Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
-1-
Bahar çantasını her zaman oturdukları kantin masasının üzerine koyup, yorgun gözlerle Nazlı ve Aziz'in ortasına oturdu. Çünkü başka oturcak bir yer yoktu ve Aziz'in de dibinden ayrılacağı yoktu anlaşılan.
"Ne bu hal?" dedi Ateş gülerek.
"Daha ne olsun? Yorgunluktan geberiyorum.. Dün gece yarım bıraktığım bir kitap vardı. Onu okudum tüm gece.." dedi Bahar.
Aziz ve Merve, onların, yani Yavuz ve kızların birlikte tatile gittiğinden habersizdi. Aziz Bahar ve Nazlı'nın birlikte gittiğini sanıyordu. Tabii Nazlı ona sonrasında tesadüfen Eylem ve Yavuz'la karşılaştıklarını söylemişti. Eylem'de aynı yalanı, Merve'ye söylemişti.
"Ama sen de hep okuyorsun.." dedi Aziz gülümseyerek.
"E napayım Aziz? İstediğim mertebeyi biliyorsunuz hepiniz. Çok çalışmam gerek benim. Hem de çok.."
"Biraz kendine de zaman ayır.. Tek isteğim bu" dedi Aziz imâlı imâlı.
Ateş ve Bahar kaşlarını çatıp sakinleşmeye çalışırken, Nazlı gerilen ortamı rahatlatmak için bir şeyler söylemek istedi ama bulamadı. Tam umudunu kaybedecekken, kapıdan elinde gitarla giren Fethi'yi görüp güldü.
"Aa! Fethi değil mi o? Gitar mı çalıyormuş?"
"Belli ki çalıyormuş.." diye gülümsedi Bahar.
Aziz alayla kafasını sallayıp,
"Düşmancıklar," diye güldü.
Masada kimse onu takmadı o an. Hepsi diğer tayfaya el salladı ve uzaktan uzağa gülerek selamlaştılar. Aziz her ne kadar bozulsa da, bozuntuya vermemeye çalıştı.
Anlayamıyordu. Bu gereksiz samimiyette neyin nesiydi?
Bahar sertçe yurkunup, etrafa bakınmaya devam etti. Hâlâ gelen giden yoktu. Aslında gözleri Yavuz'u arıyordu. Dün vedalaştıktan sonra ne mesajlaşmışlardı, ne de birbirinin sesini duymuşlardı. O yüzden Bahar, onu görmek için, adeta can atıyordu.
Biraz sonra Yavuz, kolundan yapışan Merve ile içeriğe geçtiğinde, Bahar yutkundu. İçinde garip bir his oluştu. Ona dokunan başka bir kadını görünce, içi yandı. Kalbi sızladı ve boğazında düğüm oluştu.
"Bahar? İyi misin?" dedi Nazlı ona doğru fısıldayarak.
"Hıımm.. Neden olmayayım? Baksana, paşamızın keyfi yerinde.. Biz burda özleyelim, o kızı koluna taksın!"
