Gökkuşağı《 Baekhyun 》 Tamamlandı

0.6

"Soo Yun, lütfen içeri geçelim yine hasta olacaksın daha yeni iyileştin."

Soo yun yeni iyileşmesine rağmen yağmur da koşturup duruyordu yine.

"Bu sefer hastalanmayacağım Baekhyun."

"YAA! nasıl bu kadar emin olabilirsin..?"

Baekhyun sinirle bağırmıştı bu sefer.

"Bana verdiğin papatya kuruyana kadar iyileştim. Şimdi ise onu tekrar hasta olmamak için saklıyorum. Merak etme artık hasta olmayacağım."

"Bu çok çocukça, bir papatya seni korumaz hadi içeri geçelim"

Soo Yun sırılsıklam olmuştu çoktan Baekhyun ise ona yağmurun gelmediği  bir yerden sesleniyor ve gittikçe sinirleniyordu.

"Ben bir çocuğum zaten Baekhyun,"

Baekhyun artık dayanamadı. Üstünde ki ceketi çıkarıp koşarak kızın yanına gitti ceketi omuzlarına bırakıp kapşonunu kafasına geçirdi. Ellinden tutup binaya doğru onu sürüklemeye başladı. Binanin giriş kapısında durdu küçük bir alana yağmur gelmiyordu. Şimdi ikiside omuz omuza vermiş yağan yağmura bakıyordu.

"Sana bir soru sormak istiyorum istiyorum Soo Yun."

"Ne sorusu Baekhyun."

"Yağmuru çok sevdiğini biliyorum ama o sana zarar veriyorsa ondan vazgeçmen gerekmez mi..?"

"Vazgeçsem bu sevmek olur mu ki, biliyorum sonbahar yağmuru beni hasta ediyor. Ama yaz yağmuru sonbahar ki kadar güzel değil. Güzel şeyler hep zor olmaz mı zaten."

"Sadece izleyerek sevemez misin..? Şuan olduğu gibi."

"Ben dokunarak sevmeyi severim Baekhyun."

Baekhyun kızın söylediği sözlerle kızarmıştı. Soo Yun ise gülüyordu.

"Yaa..bir kız n-nasıl.. nasıl böyle sözler söyleyebilir..?"

Soo Yun Baekhyun'a dönüp kızarmış yanaklarına baktı. Utangaç tavırlarını hep severdi.

"Ne söyledim ki"

"Neysee..Konuyu değiştirmeye çalışma burda daha önemli bir şey konuşuyoruz."

"Tamam bir anlaşma yapalım o halde. Sen benim yanımda olduğun sürece ben hep seninle omuz omuza yağmuru izleyeceğim."

"Peki ya ben yokken."

"O zaman hangi mevsim de yağmur yağarsa yağsın hepsinde ıslanacağım."

~~~

Kris'in sergisinden çıkıp arabaya bindik. Saat 6 olmuştu bile. Ne çabuk geçmişti zaman anlamamıştım. Bugün çokta aydınlık olmayan hava git gide kararmaya başlamıştı.

"Bugün A grubu ajan ve çaylaklarının kaynaşması için bir yemek düzenlenmiş oraya gidiyoruz"

"Yaa, çok acıkmıştım zaten."

Sonrasında yine sessizlik olmuştu. Kafamı cama doğru dönüp yol boyu dışarıyı izledim.

Şu bir haftada çok şey olmuştu benim içimde. Soyadı 'Byun' olan bir Baekhyun'u iyice araştırmış onun benim tanıdığım Baekhyun olması için dua etmiştim. Ama her ihtimal bir şekilde çürümüştü. Her ne kadar ihtimallerim gitmiş olsada boş bulunduğum her anı onun hayatıyla alakalı teoriler üretirken harcıyordum. Bu beni yorsada daha çok düşünmeye devam ediyorum. Onu çözmem gerekiyormuş gibi hissediyorum çünkü . Ama o çözülmesi zor bir bulmacaydı.