Gökkuşağı《 Baekhyun 》 Tamamlandı

32

Üç günlük tatilimizin sonuna gelirken Baekhyun'u yatağımdan kaldırmaya çalışıyordum. Az sonra Soo Min ve Min Seok gelecekti ve benimde hazırlanıp bir an önce otobüse yetişmek için çıkmam gerekiyordu. Ama üç gündür olduğu gibi sabahları yatağımdan kalkmak bilmeyen bir Baekhyun'la savaşıyordum.

"Hadisene..Artık uyanmalısın.."

"Ama neden..Henüz vakit var. Buraya gelde biraz daha uyuyalım.."

"Olmaz...Az sonra Soo Min ve MinSeok gelecek. Senin...gitmen gerekiyorr.."

Baekhyun duydukları ile kafasını çevirip bana baktı. Sözlerim sayesinde uykusu açılmış duruyordu.

"Bu ne demek oluyor..Beni görsünler ne olacak ki.."

"Yani..Henüz erken değil mi..?"

"Erken mi..? Yıllarca bunu bekledim ben.."

"Bende..Ama senin hocam olarak karşıma çıkacağını nerden bilebilirdim ki.."

Ben yatağın kenarına oturduğum da oda doğrulup dizlerinin üzerinde yanıma gelmişti.

"Korkma..Yasak birşey değil ki..Üstelik yasak olsa bile üstesinden gelemeyeceğim birşey değil. Sadece bizimkilere söyleriz.."

"Yeni bir skandal daha yaratacağım..Suho ile olanlardan sonra yeni bir skandal çıkarmaya hakkım var mı.."

"Bu güzel günde bunu hatırlatmak zorunda mısın.."

Baekhyun biraz sinirlenmiş kaşlarını çatmıştı.

"Üzgünüm..." suçlu olduğumu bildiğim için kafamı eğip öyle durmuştum.

Baekhyun ise bu sefer şefkatla elini yanağıma koyup okşamıştı.

"Tamam...Bir süre gizleyelim.."

Sonrasında yine her sabah yaptığı gibi dudaklarıma minik bir öpücük kondurup uykusunun daha fazla açılmasında yardımcı olacağını düşündüğü için banyoya gitti. Ben yatağımı toplarken o banyodan üstünü giyinmiş bir şekilde çıkıp henüz yatağı toparlayabilmiş benim yanıma geldi. Iki kolu ile arkamdan belimi sardığında bende başımı göğsüne yaslamıştı. O ise bu iki gündür alışkanlık haline getirdiği şeyi yapıp burnunu boynuma dayamış kokumu kokluyordu.

"Kokuların hafizadan asla gitmediğini söylerler.."

"Evet..Kesinlikle öyle.."

"Sen hayla aynı kokuyorsun Soo Yun.."

Gülümseyip bu anı yaşayabildiğim kadar yaşamaya çalıştım. Beni sevgiyle kucakladığın da içime dolan huzur, kollarıyla beni saran bu adamın kokusu. Onun kokusu oldukça değişmişti ama bu rahatsız edici birşey değildi. Belki de onu başta hocam olan Baekhyun olarak tanımam ve sevmem buna sebepti. Onun kokusuna alışmıştım. Kokusu değişmiş olsada bana hissettirdiği şeyler hep aynıydı ama. Hayla sarılışından bana geçen bir parça huzur ve sevgi.

Gözlerine baktığımda anlamaya çalıştığım tüm duygular artık tek tek kendini gösteriyordu. Geçirdiğimiz bu üç gün, üç güne sığamayacak büyüklükteydi aslında. Saat kavramını kaldırmış ve geçip giden yılları unutmuştuk. Sanki hiç ayrılmamış  gibi davranmaya başlamıştık. Bu nasil oldu bilmiyorum ama böyleydi iste. Büyümek değişimi de beraberinde getiriyordu hatta 18 yıl sonra tekrar bir araya gelmek bizi yabancılaştırmış olabilir diye düşünmeden edememiştim. Aslında bunu o beni bulmadan öncede sıklıkla düşünürdüm kafamın bir köşesinde her zaman olan bır şeydi. Hatta bazen Soo Min bu konuda fazla melankoliye bağladığım sıralarda bana fazlasıyla kızardı. Hiç gelmeyecek birini beklediğimi söylerdi. Çocukça birşeyi büyüttüğümle alakalı dalga bile geçerdi.