Gökkuşağı《 Baekhyun 》 Tamamlandı

34

Baekhyun ile yavas adimlarla otele yürürken ikimizde sessizdik. Daha doğrusu ona sormak istediklerim arasından ilk hangisini sormam gerektiğine karar verememiştim.

"Hadi ne sormak istiyorsan sor.."

"Çok mu belli oluyordu.."

"Fazlasıyla." Gülüp yürürken bana yandan bir bakış atmıştı.

"Neden Luhan ile anlaşma yoluna gidiyoruz."

"Çünküü.. Görmedin mi..? Onun da kafası karışık ve bize yardımcı olacak."

"Nasıl bu kadar emin olabilirsin. Eğer sadece Mi Ok'u sevdiği için bizim yanımızda olacağını düşünüyorsan bence yanılıyorsun."

"Ne yaptığımı biliyorum. Ve bize geleceğini de biliyorum. Eminim sadece bekleyip görelim olur mu..?"

"Ya başımız belaya girerse bir suçluyla anlaşma yapmak riskli birşey Baekhyun. Ya bu üstlerimizin kulağına giderse..?'

"Kimse ne bana ne de sana zarar vermeye kalkamaz Soo Yun. Herkesin kendine göre bir yöntemi vardı. Benim yöntemim de bu. Kimse birşey diyemez."

Kafamı sallayıp başımı öne eğerek yavaş yürüyüşümüze devam etmeye başladım. Düşünceli ifadem ise Baekhyun'u biraz rahatsız etmişe benziyordu.

Elimi kavrayıp parmaklarını parmaklarımın arasına geçirip beni biraz daha yakınına çekti. Biraz önce aramızda olan mesafeyi bitirip yapmıştı bunu ki yakın yürümeyi sevdiğini bir kaç zaman sonra anlamıştım. O yakın teması seviyordu yürürken elimi tutmayı, ara sıra başıma,  dudaklarıma küçük öpücükler kondurmayı, kısa ama sıcak olan küçük sarılmaları seviyordu. Bende seviyordum ama temaslarının üzerimde bir kaç etkisi oluyordu. Hayla ilk gün ki gibi heyecanlanıyordum ama bunun dışında bir sey daha fark etmiştim ki bu da ona sinirliyken bana olan dokunuşuyla bu sinirimin yavaş yavaş uçup gittiğiydi.

"Endişelenme lütfen. Herşey kontrolüm altında."

Elimi sıkıp bana güven verircesine gülümsedi Baekhyun. Yavaş adımlarımız ile otele ilerlerken mesafeyi bu yavaş yürüyüşümüzle uzatıyorduk sanki. Yinede bu soğuk havayı bana unutturan sıcak bir ele sahiptim ve bu içimi ısıtmaya fazlasıyla yetiyordu.

"Ah! Doğru ya..Biri dışında herşey kontrolüm altında.."

"Kim.."  Yürüyüşümüzü durdurup bana doğru döndü Baekhyun.

"Birde bilmiyormus gibi soruyor. Sensin sen. Beni meraktan deliye dondurdun bugun. Neler dusundum haberin var mi..? Birde telefonunu almadan cikmissin bin kere aradim seni. Saatlerce ortada yoktun."

"Sahi saat kaç.."

"Şimdi önemli olan bu mu.."

Mahçup bir şekilde gülümsediğimde oda dudak buzup kolunda ki saatte baktı.

"Bire geliyor.."

"Ciddi misin..? Ben çıkalı o kadar oldu mu.."

"Evet. Bunun sorumluluğu alman gerekiyor biliyorsun demi..?"

"Üzgünüm. Tokyo bir şekilde beni icine çekmiş olmalı. Beni affetmen için ne yapmalıyım..?"

Baekhyun bu sefer uzaklara bakmıştı.

"Bilmem..Belki bir öpücük. Belki biraz daha fazlası..Tabi bu sevgilin olan ben için. Hocan olan ben için ise güzel bir kucaklama. Evet bunların simdilik yeteceğini düşünüyorum."  Tepkimi ölçmek için bir kaç kez yandan bakış atmıştı. Üstelik sanırım kızmamam icin yüzünde masum bir gülücük vardı ki bu cidden kızmamı engelliyordu.