♫Günün şarkısı; Edis ft. Emina- Güzelliğine.
Sen Varken- §Bölüm.35
İki hafta geçmişti isteme faslının üzerinden. Bu iki hafta içinde Yavuz ve Bahar resmi nikah kıymıştı. Tabii ki Hamit başlarda düğün yapmak istese de, Yavuz da Bahar da karşı çıkmıştı bu düğün meselesine.
Zaten başlarında Haluk denilen bir yaratık mevcuttu. Her ne kadar sessizliği ile dikkat çekmese de, Yavuz ve Bahar gereken önemlimi almak istemişti.
Aslında bu bile iki genç için bahaneydi. Çünkü düğün derken araya mesafe girmesini istemiyordular. Birlikte nice sabaha uyanmak, nice gece huzurla uyumak istiyordu ikisi de..
Yavuz'lar, sonunda Hamit beyle projeyi imzalamış ve gereken işlemlere başlamışlardı. Bunun şerefine bile aşırı mutlu hissediyordu herkes. İki haftadır bir huzur çökmüştü hayatlarına ve hiç kaybolmasını istemiyordular..
Uzun ve yorucu bir iş gününün ardından iki genç evlerinin kapısına varmıştı. Bugün sonunda iki haftadır geçen yorucu haftanın sonuydu. O günden sonra birlikte olamamıştılar bu iki hafta boyunca. İlk hafta Bahar regl olduğu için, ikinci hafta ise işlerin yoğunluğu yüzünden beklemiştiler. Bugün ise ikinci haftanın sonu, cuma akşamıydı..
Genç adam sabırsızca kapıyı açarken Bahar sadece gülüyordu. Bu akşam sonunda başbaşa kalabileceklerdi ve Yavuz âşırı heyecanlıydı. Bu yüzden eve girer girmez direkt yatak odasının yolunu tutmayı düşünüyordu.
"Yavuz, sakin olsana. Bir yere kaçtığım yok. Ayrıca daha saat on ve haftasonu.." dedi Bahar gülerek.
"Kötüyüm diyorum, kötü!" dedi Yavuz. Kapıyı açar açmaz Bahar'ın kolunu tutup içeriğe soktu.
Genç kadın neşeli bir ifade ile kapının arkasında durakladı. Bu sırada Yavuz kapıyı kapatıyordu. Sonunda kapıyı kitledikten sonra anahtarları seri bir şekilde koridora fırlattığında Bahar dayanamayıp bir kahkaha patlattı.
"Gülme, Bahar." Yavuz karısının kolunu tutup duvarla kendi bedeni arasına sıkıştırdı.
İkisinin dudakları buluşunca Bahar ona vereceği cevabı yutmak zorunda kaldı. Dudaklarındaki sıcak dudaklarla kendinden geçip ellerini adamın ensesine yerleştirdi. Vücudu alevlendi bir anda. Adamın dudaklarını parçalayacak şekilde sert davranışı ile o da sert davrandı. İkisi de aç bir kurt gibi birbirinin dudaklarını emerken adamın elleri karısının bacaklarında dolandı.
Yavaş-yavaş yukarıya çıkarak eteğinin altına girdi ve kalçalarını kavradı. Bahar'ın ayakları yerden kesilince meyhoş bir ifade ile adamın yüzüne baktı. Bacaklarını aralayarak adamın bedeni ile kendi bedenini arasındaki mesafeyi kapattı.
"Yavuz, bari odaya gitseydik.." dedi nefes nefese. Adamın sertliğini bacak arasında hissettiğinde kısık bir sesle inledi.
"Ne odası, Bahar? Acilen sevişmemiz gerek," Yavuz kızın külotlu çorabını yarıya kadar indirdi ve elleri kilotun yarıya kadar inmesinden dolayı açıkta kalan teni ile buluştu. Parmakları kızın iç çamaşırının altına doğru yolculuk yaptı.
Kadın kafasını arkaya verip duvara yasladı. Gözlerini kapatıp içini saran titreme ile parmaklarını çalıştırdı. Adamın üzerindeki beyaz gömleğin ilk dört düğmesini açtı. Daha fazlasını yapamadı. Ellerini çekip, altında hissettiği parmakların bedenini zevk fırtınası ile sarsmasından dolayı adamın ensesine doladı.
Yavuz'sa bu sırada ellerini kızın altından çekti. Bir kolu ile Bahar'ın ince belini kavrayıp hala duvarla kendi arasında tutarken diğer eli ile sweatshirt'nün üst kısmını indirdi ve sütyenden taşan hafif esmer göğüslerine gömüldü.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sen Varken | Tamamlandı
Fanfic"Tarih yalnız mutsuzları yazar, Bahar" "O zaman bir ilki başarırız, Yavuz" Bütün hakları saklıdır...