόλογο.... ειπ ε και μου χαμογέλασε

Ε:Ευχαριστώ πολύ...ειπα και χαμογέλασα και γω

Α:Θα αντικαταστήσεις την Λυδία λοιπόν η οποία θα βγει σε λίγες μέρες στη σύνταξη. Εκείνη θα σου δείξει όλα όσα πρέπει να ξέρεις και θα σε ενημερώσει για το πώς κινείται η εταιρία μέχρι τώρα...μου ειπ ε σοβαρά... Απ ότι καλαταβες αυτή η θέση είναι πολύ σημαντική και αρκετά δύσκολη... πιστεύεις θα τα καταφέρεις; ;;... συμπλήρωσε

Ε:Θα προσπαθήσω για το καλύτερο Αφού με επισκεφθήκατε θα κάνω ότι περνάει από το χέρι μου για να μείνετε ευχαριστημένος στο μέλλον

Α:Χαιρομαι αν και δεν θα είμαι εδώ για πολύ ακόμα αλλά αυτό θα το συζητήσουμε αλλη στιγμή. Τώρα πήγαινε για να σε μετατοπίσει η Λυδία.... ειπ ε και εγώ έγνεψε θετικά

Βγήκαμε έξω με τη Λυδία και δεν κρατήθηκα και τη ρώτησα

Ε:Κυρία Λυδία μπορώ να σας ρωτήσω κάτι με όλο το θάρρος;...της λέω και κοιτάω κάτω

Λ:Μη με λες κυρία σκέτο Λυδία κοπέλα μου και Ναι πες μου τι θες να μάθεις...μου λέει γλυκά πραγματικά την συμπάθησα από τη πρώτη στιγμή αυτή τη γυναίκα.

Ε:εντάξει Λυδία! Τι εννοούσε ο κύριος Ρήγας με το ότι δεν θα είναι εδώ για πολύ;...την ρώτησα ανήσυχη και όχι από περιέργεια ούτος η άλλος δεν τον ξέρω και απο χθες τον άνθρωπο!

Λ:Βλέπεις Εβελίνα μου εμείς μεγαλώσαμε πως να στο πω γερασαμε και θέλουμε να αποσυρθούμε....ειπε Καθώς εβάλε κάτι ντοσιέ πάνω στο γραφείο της... Ο κύριος Ρήγας όπως και γω θα βγει στη σύνταξη... μου ειπε τότε ποιος θα πάρει την εταιρία ; ;;
Τέλος πάντων δεν με αφορά εγώ πρέπει Να κάνω τη δουλειά μου και θα την κάνω σωστά...

Δεν ξέρω πώς πέρασε η ώρα αλλά πήγε πολύ αργά το βράδυ. Κοίταξα την οθόνη του υπολογιστή της Λυδίας και ήταν 10:00 παρά. Ουφ πολύ κουραστικη και δύσκολη δουλειά. Ειδι κα σε μερικά σημεία. Ουφφφ

Η πόρτα του ασανσέρ α νοιγει και βγαίνει η Λυδία από μεσα

Λ:Κορίτσι  μου Γιατί είσαι ακόμα εδω; είναι πρώτη μέρα Δεν χρειάζεται να πιεστείς από τωρα ...λεει και με πλησιάζει. Τρίβω τα μάτια μου λίγο και τραβάω πίσω τη καρέκλα

Ε:Έχεις δίκιο αλλά ξεχάστηκα! Της είπα και σηκώθηκα από τη θέση μου... Αύριο τι ώρα να έρθω;.... την ρώτησα και φοβόμουν για αυτό που θα άκουγα

Λ:ελα έλα στις 8:30 για να κοιμηθείς και λίγο παραπάνω! Μου λέει και μου κλείνει το μάτι

Ε:Σε ευχαριστώ πολύ!...της λέω και την αγκαλιάζω... Καληνύχτα θα τα πούμε αύριο 8μισηηη

Λ:Καληνύχτα κορίτσι μου .... μου ειπε και εγω α μεσως χάθηκα μέσα στο ασανσέρ και περίμενα υπομονετικά να φτάσω στο ισόγειο για να φύγω και να πάω σπίτι μου να ξεκουραστώ. Αύριο με περιμένει μια ακόμα δύσκολη μέρα.....

Το χω πάρει πολύ ζεστά το θέμα απ ότι φαίνεται 😂😂😂
ΓΕΙΑ ΣΑΑΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣ ΤΙ ΚΑΝΕΤΕ;;;;;; ΕΠΛΙΖΩ ΝΑ ΕΊΣΑΣΤΕ ΌΛΟΙ ΚΑΛΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ ΝΈΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟ
Μέχρι το επόμενο.... φιλιά πολλααααααααα❤❤❤❤❤❤