Sen Varken | Tamamlandı

Bölüm.13

yaso1903 yavbahwishes yavbah_soz ithafen🌙

Bir sonraki bölüm buraya yazan bırakayan ilk üç kişiye ithaf edilecektir.

※

           Krem renkli odanın balkon kapıları sonuna kadar açılmıştı ve  Bahar bacaklarını bacaklarının üzerine atarak, yine beyaz, ama nakışlı bir koltukta oturarak Eiffel kulesini izliyordu. Elinde yudumladığı coffe mochası kışın serin rüzgarından soğumasına rağmen, içile bilir durumdaydı. Durumu toparlayamamışlardı. Bu odadan başka bir oda yoktu ve bu odada kalmak zorundaydılar. Tabii bunun Eylem'in kurnazlığı olduğunu anlamak genç kadın için zor olmamıştı. Hatta en kısa zamanda intikam almayı planlıyordu.

"Baharrrrr.." diye Yavuz'un boğuk sesini duyması ile gözlerini devirdi. Adam içeride olduğu için, sesi olabileceğinden daha boğuk çıkmıştı.

"Efendim!" dedi Bahar oturduğu koltuktan elinde kahvesi ile kalkarak. 'Bakalım bu sefer ne isteyecek bay Ukala' diye geçirdi içinden. Ardından umursamaz bir ifadeyle içeriğe geçti. 

"Lan Bahar!" dedi Yavuz ikinci kez. Belli ki Baharın az önce ona cevap verişini duymamıştı. Genç adamın kabalığına karşın kadın kaşlarını çattı. 

"Ne var?" dedi öfkeyle. Ardından daha yarım saat önce duşa gireceğini belirten Yavuz'un olduğu banyoya doğru ilerledi. Kırık beyaz ahşap kapının önünde duraklayıp, dudaklarını büzdü ve Yavuz'un bir şeyler demesini bekledi.

"Bavulumu aç ve oradan havlumu ver lütfen. Almayı unutmuşum" dedi adam daha nazik bir tonlamayla.

"Orada otelin bize sunduğu beyaz havlular var! Onlardan alsana!" diye Bahar öfkeyle bağırdığında, Yavuz kapının ardından gözlerini devirdi.

"Burda sadece iki tane havlu var! Biri senin, diğer benim ve inan bana bu bir insanın vücudunu kapatacak kapasitede değil..  Daha ne kadar açıklamam gerek?"

"Of ya, of! Bana bak, sakın çıkma, seni gebertirim"

"Yok cidden, geri zekâlısın sen! Bu kadar okuduğun için beyin falan kalmamış! Lan çıkmak gibi bir fikrim olsa senden havlu getirmeni ister miyim?" dedi Yavuz bağırarak.

Bahar kendi kendine bir küfür savurdu o an. Ardında Yavuz'u umursamadan, yatağın önündeki bordo bavula doğru ilerledi. Bu durumda olmalarının tek sorumlusu Eylemdi. Ustaca planladığı sinsilikleri, Yavuz ve Bahar'ın ruhu bile duymadan halletmişti. Üstelik bu durumun üzerine, otel çalışanları herşeyi yanlış anlamıştı. Yavuz ve Bahar'ın sevgili olduğunu duyunca, onlara özel çift odası vermişlerdi. Tabii bu büyük bir kaostu. Çünkü neredeyse, balayı odası ile benzerdi bu ihtişamlı odalar.

"Bu kalleşlik değil de, nedir?" dedi Bahar bavulu açarak. Eylem'i düşünmeden edemiyordu. Ona çin işkencesi uygulayıp, gözlerini yuvalarından sökmemek için kendini zor tutuyordu.

'Zaten sen Yavuz'la daha önce aynı yatakta uyudun. Ne var burada?' İç sesinin haklı isyanı ile, Bahar somurttu.

"Sevgili iç sesim! Aynı şey mi acaba? O yatakla, bu yataktan başlayalım ilk önce! Resmen adamla balayı odası gibi bir odada kalıyorum. Şuna bak, hele! Yatağın üzerine gül yaprakları ile kalp yapmışlar!"