Gökkuşağı《 Baekhyun 》 Tamamlandı

45

"Sürekli oradan oraya sürüklenmiş gibiyiz, öyle değil mi.."

Baekhyun'un uzun sarılışından sonra oturmak icin yurdun yakınlarında bir banka gitmiştik.

Yorucu bir gün olduğunu her hâlinden belli eden Baekhyun icin oturmak güzel olmuştu.

Tabi birde hava bu kadar soğuk olmasaydı.

Ben ise sanki tüm gün fazla hareketli geçmemiş gibi son derece enerjiktim. Soğuk ise Baekhyun'a soluduğum icin fazla işlemiyordu.

Beni kolunun altına alıp başımı göğsüne koymuştu. Diger eli iki elimin arasındaydı ve onu ısıtmak icin iyice kavramam gerekmişti. Soğuğu benden fazla hissettigine emindim.

Yine de ilk tercihi benden yana olan bu adamin kollarinda olmak fazlasiyla huzur doluydu.

"Evet. Sanki aylar gecmis gibi hissettirecek kadar fazlaca olay oldu."

"Bugün icin tekrar ozur dilerim.."

"Bu kaçıncı oldu. Özür dilemeyi bırakmanı söylemiştim."

"Üzgün olmayı engelleyemiyorum."

"Üzgün olmanı gerektirecek hic birsey yok."

"Yine de..-"

"Shh..Devam etme. Sorun yok Baekhyun. Hersey yolunda. Bugun guzel bir randevuya gittik, eğlendik. Romantik bir gun gecirdik sonra da geri geldik. Sonra yaşananların bugunu bozmasına izin verme. Çünkü ben izin vermiyorum. Anladın mi..?"

Bana inanması icin doğrulup bu sefer ciddiyetle gözlerine bakmıştım.

Daha fazla suçluluk hissetmesini istemiyordum. Üzülmesini ve kendini bunlar icin yormasını istemiyordum. Çünkü bugünden sonra daha fazla yorulacağını, üzüleceğini telaşlanacağını, endişe edeceğini biliyordum.

Ona yük olan taraf değilde onun yükünü hafifleten tarafta olmak istiyordum. Ona destek olan taraf olmam gerektigini biliyordum.

Dahası tüm bu sessizlik ürkütüyordu. Sanki büyük bir savaşa hazırlanıyormuş havası içinde olan Baekhyun'u desteklemek dışında elimden birsey gelmiyordu.

"Luhan ile olan konuşman nasıl geçti..?"

onların ne konuştuğunu merak ediyordum. Luhan hayla güvenilir bir ortak gibi gelmiyordu ama bir şekilde güvende de hissettiriyordu. Bu ikilem yaratan yanı beni düşündürüyordu.

"Bize yardım edecek. Bu konu için endişelenmene gerek yok. Herşey iyi olacak."

"Herşeyin iyi olması için elinden gelenin fazlasını yapacağını biliyorum."

"Şüphen mi vardı..?"

"Hayır. hatta bu bazen beni korkutuyor. "

"Neden..?"

"Kendini düşünmeyi bırakıyorsun. Sana birşey olacak diye korkmamı sağlıyor."

"Korkma. Seni henüz bulmuşken ölmek gibi bir aptallık yapmam."

Bu düşünce bile beni kötü hissettirmeye yeterken omzunan hafifçe vurdum.

"Sakın o kadar aptal olma."

"Aynen. Yoksa yine başkalarıyla randevulaşırsın filan. Ki bu sefer ölmüş olduğum için seni engeleyemem de."

"Laf mı atıyorsun bana."

"evet. Üstüne alınıyor olman ne hoş."

"Bu kadar kıskanç mısın cidden."

"Evet. Hatta bu ne ki.. Suho'yla randevuya çıktığın zaman ne kadar delirdiğimden haberin var mı..?"